«Κατά καιρόν υπέρ ασεβών απέθανε».

Κυριακή Γ’ Ματθαίου
Επί του Αποστολικού αναγνώσματος (Ρωμαίους, 5 1-10)
«ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών, Χριστός υπέρ ημών απέθανεν»
Αγαπητοί μου αδελφοί, δεν είναι δυνατόν ο Χριστιανός να αποτιμήσει και να καταλάβει την αγάπη και την προσφορά για την σωτηρία μας, στην απόλυτη έννοια της, από το πρόσωπο του Χριστού μας.
 Ο Απ. Παύλος σήμερα ακριβώς γι’ αυτήν την προσφορά, μάς αναφέρει: «έτι Χριστός όντων ημών υπέρ ημών ασθενών κατά καιρών υπέρ ασεβών απέθανε». Παρ’ όλο ότι είμαστε αδύναμοι να κάνουμε το καλό, πέθανε για μας τους ασεβείς ανθρώπους, μας λέγει. Ο άνθρωπος, εξ αιτίας της αμαρτωλής συμπεριφοράς του, έφυγε από τον Θεό και οδηγήθηκε σε τρομερές περιπέτειες. Έχασε το αρχαίον κάλλος, αμαυρώθηκε η εικόνα του, έχασε την αιωνιότητα και κέρδισε τον θάνατο. Πορεύθηκε χωρίς ελπίδα στην ιστορική του πορεία. Οι σχέσεις με τον Θεό διεκόπησαν.
 Όμως η αγάπη του Θεού Πατέρα διετηρήθη αμειώτως. Η μεσολάβηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού έρχεται να αποκαταστήσει αυτήν την σχέση «δι’ ου και την προσαγωγήν τη πίστει εις την χάριν ταύτην εν η εστήκαμεν». 
 Αυτός δηλαδή μάς οδήγησε με την πίστη στον χώρο αυτής της χάρης του Θεού. Αυτός μάς έδωσε την ελπίδα, ώστε να πορευθούμε με δύναμη και υπομονή στις όποιες δοκιμασίες της ζωής, δοκιμασίες που έχουν σχέση με την πίστη και την ομολογία μας έναντι του κόσμου. Οι δοκιμασίες επίσης που έρχονται στην ζωή μας και μάς οδηγούν πολλές φορές στην απελπισία και την απογοήτευση, μας λυγίζουν και αποκάνουμε.
 Όμως έχουμε Θεό τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, ο οποίος πέθανε για μας. Πέθανε για τους ασεβείς ανθρώπους στον συγκεκριμένο και προκαθορισμένο καιρό: «κατά καιρόν υπέρ ασεβών απέθανε». Και βέβαια θα μπορούσε να πούμε ότι δύσκολα θα μπορούσε κανείς να πεθάνει, ακόμα και για ένα καλό άνθρωπο. Όμως ο Κύριος μας και Θεός πέθανε ξεπερνώντας και τα όρια αυτά, έδειξε με την αγάπη Του σε όλους εμάς τους αμαρτωλούς με την ίδια την ζωή Του, πεθαίνοντας στον Σταυρό.
Μας έδωσε την ελπίδα ως άγκυρα: «ως άγκυρα βεβαίαν την ελπίδα κατέχομεν». Αυτή «η ελπίς ου καταισχύνει». Μας δίνει την δύναμη και την αισιοδοξία να προχωράμε με βεβαιότητα στην πορεία της ζωής μας ως Χριστιανοί και με στόχο τον Παράδεισο ως αιωνία πατρίδα, κάνοντας κάθε μέρα τον αγώνα μας για το καλό και την επικράτηση του.
Για μας τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, σε αντιπαραβολή με τους χριστιανούς της Δύσης, Ρωμαιοκαθολικούς και Προτεστάντες, οι οποίοι προσδίδουν στον Θεό την άτεγκτη, σκληρή και απόλυτη απόδοση της δικαιοσύνης, είναι ο φίλος και αδελφός μας που πέθανε από αγάπη.
Για μας η Ορθοδοξία μας είναι η θρησκεία της νίκης πάνω στην κόλαση. Το Ευαγγέλιο είναι για μας το βιβλίο του Θεού, της ελπίδας και της χαράς. Γι’ αυτό αδελφοί, όχι απελπισία για τις αμαρτίες που κάνουμε αλλά αισιοδοξία και ελπίδα για την μετάνοια που μας προσφέρει ο Θεός ως μυστήριον της αγάπης Του.
«Ει γαρ εχθροί όντες κατηλλάγημεν τω Θεώ δια του θανάτου αυτού», παρότι είμασταν εχθροί με τον Θεό ο σταυρικός θάνατος του Χριστού μας μάς συμφιλίωσε, αδελφοί μου, με τον Θεό Πατέρα. Αυτό να γίνεται καθημερινή μας δύναμη, πίστη και ελπίδα. Αμήν!

Γραπτό κήρυγμα της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας (25-06-2023)
https://proskynitis.blogspot.com/