«Ἰδών δέ Σίμων Πέτρος προσέπεσεν τοῖς γόνασιν τοῦ Ἰησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾽ ἐμοῦ, ὅτι ἀνήρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε» (Λουκ. 5.8).
Στήν ὄχθη τῆς λίμνης Γεννησαρέτ ὁ Χριστός συναντᾶ ἕνα πλῆθος ἀνθρώπων πού ἤθελε νά τόν ἀκούσει, ἀλλά καί δύο πλοῖα, οἱ ἁλιεῖς τῶν ὁποίων ἔπλυναν τά δίκτυα τους μετά ἀπό μία κοπιαστική νύκτα. Ὁ Χριστός πλησίασε τό ἕνα καί παρακάλεσε τόν ἰδιοκτήτη του, τόν Πέτρο, νά ἀπομακρύνει τό πλοῖο του λίγο ἀπό τήν ξηρά, ὥστε νά μποροῦν οἱ ἄνθρωποι πού στεκόταν στήν ἀκτή νά τόν βλέπουν καί νά τόν ἀκοῦν καλύτερα, καθώς θά κήρυττε.
Ἦταν κόπος αὐτός γιά τόν Πέτρο, γιατί δέν μποροῦσε νά ὁλοκληρώσει τή δουλειά του καί νά ἐπιστρέψει στό σπίτι μου. Ὅμως τόν ἀνέλαβε, ἱκανοποιώντας τήν παράκληση τοῦ Ἰησοῦ καί διευκολύνοντας τό κήρυγμά του.
Ὅταν ὅμως τελείωσε τό κήρυγμα, ὁ Πέτρος βρέθηκε ἀντιμέτωπος μέ ἕνα δεύτερο αἴτημα τοῦ Χριστοῦ, πού τοῦ ζήτησε νά ἀνοιχθεῖ καί πάλι καί νά ἁπλώσει τά δίκτυα του. Ἄν καί τοῦ φάνηκε παράλογο τό αἴτημα, ἀφοῦ ὁλόκληρη τή νύκτα εἶχαν κοπιάσει χωρίς ἀποτέλεσμα, ὁ Πέτρος ἀνταποκρίθηκε καί σέ αὐτό μέ προθυμία. «Ἐπί δέ τῷ ρήματί σου χαλάσω τά δίκτυα», εἶπε στόν Χριστό. Καί ἡ προθυμία του ἀνταμείφθηκε καί ἡ ὑπακοή του ἔλαβε τόν μισθό της.
Ἦταν τόσα πολλά τά ψάρια πού ἔπιασαν, πού κάλεσαν καί τό ἄλλο πλοιάριο, γιά νά τούς βοηθήσουν, καί κινδύνευσαν νά βυθισθοῦν ἀπό τό μεγάλο βάρος τῶν ψαριῶν.
Ἔκπληκτος ἀπό θαῦμα τοῦ Χριστοῦ ὁ Πέτρος πέφτει στά πόδια του καί τόν παρακαλεῖ νά βγεῖ ἀπό τό πλοῖο του, γιατί ἦταν ἁμαρτωλός. Ἀκούει ὅμως τόν παρηγορητικό λόγο τοῦ Κυρίου: Μή φοβᾶσαι, στό ἑξῆς θά ψαρεύεις ἀνθρώπους. «Μή φοβοῦ, ἀπό τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν».
Μέ αὐτή τήν ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ ὁλοκληρώνει τήν περιγραφή τοῦ θαύματος ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς, τονίζοντας ὅμως δύο πολύ διδακτικά γιά ὅλους μας στοιχεῖα.
Τό πρῶτο εἶναι ἡ προθυμία καί ἡ ὑπακοή τοῦ Πέτρου, πού παραμερίζει τό δικό του θέλημα, τή δική του ἐμπειρία, τή δική του ἀνάπαυση, γιά νά πραγματοποιήσει τήν παράκληση τοῦ Χριστοῦ καί νά τόν ἀναπαύσει μέ τή συμπεριφορά του.
