Χριστούγεννα με Χριστό ή χωρίς Χριστό.

Ηλίας Θεοχαράκης

-Ο Άγιος Παϊσιος έλεγε :

«Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ ευλάβεια κάθε γιορτή.»

Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε εορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθεί. Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψέλνονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται.

Ήδη από τις 15 Νοεμβρίου έχει αρχίσει η νηστεία της Μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων προς τιμήν της γεννήσεως του Χριστού μας που απετέλεσε σταθμό στην ιστορία του ανθρώπινου γένους. Η σπουδαιότητα της εορτής των Χριστουγέννων είναι δεδομένη για τους πατέρες της εκκλησίας, αφού όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι «η πασών των εορτών σεμνοτάτη και φρικωδεστάτη….. Από γάρ ταύτης τα θεοφάνεια και το Πάσχα το Ιερόν και η Ανάληψις και η Πεντηκοστή την αρχήν και την υπόθεσινέλαβον», δηλ. η γέννηση του Χριστού ήταν η αρχή μιας σειράς σπουδαίων γεγονότων στην πορεία της Θείας Οικονομίας.

Στις μέρες μας όμως εμείς οι Βαπτισμένοι στο Όνομα του Χριστού πως γιορτάζουμε αυτήν την εορτή και πια η στάση μας και η πορεία μας όλο το τεσσαροκονθνήμερο της νηστείας. Δυστυχώς τόσο πολύ αλλοτριωθήκαμε που οι περισσότεροι αγνοούν ότι των Χριστουγέννων προηγείται νηστεία. Τα Χριστούγεννα ταυτίζονται με στολίδια , λαμπιόνια, ετοιμασίες, δώρα, πνεύμα καταναλωτικό, ένας εορτασμός που δυστυχώς ήρθε από την Δύση που έχει πλήρως εκκοσμικευθεί, και έχει χάσει μετά το σχίσμα του 1054 μ.χ. την χάριν του Αγίου Πνεύματος, δημιουργώντας έναν Θεό στα μέτρα των συμφερόντων της.

Ο Δυτικός Πολιτισμός αγνόησε και περιφρόνησε το ταπεινό και ασκητικό πνεύμα της αληθινής πίστεως, του Μίας Αγίας Ορθοδόξου και Καθολικής Εκκλησίας και θεοποίησε το χρήμα, την τεχνολογία και την σοφία του κόσμου, γι’ αυτό και λησμόνησε ότι ακριβώς γιορτάζουμε, με την Γέννηση του Θεανθρώπου. Στην Ευρώπη, δυστυχώς, τα Χριστούγεννα γιορτάζονται χωρίς Θεό. Αυτό σιγά – σιγά τείνει να επικρατήσει και την πατρίδα μας, την Μητρόπολη της Ορθοδοξίας. Βλέπουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, χαρούμενη, πολύχρωμη, αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από ένα καταναλωτικό όργιο, μια επίπλαστη χαρά , που συνοδεύεται από τα ρεβεγιόν, με εξεζητημένα φαγητά, με ωραία εύγευστα ποτά και ξενύχτι. Η υποκριτική συνήθεια των δώρων της Ευρώπης που κρύβει κίβδηλη χειρονομία αγάπης επικράτησε τα τελευτά χρόνια και εδώ. Τα πάντα μετατρέπονται σε αριθμούς, σε έξοδα, σε χρήματα και από το πνεύμα των Χριστουγέννων απουσιάζει ο εορτάζων δηλαδή ο Χριστός. Τα χρήματα όμως και η ξέφρενη διασκέδαση, η καταναλωτική μανία των ημερών δεν γεμίζει τις καρδιές των ανθρώπων που όταν τελειώσουν όλα αυτά νιώθουν όπως ο άσωτος που έτρωγε τα ξυλοκέρατα, κενός δηλαδή χωρίς χαρά μόνιμη γιατί οι χαρές του κόσμου, είναι απατηλές και προσωρινές.

