Για τους αθεϊστές

…Σήμερα απευθύνομαι σε σας.

Δεν το καταλαβαίνετε τάχα, ότι σας ταϊζουν με σκουπίδια; Εκοιτάξατε ποτέ να ιδήτε, από τι αποτελείται η αθεϊστική λογοτεχνία;

* * *

Δεν είναι η τελευταία λέξη της επιστήμης. Είναι μια διαστρέβλωση των γεγονότων. Μια εκτροπή της σκέψης. Μια διαστροφή του άνθρωπου. Ρίχτε μία ματιά στις αχανείς ρωσσικές πεδιάδες. Κάποτε σ” αυτές υπήρχαν υπέροχοι ναοί. Σήμερα όλοι είναι ερείπια. Αυτά τα ιερά ερείπια δεν σας λένε τίποτε;

Τα μνημεία του παρελθόντος έχουν πια καταστραφεί. Ο,τι έκτισαν οι πατέρες μας, χέρια άθεα τα κατεδάφισαν.

Ρίχτε μια ματιά στο σπίτι σας. Η οικογένεια είναι ερείπιο: τα παιδιά δεν ξέρουν τίποτε, ούτε για την αξία της μητέρας, ούτε για την λεβεντιά του πατέρα.

Η ανατροφή στα σχολεία είναι εντελώς κούφια. Οι δάσκαλοι λένε πολλά, μα ανώφελα. Και δεν θα το καταλάβουν ποτέ, σε τι οφείλεται η τόση διαφθορά των ανθρώπων από τα παιδικά τους χρόνια.

Κάποτε στους δρόμους μας ακουόταν ο θαυμάσιος ήχος της καμπάνας και γέμιζε γλύκα τις ακοές μας. Τώρα ακούονται μόνο βλασφημίες και αισχρολογίες.

* * *

Επάψατε να βλέπετε και να σκέπτεσθε ελεύθερα; Ρίχτε μια ματιά στην καρδιά σας. Είναι γεμάτη ανησυχία για κάτι το αόρατο, αυτό το αόρατο είναι ο Θεός. Γι” αυτό έχετε ταραχή. Γι” αυτό δεν βρίσκετε ποτέ γαλήνη. Επειδή αγνοείτε τον Θεό. Ο Θεός κτυπάει το κουδουνάκι της ψυχής σας. Ανοίχτε Του.

Με την αθεϊα δεν γίνεται ζωή! Με την αθεϊα, όχι μόνο η ζωή του ανθρώπου αρχίζει να σβήνη, αλλά και της άψυχης φύσης η ζωή σταματάει! Η γενική καταστροφή έρχεται. Όλοι το προαισθανόμαστε.

Μα πως θα σταματήση η γενική καταστροφή χωρίς Θεό; Με τον Θεό, η γενική καταστροφή, ο θάνατος, μπορεί να αποβή λύτρωση από την χωρίς νόημα ζωή.

Δεν το καταλαβαίνετε, ότι, αν ο άνθρωπος γεννιέται σε μία ζωή χωρίς νόημα, τότε η ίδια η ζωή δεν έχει νόημα; Μη προσπαθήτε να κρύψετε την αλήθεια με κάτι κοινοτοπίες. Μη μου ειπήτε ότι το νόημα της ζωής το βλέπετε στον άλλο! Μήπως το νόημα της ζωής βρίσκεται στο θάνατο; Αφού όλα τα επίγεια τελειώνουν με τον θάνατο!

* * *

Όλους μας περιμένει η αιωνιότητα. Πως την φαντάζεσθε; Εγώ σας λυπούμαι. Μην κάνετε μορφασμούς. Σήμερα έχουν κακή αντίληψη και για την λύπη! Η λύπη μας, τους υπερήφανους τους κάνει να αγανακτούν! Εγώ δεν έχω διάθεση να σας κάνω να αγανακτήσετε. Εγώ σας απλώνω χέρι αδελφικό.

* * *

Ξέρω, ότι έχετε πια αποκάμει, μη διστάζετε να Τον υμνολογήσετε. Η δύσκολη ζωή μας, η γεμάτη από απροσδόκητες και τραγικές καταστάσεις, έχει αφήσει επάνω σας την σφραγίδα της. Παρηγοριά θα βρήτε μόνο στο Δείπνο του Χριστού….

p. Dudko Demetrius, ((1922- 2004))

Από το βιβλίο: Εγερτήρια σαλπίσματα, έκδοση Ι.Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης.

http://inpantanassis.blogspot.