Του Αρχιμ. Παϊσίου Λαρεντζάκη
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού, που με την διδασκαλία και τα θαύματά Του, μας φανερώνει ότι είναι ο αληθινός Σωτήρας μας. Συγκεκριμένα η σημερινή περικοπή του Ευαγγελιστού Ματθαίου αναφέρεται στο θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων από τον Ιησού Χριστό. Στο θαύμα αυτό φαίνεται η μεγάλη αγάπη και η παντοδυναμία του Θεού.
Ο Χριστός μαζί με τους Μαθητές του, μετά τον αποκεφαλισμό του Τιμίου Προδρόμου, πέρασαν στο απέναντι μέρος της λίμνης Γεννησαρέτ κοντά στη πόλη Βηθσαϊδά. Ήθελαν να βρεθούν σε ησυχία για να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους, αφού μόλις είχαν επιστρέψει από περιοδεία. Εκεί τον ακολούθησε πολύς κόσμος από τις γύρω περιοχές, για να ακούσει τα θεόφθογγα λόγια του και λάβει την ευλογία των ιάσεων. Με τη συμπεριφορά του ο κόσμος έδειξε πως αισθάνεται ως ανάγκη της υπάρξεώς του να βρίσκεται κοντά στον Λόγο του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Ο Ιησούς, καθώς είδε τόσο κόσμο, συγκινήθηκε, τους συμπόνεσε «καί ἐθεράπευε τούς ἀρρώστους αὐτῶν».
Η ώρα όμως περνούσε. Ο κόσμος είχε ξεχάσει τον εαυτό του και τις ανάγκες του. Η παρουσία του Χριστού ανάμεσά τους ήταν αρκετή. Η λαχτάρα της κοινωνίας με τον Χριστό και η παρουσία τους στον θαυματουργό χώρο της αγάπης, της ευσπλαχνίας και της στοργής του Θεού συνετέλεσαν ώστε να μην ενδιαφερθούν για τίποτε το υλικό. Όμως ο Χριστός σκέπτεται και φροντίζει για τον λαό που τον ακολούθησε. Με «πέντε ἂρτους καί δύο ἰχθύας» χόρτασε τον πεινασμένο λαό. «Ἒφαγον πάντες καί ἐχορτάσθησαν» γράφει το Ευαγγέλιο. Και όχι μόνο τούτο, αλλά μάζεψαν τα περισσεύματα του άρτου, δώδεκα κοφίνια. Τι ευλογία Θεού! Από πέντε άρτους και δύο ψάρια έφαγαν και χόρτασαν πέντε χιλιάδες άνδρες, χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά.
Ο Χριστός ήταν κοντά τους, μπροστά τους, ανάμεσά τους υλικά και πνευματικά. Τους βλέπει και σαν σώματα και σαν ψυχές, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Δεν αδιαφορεί για το σώμα τους, ούτε και για τους πόνους του σώματος. Όσοι κατηγορούν τον Χριστό και την Εκκλησία, πως αποβλέπουν μόνο στην ψυχή και στα πνευματικά και αδιαφορούν για τις υλικές ανάγκες, βλέπουμε ότι δεν έχουν δίκιο. Ο Χριστός δίνοντας το βάρος στην πνευματική ζωή του ανθρώπου, δεν αδιαφορεί για το σώμα του. Ο Κύριος δεν ζητά να παραμερισθούν τα υλικά αγαθά και να προτιμηθούν σε αντικατάστασή τους η πνευματική τροφή. Τέτοιο χωρισμό δεν κάνει ποτέ ο Χριστός. Αν παρατηρήσετε αρχίζει πρώτα από το σώμα που είναι η βάση, η έδρα, ο σύντροφος, η φωλιά της ψυχής και κατόπιν προχωρεί στις ανάγκες καθαρά της ψυχής. Βλέπομε στο θαύμα αυτό του Χριστού, να αρχίζει την ημέρα με την θεραπεία των αρρώστων και να τελειώνει με τον θαυματουργικό χορτασμό τους. Όταν μας λέει ο Χριστός «Οὐκ ἐπ’ ἂρτῳ μόνῳ ζήσεται ἂνθρωπος, ἀλλ’ ἐν παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεού», μας υπενθυμίζει, ότι είναι αδύνατον η διατροφή του ανθρώπου να ξεχωρίσει από τον Λόγο του Θεού.
Η σχέση αυτή της διατροφής του ανθρώπου με τον Λόγο του Θεού βρίσκεται στην ευλογία. Ο Θεός όταν ευλογεί τα υλικά αγαθά, σημαίνει ότι τα γεμίζει με την παρουσία και την κοινωνία της αγάπης Του. Έτσι όταν ο κάθε άνθρωπος λαμβάνει τα υλικά αγαθά για να τραφεί, ευχαριστεί και δοξολογεί τον Θεό. Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζει ότι η πηγή της ζωής είναι ο Θεός. Και η τροφή, το φαγητό, μετασχηματίζεται σε κοινωνία και μετοχή του ανθρώπου στη ζωή του Θεού.
Αυτή την ευχαριστιακή προσευχή υπέδειξε ο Χριστός πριν επιτελέσει το θαύμα: «ἀναβλέψας εἰς τόν οὐρανόν εὐλόγησε». Ο Κύριος πριν να θρέψει τα πλήθη του λαού, στρέφει το βλέμμα Του στον ουρανό. Προσεύχεται. Επικαλείται την ευλογία του ουρανού. Μας δείχνει τι πρέπει να κάνομε κι εμείς. Εμείς όμως ακολουθούμε το παράδειγμα του Κυρίου; Ζητάμε από το Θεό να ευλογεί την καθημερινή μας ζωή; Το φαγητό μας, την εργασία μας, τον ύπνο και την ανάπαυσή μας, κάθε πράξη στην ζωή μας;
Ο Χριστός σώζει ολόκληρο τον άνθρωπο. Την ψυχή και το σώμα του. Ευλογεί και εξαγιάζει κάθε πτυχή της ζωής του, είτε πνευματική είτε υλική είναι αυτή. Τίποτε δεν είναι σωστό να μένει έξω από την εξαγιαστική χάρη του Θεού, αφού με όλα πρέπει να δοξάζουμε τον Θεό. Αφού όλα πρέπει να εξυπηρετούν το μεγάλο σκοπό της ζωής, τη σωτηρία μας. Ο Απόστολος των εθνών, Παύλος, παραγγέλλει: «Εἲτε οὖν ἐσθίετε, εἲτε πίνετε, εἲτε τι ποιεῖτε, πάντα εἰς δόξαν Θεοῦ ποιεῖτε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου