Το καλύτερο προσευχητάρι

Tο εικοστό τέταρτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης ονομάζεται Ψαλμοί ή Ψαλτήριο. Το όνομα του το πήρε από το μουσικό όργανο με το οποίο ψάλλονταν όλοι οι ύμνοι, το ψαλτήριο, που ήταν ένα είδος λύρας με δέκα χορδές.
Το Ψαλτήριο έχει εκατόν πενήντα ψαλμούς και διαιρείται σε είκοσι «καθίσματα» (=ομάδες ψαλμών).
Ανήκει στα ποιητικά ­διδακτικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης και αποτελεί μια συλλογή θρησκευτικών ύμνων, τους περισσότερους εκ των οποίων έγραψε ὁ Ποιητής. Προφήτης και βασιλιάς Δαυίδ.
Πολύ νωρίς, η Εκκλησία μας το συμπεριέλαβε στη λατρευτική ζωή. Δεν υπάρχει Λειτουργία, ακολουθία η Μυστήριο (Όρθρος, Εσπερινός, Γάμος, Βάπτιση, Εξόδιος Ακολουθία κ.λ.π.) όπου να μην ακούγεται η φωνή του ψαλμώδου με αποτέλεσμα να αποφαίνονται οι Πατέρες πως «ο Δαυίδ στέκεται πάντα και πρώτος και μέσος και έσχατος» στις καθημερινές λειτουργικές προσευχές.
Πάντοτε το Ψαλτήρι έχει να πει κάτι σπουδαίο και Θεόπνευστο. Το θέμα των ψαλμών θα μπορούσε
να συνοψισθεί στη φράση «ο Θεός, και ο άνθρωπος κατενώπιον του Θεού».
Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης γράφει για τους Ψαλμούς: «Σαν γλυκύς συνοδοιπόρος, ο προφήτης Δαυίδ παίζει με όσους νηπιάζουν, με τους άνδρες συναγωνίζεται, παιδαγωγείτη νεότητα, υποστηρίζει τα γηρατειά, γίνεται στους πάντες τα πάντα.
Γίνεται το όπλο των στρατιωτών, ο προπονητής των αθλητών, η παλαίστρα όσων γυμνάζονται, το στεφάνι των νικητών, η χαρά του τραπεζιού, η παρηγοριά στο πένθος.
Δεν υπάρχει τίποτε από τη ζωή μας που να είναι αμέτοχο από αυτή τη χάρη».
Είναι το καλύτερο Προσευχητάρι που περιέχει όλα τα είδη της προσευχής: δοξολογία, ευχαριστία και ικετευτικές δεήσεις και αναφέρεται σε όλες τις ανάγκες και περιστάσεις της ανθρώπινης ζωής.
Είναι τόσο σπουδαίο, ώστε ο Μέγας Βασίλειος να λέει ότι «καλύτερα να σταματήσει ο ήλιος την τροχιά του γύρω από τη γη παρά να σταματήσει να διαβάζεται το Ψαλτήρι στα σπίτια των Χριστιανών».
Ο άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης είχε κωδικοποιήσει τους ψαλμούς, δηλαδή είχε επισημάνει ποιος ψαλμός είναι κατάλληλος για κάθε περίσταση της ζωής μας. Ο δε Άγιος Παΐσιος το χαρακτηρίζει «κεραυνό για το διάβολο».

Ο Χριστός πάνω στον Σταυρό, στην υπέρτατη αγωνία του, με προσευχή του Δαυίδ απευθύνθηκε προς τον ουράνιο Πατέρα και είπε: «Θεέ μου, Θεέ μου ίνα τι με εγκατέλιπες;»1.
Ακόμη, ο Χριστός μετά την Ανάστασή του έλεγξε τους μαθητές, γιατί λησμόνησαν ότι όσα συνέβησαν στο πρόσωπό του είναι γραμμένα στο νόμο Μωϋσέως και στους Προφήτες και στους Ψαλμούς.
Πράγματι σε διάφορους ψαλμούς γίνεται λόγος για τον ερχομό του Μεσσία, τη διδασκαλία του και τα θαύματά του. Και προπαντός για τα σεπτά πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Η συλλογή των περικοπών αυτών θα μπορούσε να ονομασθεί «το κατά Δαυίδ Ευαγγέλιο».
Κανένας δεν μένει έξω από την ευεργετική επίδραση του Ψαλτηρίου. Χρειάζεται να έχουμε ένα Ψαλτήρι με ερμηνεία και να διαβάζουμε, ει δυνατόν, ένα «κάθισμα» κάθε μέρα.

† Ι.Ν.
1 Ματθ.27, 46· πρβλ Ψαλμ. 21, 2.
https://simeiakairwn.gr/