Όταν οι Εβδομήκοντα μαθητές επέστρεψαν με χαρά από το κήρυγμα, ο Ιησούς μακάρισε περισσότερο από τους προφήτες και τους βασιλείς της Παλαιάς Διαθήκης, επειδή αξιώθηκαν να δουν τον Μεσσία και να γνωρίσουν τις θείες δωρεές που έφερε στον κόσμο, σταλμένος από τον Πατέρα Του. Κυριότερη δωρεά και πηγή χαράς για τους αποστόλους είναι ότι τα ονόματά τους γράφτηκαν στους ουρανούς, κάτι που σημαίνει ότι αξιώθηκαν να κληρονομήσουν την ουράνια βασιλεία, ή με άλλα λόγια, την αιώνια ζωή.
Κάποιος νομοδιδάσκαλος ακούγοντας τον Ιησού να μακαρίζει τους μαθητές του για τις αποκαλύψεις αυτές που τους δόθηκαν από τον ουράνιο Πατέρα, τον θεώρησε παραβάτη του Μωσαϊκού νόμου. Διότι ο νομικός αυτός γνώριζε ότι ο νόμος μακαρίζει αυτούς που τηρούν τις εντολές του Θεού. Επομένως, κατά τη γνώμη του, μόνο στην τήρηση του νόμου υπάρχει η σωτηρία και η ζωή. Γι᾽ αυτό σηκώθηκε και ρώτησε δολίως τον Κύριο τι να πράξει για να κερδίσει την αιώνια ζωή, έχοντας ως σκοπό να τον κατηγορήσει ότι διδάσκει πράγματα αντίθετα με τον Μωσαϊκό νόμο.
Ο Κύριος καταλαβαίνοντας τη δολιότητα του νομοδιδασκάλου τον παραπέμπει σε αυτά που είναι γραμμένα στον Μωσαϊκό νόμο· ότι δηλαδή η αιώνια ζωή βρίσκεται στην τήρηση της εντολής της αγάπης προς τον Θεό και τον πλησίον. Μάλιστα δεν έδωσε ο ίδιος την απάντηση, αλλά προέτρεψε τον νομικό να απαντήσει σύμφωνα με τις γνώσεις που είχε αποκτήσει από τη μελέτη του νόμου. Έτσι, ουσιαστικά του έδειξε ότι ήταν περιττή η ερώτηση που του είχε κάνει, αφού εκείνος ήδη γνώριζε τι διδάσκει ο νόμος. Ταυτόχρονα, του ξεκαθάριζε ότι δεν διαφωνεί καθόλου με τη διδασκαλία του Μωσαϊκού νόμου.
(Από τη Φωνή Κυρίου 2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου