Περί πνευματικής τυφλώσεως

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ,
25 ΙΟΥΝΙΟΥ 2023
Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεριώτης
Η σωματική τύφλωση είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε ένα άνθρωπο. Ο τυφλός άνθρωπος δεν βλέπει την φύση, το φως, τα χρώματα και γενικά την ομορφιά της Δημιουργίας. Ο άνθρωπος ο τυφλός, έλεγε η Παλαιά Διαθήκη είναι σχεδόν νεκρός. 
    Όμως υπάρχει και μια ακόμη χειρότερη τύφλωση από την σωματική. Είναι η τύφλωση της ψυχής, της συνείδησης. Δηλαδή, η πνευματική τύφλωση, η οποία οδηγεί στην απώλεια και τον πνευματικό θάνατο. Οδηγεί στην αιώνια κόλαση και στην αποστέρηση της θείας Χάριτος. Η κόλαση αυτή, δυστυχώς, ξεκινά από την παρούσα ζωή. Ο πνευματικά τυφλός υποφέρει, όντας ζωντανός επί της γης. Γιατί η τύφλωση του πνεύματος και της ψυχής τον οδηγεί σε εσωτερικούς πόνους και οδύνες, σε άγχη, σε αγωνίες, σε αμαρτωλές πράξεις, σε σκληρότητες, σε βλασφημία, σε αδικίες, ακόμα και στον φόνο. Ο πνευματικά και ψυχικά τυφλός άνθρωπος είναι εγωιστής, φιλόδοξος, συμφεροντολόγος και άπληστος. Δεν διστάζει να αρπάξει ότι μπορεί από τον πλησίον του, να τον αδικήσει, να τον εκμεταλλευτεί. Είναι ανάλγητος και αδιάφορος απέναντι στον πόνο του άλλου, είναι αφιλάνθρωπος, ατομιστής, κλεισμένος στο υπερτροφικό του εγώ. Κυρίως όμως ο πνευματικά τυφλός δεν ανέχεται να δει πουθενά το καλό. Το απεχθάνεται και το φθονεί. Ζηλεύει κάθε καλό και δίκαιο άνθρωπο.
Πνευματικά τυφλοί ήσαν και όσοι λοιδόρησαν και βασάνισαν τον Υιό του Θεού και, στο τέλος, Τον σταύρωσαν. Όσοι μετά από αυτόν, έκαναν το ίδιο στους Αποστόλους και στους Αγίους και όσοι εξακολούθησαν με πολλούς τρόπους να κάνουν τα ίδια και σήμερα.
Το πνευματικό αυτό σκοτάδι οδηγεί αυτόν που το έχει στον πιο κτηνώδη και παχυλό υλισμό. Στην τοποθέτηση της ύλης στην θέση του θεού και στην απολυτοποίησή της. Ο υλιστής άνθρωπος σκέφτεται την χλιδάτη ζωή, την μεγάλη περιουσία, τις χρηματικές καταθέσεις, τα υψηλά αξιώματα, την πολιτική δύναμη. Για να το πετύχεις, δεν διστάζει πολλές φορές μπροστά σε τίποτα. Άλλο η έντιμη και ευλογημένη εργασία από τον Θεό προς το ζην που πρέπει να συνοδεύεται από φιλανθρωπία και άλλο η δαιμονική απληστία που οδηγεί σε τραγωδίες ατομικές οικογενειακές και πανανθρώπινες.
Ας βάλουμε, λοιπόν, μέσα μας το φως του Χριστού, ώστε να προστατευτούμε από την ολέθρια πνευματική τύφλωση.

http://www.nyxthimeron.com/