Τό δεύτερο στοιχεῖο εἶναι ἀκόμη πιό σημαντικό. Ὅταν ὁ Πέτρος συνειδητοποιεῖ τό θαῦμα, δέν ἐκφράζει ἁπλῶς τήν εὐχαριστία καί τήν εὐγνωμοσύνη του πρός τόν Χριστό, ἀλλά συναισθανόμενος τήν πνευματική ἀπόσταση πού τόν χωρίζει ἀπό τόν θεῖο ἐπισκέπτη του, γονατιστός τόν παρακαλεῖ νά φύγει ἀπό κοντά του. Συναισθάνεται τήν ἀναξιότητά του ἔναντι τοῦ μεγαλείου τῆς θεότητος καί ζητᾶ ἀπό τόν Χριστό νά ἀπομακρυνθεῖ ἀπό σεβασμό καί δέος.
Ἡ στάση αὐτή τοῦ ἀποστόλου Πέτρου ἀποτελεῖ ἕνα μεγάλο μάθημα γιά ὅλους μας. Γιατί δέν εἶναι μόνο ἐκεῖνος ἀποδέκτης τῆς εὐλογίας καί τῆς δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ, ἀλλά εἴμαστε καί ἐμεῖς, καί ὄχι μόνο μία φορά στή ζωή μας, ἀλλά καθημερινά καί ἐπανειλημμένα. Ὁλόκληρη ἡ ζωή μας, ἄν τό σκεφθοῦμε, εἶναι μία δωρεά τοῦ Θεοῦ. Ὅσα ἔχουμε καί ὅσα ἐπιτυγχάνουμε εἶναι δωρεές καί εὐλογίες τοῦ Θεοῦ. Ἡ παρουσία μας στήν Ἐκκλησία καί ἡ συμμετοχή μας στά ἱερά μυστήρια καί πολύ περισσότερο στό μέγα μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, τῆς μεταλήψεως τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἡ μεγαλύτερη δωρεά καί εὐλογία, τό μεγαλύτερο θαῦμα πού μπορεῖ νά ζήσει ὁ ἄνθρωπος.
Ποιά εἶναι ὅμως ἡ δική μας στάση ἔναντι τῶν δωρεῶν πού μᾶς προσφέρει ὁ Χριστός καί τῶν θαυμάτων πού μᾶς ἀξιώνει νά ζοῦμε; Ἔχουμε συναίσθηση τί τοῦ ὀφείλουμε; Ἔχουμε συναίσθηση τῆς ἀναξιότητός μας καί τῆς φιλανθρωπίας του ἤ ἀπολαμβάνουμε ὅσα μᾶς δίδει, χωρίς νά συνειδητοποιοῦμε ποιός μᾶς τά προσφέρει καί χωρίς πολλές φορές μάλιστα νά τόν εὐχαριστοῦμε; Ἔχουμε τή συναίσθηση ὅτι οἱ δωρεές τοῦ Θεοῦ δέν ἔχουν ὡς μόνο σκοπό νά ἱκανοποιήσουν τίς ὑλικές μας ἀνάγκες, ἀλλά ἔχουν κυρίως ὡς σκοπό νά ἱκανοποιήσουν τίς πνευματικές μας ἀνάγκες; Νά μᾶς βοηθήσουν νά πλησιάσουμε περισσότερο τόν Χριστό καί νά ἐναρμονίσουμε τή ζωή μας περισσότερο μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές του.
Τό σημερινό παράδειγμα τοῦ ἀποστόλου Πέτρου, ἄς παρακινήσει καί ἐμᾶς νά συνειδητοποιήσουμε τήν ἁμαρτωλότητά μας ἀλλά καί τήν ἀπέραντη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού δέν παύει ποτέ νά μᾶς χαρίζει τίς δωρεές καί τίς εὐλογίες του καί ἄς μιμηθοῦμε τήν ὑπακοή, τήν ταπείνωση καί τήν εὐγνωμοσύνη του.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
http://imverias.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου