Όταν σπανίως έβγαινε στον κόσμο, ύστερα έκανε τρεις και τέσσερις μήνες να βρη ξανά την κατάσταση που είχε…

Είχε μεγάλη ακρίβεια στην ζωή του. Τις ευλογίες που του πήγαιναν, τις υπολόγιζε σε χρήματα και τις ξεχρέωνε τραβώντας κομποσχοίνι. Είχε κανονίσει το 300άρι για 25 δραχμές κατά το 1985 περίπου.
Αν π.χ. κάτι κόστιζε 250 δραχμές έκανε δέκα τριακοσάρια κομποσχοίνια και τους μνημόνευε στις θείες Λειτουργίες που έκανε κάθε μέρα.
Διηγείτο ο παπα-Διονύσιος ο Μικραγιαννανίτης ότι ο παπα-Εφραίμ, όταν σπανίως έβγαινε στον κόσμο, ύστερα έκανε τρεις και τέσσερις μήνες να βρη ξανά την κατάσταση που είχε.
Κάποια φορά είχε στενοχωρηθή πολύ που έχασε την προτέρα κατάστασή του, και ζήτησε από τον παπα-Διονύσιο να του δώση στο κελλί του για λίγο καιρό το Λείψανο του αγίου Νεκταρίου, για να τον παρακαλέση να τον βοηθήση.
Ο παπα-Εφραίμ ο Κατουνακιώτης κάποτε πήγαινε στο Κελλί τού γέροντος Γερασίμου του Υμνογράφου. Οι πατέρες τον είδαν ξαφνικά να γυρίζη πίσω και να κατευθύνεται προς το Εκκλησάκι των αγίων Διονυσίου και Μητροφάνους.
Μόλις ανέβηκε στο κελλί διηγήθηκε δακρυσμένος: «Ερχόμενος προς τα εδώ ξαφνικά άρρητος ευωδία με κτύπησε ερχόμενη από την σπηλιά και το Εκκλησάκι των Αγίων. Γι’ αυτό επέστρεψα πίσω για να πάω να προσκυνήσω τους Αγίους στην σπηλιά».
Είχε πολλά δάκρυα. Τον συνάντησε κάποιος μοναχός στον δρόμο να επιστρέφη από την Αγία Άννα και τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα συνέχεια. Είχε ένα μαντηλάκι και τα σκούπιζε….

https://www.askitikon.eu/