Το ολοκληρωτικό δόσιμο του ανθρώπου στον Θεό δεν είναι, όμως, εύκολη υπόθεση. Και αυτό φαίνεται από τη στάση του πλούσιου άρχοντα της ευαγγελικής διήγησης, που λυπήθηκε βαθύτατα για την υπόδειξη του Χριστού και έφυγε μην μπορώντας να την ακολουθήσει.
Το γεγονός μαρτυρεί πόσο εύκολο είναι να δημιουργηθεί μια ψεύτικη ικανοποίηση μέσα στη συνείδηση του ανθρώπου, ικανοποίηση που προέρχεται από την τήρηση ορισμένων, έστω βασικών, εντολών. Πιστεύει κανείς πολύ γρήγορα ότι ξόφλησε τους λογαριασμούς του με τον Θεό με το να τηρήσει μερικές τυπικές διατάξεις, με το να ακολουθήσει όλες τις νηστείες, με το να εκκλησιάζεται τακτικά. Σε μια κρίσιμη, όμως, στιγμή της ζωής του καλείται να διαλέξει ανάμεσα στον Θεό και στα χρήματα, ανάμεσα στον Θεό και την κοινωνική ή επαγγελματική του θέση, ανάμεσα στον Θεό και τους επίγειους δεσμούς του. Και τότε, λοιπόν, δεν θυσιάζει τίποτα από όλα αυτά για τον Θεό, εποδεικνύοντας έτσι ότι η θρησκευτικότητά του καλύπτει ένα μόνο μέρος της ζωής του, αυτό που φαίνεται εξωτερικά· ότι συνίσταται στην ανώδυνη τήρηση των εντολών και όχι στην οδυνηρή υποταγή του όλου ανθρώπου στην απόλυτη απαίτηση του Θεού. Και αυτό οπωσδήποτε συνιστά την αδυναμία του ανθρώπου.
(Από τη Φωνή Κυρίου 2006)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου