Πώς πρέπει να άγεται ο Χριστιανός σήμερα

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ µας οἱ ἄνθρωποι ζοῦν µέσα σέ µιά σύγχυση, χωρίς νά ξέρουν ποιά εἶναι ἡ ὀρθή ἀντιµετώπιση τῶν προβληµάτων τους καί ποιά εἶναι τά ἐφόδια, προκειµένου νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τήν ὁµίχλη πού ἐµποδίζει τήν ὁρατότητά τους.

Τά µέσα µαζικῆς ἐνηµέρωσης ἐπιδεινώνουν τήν κατάσταση κι ἐνῶ φαίνεται ὅτι βοηθοῦν, στήν πραγµατικότητα συσκοτίζουν τά πράγµατα. Αὐτό συµβαίνει, γιατί οἱ ἄνθρωποι δέν ἔχουν ὡς ὁδηγό τους τό θέληµα τοῦ Θεοῦ οὔτε καί ἀνησυχοῦν πού βρίσκονται µακριά του. Ἔτσι διαβάζουν τούς ὁδοδεῖκτες πού ἔχουν στήσει ἐδῶ καί ἐκεῖ οἱ ἐπιτήδειοι, οἱ ὁποῖοι δείχνουν διαφορετικές κατευθύνσεις γιά τό ἴδιο τέρµα! Γίνεται, δηλαδή, παραπλάνηση τῶν ἀνθρώπων καί διαστρέβλωση τῆς πραγµατικότητας. Καί ὅµως δέν ἀκούγονται φωνές διαµαρτυρίας. ∆έν ἀνησυχοῦν οἱ σοφοί καί διανοούµενοι, δέν ἐνδιαφέρονται οἱ πολιτικοί καί δέν προβάλλουν τό θέληµα τοῦ Θεοῦ, διά τοῦ παραδείγµατός τους, οἱ κληρικοί.

Σέ µιά κοινωνία ὅπου ὑπάρχουν πολλά καί πολύχρωµα φῶτα πού ἐντυπωσιάζουν, βασιλεύει παντοῦ τό πνευµατικό σκοτάδι. Λείπουν τά φωτεινά σηµεῖα τοῦ πνευµατικοῦ προσανατολισµοῦ. Ἡ ἁµαρτία ἔγινε κανόνας ζωῆς. ∆έν ἀνησυχοῦν οἱ ἄνθρωποι πού καθηµερινά ἁµαρτάνουν. Ἀκολουθοῦν τό δρόµο τοῦ διαβόλου καί εἶναι σχεδόν ἀδύνατο νά ἀνακόψεις τήν ὀλισθηρή πορεία τους.

Οἱ λίγοι ἄνθρωποι, πού ἔχουν µείνει ἀνεπηρέαστοι, πρέπει νά βοηθήσουν µέ τό λόγο τους καί τό παράδειγµά τους. Νά δώσουν αὐτά πού ἔχουν καί τά ἀποτελέσµατα θά εἶναι θετικά. Τό εἴδαµε αὐτό πρόσφατα µέ τούς ἐνάρετους γέροντες, οἱ ὁποῖοι ἐπηρέασαν πολλούς ἀνθρώπους, ὁδηγώντας τους στή µετάνοια καί τή ζῶσα σύνδεσή τους µέ τήν Ἐκκλησία.

Οἱ χριστιανοί πρέπει νά διατηροῦν τήν ἐµπιστοσύνη τους στήν Ἐκκλησία καί νά ἀποφεύγουν τούς νεωτερισµούς καί τό συµβιβασµό µέ τόν ἁµαρτωλό κόσµο. Νά δίνουν παντοῦ τή µαρτυρία τοῦ Χριστοῦ καί νά ὑπενθυµίζουν τήν ὁδό τῆς σωτηρίας. Ὁ Ρῶσος γέροντας Ἰωάννης τῆς µονῆς τῶν Σπηλαίων, ἔλεγε σχετικά: «Ἡ ὁδός τῆς σωτηρίας σέ ὅλες τίς ἐποχές εἶναι ἡ ἴδια καί ἔχει χαραχτεῖ γιά µᾶς στό ἅγιο Εὐαγγέλιο. ∆έν ὑπάρχουν ἐµπόδια γιά ὅσους ἐπιθυµοῦν νά σωθοῦν, διότι τούς ἀνθρώπους αὐτούς τούς ὁδηγεῖ στήν ὁδό τῆς σωτηρίας ὁ ἴδιος ὁ Σωτήρας. Ἐµεῖς νά ἐπιθυµοῦµε νά ἀκολουθοῦµε µέ εἰλικρίνεια τόν Χριστό» (Ὑπάρχει διέξοδος στά ἀδιέξοδά µας; Βεβαίως ὑπάρχει! ἔκδοση «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2015, σελ. 102).

Ἡ Ἐκκλησία πάντα ἐργάζεται, µέσῳ τῶν κληρικῶν της, προκειµένου οἱ ἄνθρωποι νά ἀκολουθήσουν τήν ὁδό τῆς σωτηρίας. Τά ἀποτελέσµατα βέβαια ἔχουν ἄµεση σχέση µέ τήν ἀξιοσύνη τῶν κληρικῶν. Γι᾿ αὐτό χρειάζεται νά εὐχόµαστε, γιά νά δίνει ὁ Κύριος ἄξιους κληρικούς. 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

http://synaxipalaiochoriou.blogspot.com.eg/