π.Dmitry Sergeyevich Dudko (1922 - 2004)
-π.Dmitry, μου φαίνεται ότι ο Xριστιανισμός είναι η θρησκεία των δακρύων και της λύπης. Γιατί μιλάμε αδιάκοπα για την αμαρτία, για τον πόνο. Πέστε μου, έχω δίκαιο; Εάν είναι έτσι, είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο της εποχής μας να είναι Χριστιανός. Στη ζωή υπάρχει αρκετή θλίψη και χωρίς αυτό. Μου φαίνεται ότι η θρησκεία θα πρέπει να είναι χαρούμενη. Να ελευθερώνει και όχι να υποδουλώνει. Απαντήστε σ' αυτή την ερώτηση που με ταράζει.
- Ο Χριστιανισμός είναι πριν απ' όλα η θρησκεία της χαράς! Το ζήτημα μόνο είναι, πώς εννοούμε τη χαρά; Αν την εννοούμε μ' ένα τρόπο χωμάτινο, τη χαρά της μέθης ή της ακολασίας, ο Χριστιανισμός δεν χρειάζεται μιά τέτοια χαρά. Σ' αυτές ακριβώς τις περιπτώσεις, πρέπει να θλιβόμαστε και να ζητούμε τρόπο να ελευθερωθούμε από τη μέθη ή την ακολασία. Ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία της χαράς που νοιώθει κανείς όταν ελευθερώνεται από την αμαρτία. Μόνο όταν ελευθερωθεί ο άνθρωπος από την αμαρτία, νοιώθει αληθινά τη χαρά! Τη χαρά της αναστάσεως από την αμαρτία και το θάνατο, τη χαρά της αιωνιότητας. Ο Θεός να δώσει να μην έχομε πια αυταπάτες για τη χαρά, αλλά να την εννοούμε όπως πρέπει και τότε ο Χριστιανισμός δεν θα μας φαίνεται πια η θρησκεία της λύπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου