«Είμαστε όλοι ένα σώμα με κεφαλή τον Χριστό. Όλοι, είμαστε Εκκλησία. Η θρησκεία μας, αυτό το μεγαλείο έχει: ενώνει τον κόσμο νοερώς. Η δύναμη της προσευχής, είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη! Κυρίως, όταν γίνεται από πολλούς αδελφούς. Στην κοινή προσευχή, ενώνονται όλοι. Να νιώθουμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. Αυτό, είναι η ζωή μας, το αγαλλίαμά μας, ο θησαυρός μας! Όλα, είναι εύκολα εν Χριστώ! Ο Χριστός, είναι το κέντρο. Όλοι συντρέχουν προς αυτό το κέντρο και ενώνονται μ’ ένα πνεύμα και με μια καρδιά. Η δύναμη των πολλών πολλαπλασιάζεται, σαν να βλέπουν ένα ωραίο πράγμα και το κοιτάζουν όλοι μαζί με λαχτάρα. Ε, η όρασή τους, που σμίγει σ’ αυτό το ωραίο, τους ενώνει. Παράδειγμα, η λύτρωση του Αποστόλου Πέτρου απ’ την φυλακή: ‘‘εκτενής και αδιάκοπη προσευχή γινόταν γι’ αυτόν προς τον Θεό, από όλην την Εκκλησία’’ (Πράξ. ιβ΄ 5).
Όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα, εμείς ή κάποιος άλλος, να ζητάμε κι από άλλους προσευχές και να παρακαλούμε όλοι τον Θεό, με πίστη και αγάπη. Να είστε σίγουροι, ότι ο Θεός ευαρεστείται σ’ αυτές τις προσευχές και επεμβαίνει κάνοντας θαύματα. Αυτό, δεν το έχουμε καταλάβει καλά. Το πήραμε έτσι απλά (και αψήφιστα) και λέμε: ‘‘Κάνε μια προσευχή για μένα!’’.
Πιο πολύ θα προσεύχεσθε για τους άλλους, παρά για τον εαυτό σας! Θα λέτε το ‘‘Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!’’, και θα έχετε μέσα σας πάντοτε και τους άλλους. Όλοι, είμαστε παιδιά του ίδιου Πατέρα, είμαστε όλοι ένα. Γι’ αυτό, όταν προσευχόμαστε για τους άλλους, θα λέμε: ‘‘Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!’’ και, όχι: ‘‘ελέησέ τους!’’. Τους κάνουμε όλους, έτσι, ένα, με τον εαυτό μας...».
ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ (1906–1991)
[(Οσίου) Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου: «Βίος και Λόγοι», μέρος 2ο («Λόγοι»), Λόγος 3ος: «Περί Προσευχής», σελ. 278–279, ι΄ έκδοση, Ιεράς Μονής «Χρυσοπηγής», Χανιά, Οκτώβριος 2009.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου