Το μυστήριο του Σταυρού

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς υποστηρίζει ότι το μυστήριο του Σταυρού ενεργείται ήδη από τους χρόνους της Παλαιάς Διαθήκης, με τρόπο ώστε να μιλάμε για σταυρό πριν από το σταυρό. Προτυπώνεται στο οριζόντιο άνοιγμα και στο κατακόρυφο κλείσιμο της Ερυθράς Θάλασσας από τον Μωυσή (Έξοδ.14)· στο χάλκινο φίδι επίσης που ο ίδιος ανάρτησε πάνω στη ράβδο και που όσοι το ατένιζαν γιατρεύονταςν από τα ιοβόλα δήγματα των δηλητηριωδών φιδιών (αριθμ. 21). Όπως ακριβώς νεκρό είναι ένα χάλκινο φίδι, έτσι νεκρό εικονίζεται το σώμα του εσταυρωμένου Χριστού, επιπλέον δε είναι νεκρό και ως προς την αμαρτία. Όπως ακριβώς πάλι οι Ισραηλίτες γιατρεύονταν από τις αισθητές πληγές των αισθητών φιδιών ατενίζοντας και μόνο τον χάλκινο όφι, έτσι κι εμείς ατενίζοντας και μόνο το εσταυρωμένο νεκρό σώμα του Χριστού, γιατρευόμαστε από τις νοητές πληγές των νοερών όφεων, παθών και δαιμόνων δηλαδή. Στη Γένεση επίσης ο Ιακώβ ευλογεί σταυροτύπως τα εγγόνια του Εφραίμ και Μανασσή (κεφ. 48), ενώ στους Αριθμούς πάλι, ο Ισραηλιτικός λαός στην έρημο ταξινομείται τετραμερώς (κεφ. 2), σταυροειδώς. Βλέποντας τον Μωυσή αλλού με τα χέρια στην έκταση, εμπνέονται και νικούν οι Ισραηλίτες τους Αμηληκίτες (Έξοδ. 17).

(Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 2014)