-Η Εκκλησία μας όμως που έμεινε πιστή στον τρόπο του εορτασμού των Χριστουγέννων, όπως όταν αυτός ξεκίνησε, προτείνει, εσωτερική καθαρότητα, καθαρή εξομολόγηση, νηστεία όχι μόνο τροφών, αλλά και παθών, μετάνοια και ελεημοσύνη. Η εκκλησιαστική παράδοση προβλέπει για την περίοδο αυτή την καθημερινή –«αν οι συνθήκες το επιτρέπουν»- τέλεση της Θείας λειτουργίας, του τέλεση δηλαδή σαρανταλείτουργου.

Η τέλεση του σαρανταλείτουργου αποτελεί πολύ μεγάλη ευλογία. Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για βίωση της μυστηριακής και λατρευτικής ζωής, για επαφή με τον πλούτο της υμνολογίας και της ακροάσεως των Θείων Γραφών, για συχνότερη θεία κοινωνία, για συχνότερη συγκρότηση της εκκλησιαστικής κοινότητας.

Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος μας λέει : «Σπουδάζετε πυκνότερονσυνέρχεσθαι εις ευχαριστίαν θεού και εις δόξαν. Όταν γάρ πυκνώς επί το αυτό γίνεσθε, καθαιρούνται οι δυνάμεις του σατανά και λύεται ο όλεθρος αυτού», δηλαδή «Προσπαθείστε με σπουδή να έρχεσθε όλοι μαζί στη Σύναξη της Θείας Ευχαριστίας (Θεία Λειτουργία), για να ευχαριστείτε τον Θεό και να Τον δοξολογείτε. Διότι όταν συχνά έρχεσθε στη Σύναξη της Θείας Ευχαριστίας (Θεία Λειτουργία), συντρίβονται οι δυνάμεις του σατανά και λύεται κάθε ολέθρια ενέργειά του».

Η δύναμη της Θείας Λειτουργίας δεν είναι μαγική. Είναι η δύναμη της αγάπης και της ενότητας εν Χριστώ. Η θεία Λειτουργία μας μαθαίνει να συγχωρούμε, να αγαπούμε και να είμαστε ενωμένοι με όλους τους ανθρώπους. Έτσι στην καρδιά του πιστού γεννιέται η ανείπωτη αληθινή χαρά που του πλημμυρίζει ολόκληρο και παραμένει μόνιμα Του αγκαλιάζει η ειρήνη του Χριστού που φεγγοβολεί στο πρόσωπό του. Την μεταδίδει παντού χωρίς να στερεύει όπως ένα κερί που μπορεί να ανάβει χιλιάδες κεριά και να παραμένει αναμμένο, γιατί η πηγή είναι ο ίδιος ο Χριστός, που είναι απέραντος.

Τα γεγονότα της εορτής δεν κατανοούνται με την λογική, νιώθονται και αποκαλύπτονται, στις καρδιές, εάν αγωνιζόμαστε να βιώσουμε όσα η εκκλησία μας προτείνει.

Έτσι έγραφαν οι Άγιοι τους ύμνους με την εμπειρία, από το περίσευμα της καρδιάς και όχι με την λογική. Όταν ο άνθρωπος βιώσει την εμπειρία της ενανθρωπήσεως, νικάει το άγχος την απελπισία και την κατάθλιψη.

Ας ακούσουμε λοιπόν την φωνή της εκκλησίας για να ζήσουμε το αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων.

Ας υπακούσουμε στην προτροπή της πορείας της ταπεινής οδού, μακρυά από κάθε κοσμικό φρόνημα όπως μας δίδαξε με την ταπεινή γέννησή του ο Κύριός μας, για να τον συναντήσουμε στις 25 Δεκεμβρίου αφού κάνουμε φάτνη την καρδιά μας. Αμήν.

https://www.inaa.gr/2017/12/13/χριστούγεννα-με-χριστό-ή-χωρίς-χριστό/