Η δωρεά της χάριτος

Πως θα μπορούσα να μην σε αναζητήσω;

Εσύ πρώτος με βρήκες.

Εσύ μου έδωσες να ζήσω τη γλυκύτητα του Αγίου σου Πνεύματος και η ψυχή μου σε αγάπησε.

Η ψυχή που γνώρισε τον Κύριο δεν μπορεί να τον ξεχάσει και τον επιθυμεί σφόδρα, διότι σε Αυτόν βρίσκονται η ζωή και η χαρά της.

Η ψυχή που έχασε τη χάρη μαραίνεται μακριά από τον Κύριο της και κλαίει όπως ο Αδάμ, όταν εκδιώχθηκε από τον Παράδεισο. Κανείς λοιπόν δεν μπορεί να την παρηγορήσει, εκτός από τον Θεό.

Η ψυχή ομοιάζει με μία νύφη, ο Κύριος με έναν νυμφίο. Αγαπιούνται ο ένας με τον άλλο, επιθυμούν πολύ ο ένας τον άλλο. Μέσα στην αγάπη Του ο Κύριος περιμένει ανυπόμονα την ψυχή και θλίβεται όταν βλέπει πως δεν υπάρχει εντός της τόπος για το Άγιο Πνεύμα.

Αγίου Σιλουανού

http://lllazaros.blogspot.gr/