Μίμηση του πάθους του Χριστού

Η μίμηση του πάθους του Χριστού αρχίζει με το βάπτισμα, το οποίο, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, είναι ομοίωμα του θανάτου του Χριστού. Η μίμηση του πάθους του Χριστού αποτελεί τον σταθερό δείκτη της χριστιανικής ζωής.

Το πάθος του Χριστού έχει βαθύτατο νόημα για τη ζωή του πιστού. Χωρίς τη δική μας συμμετοχή σε αυτό, η είσοδος στην ανάσταση και τη ζωή του Χριστού είναι αδύνατη. Η μίμηση του πάθους του Χριστού πραγματοποιείται αντιγραφικά με το μαρτύριο. Πολλοί χριστιανοί κατά την περίοδο των διωγμών  έσπευδαν με χαρά να μαρτυρήσουν.

Η μίμηση όμως του πάθους του Χριστού πραγματοποιείται και μεταφορικά. Έτσι έχουμε το μαρτύριο της συνειδήσεως, που πραγματοποιείται σε ειρηνικές περιόδους. Ο Μέγας Αθανάσιος γράφει ότι ο Μέγας Αντώνιος, όταν σταμάτησε ο διωγμός και δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει τον πόθο του να μαρτυρήσει για τον Χριστό, επέστρεψε στην έρημο· εκεί υφίστατο καθημερινά το μαρτύριο της συνειδήσεως.

Αλλά και γενικότερα η ζωή των πιστών στην Εκκλησία δεν είναι ανεξάρτητη από τον σταυρό και το πάθος του Χριστού. Το βάπτισμα είναι ο δείκτης της νέας ζωής. Για τη ζωή αυτή οπλίζεται ο πιστός με το χρίσμα και τρέφεται με τη θ. Ευχαριστία. Έτσι τα μυστήρια της Εκκλησίας προσφέρουν εξαρχής στον πιστό τη χάρη του Θεού και τον εισάγουν σε κοινωνία και μίμηση της θείας ζωής.

(Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 2006)