Μέσα στην Εκκλησία αυτό το «σήμερα» μεταμορφώνεται σε κάτι μεγαλειώδες

Ένα υπέροχο τροπάριο Γεγονότα που δε μπορούμε να συλλάβουμε την αξία τους μέσα στη χαμηλή ποιότητα της καθημερινότητας και των πληροφοριών, ομορφαίνουν τη ζωή μας.
«Σήμερα...»
Μια λέξη χωρίς νόημα πολλές φορές. Συνήθως δεν περιμένουμε τίποτα από το σήμερα. Δε μας χαρίζει δύναμη το Σήμερα. Έχει μια ελπίδα μέσα του, αλλά συνήθως σβήνει τις ελπίδες μας.
Μέσα στην Εκκλησία αυτό το «σήμερα» μεταμορφώνεται σε κάτι μεγαλειώδες:
«Ο Θεός που αναπαύεται σε νοερούς θρόνους σήμερα ετοιμάζει το θρόνο Του στη γη...».
Μια ασύλληπτη είδηση που λίγοι ξέρουν κι ακόμα λιγότεροι τη χαίρονται, βιώνεται ως επανάσταση μέσα στην Εκκλησία. Σήμερα ο Θεός στήνει το θρόνο του στη γη!
«Σήμερα Αυτός που στερέωσε με σοφία τους ουρανούς, κατασκεύασε στη γη έμψυχο ουρανό!».
Ο ουρανός... στη γη! Η Παναγία γεννιέται στη γη κι η γη γίνεται ουρανός! Ήταν ανέφικτο και τώρα έγινε εφικτό! Όλα πλέον είναι αλλιώς. Μοναδικές ποιητικές εικόνες το περιγράφουν...
Ο Θεός που λατρεύεται στον ουρανό πάνω σε νοερό θρόνο, Αυτός που κατασκεύασε τους ουρανούς, φτιάχνει στη γη τον δικό Του έμψυχο ουρανό για χάρη μας.
 Σήμερα είναι η μέρα που όλα ξεκινάνε από την αρχή, που όλα ομορφαίνουν, αφού Αυτή που θα γεννήσει τον αιώνιο Θεό γεννιέται στη γη. Βίωμα υπέροχο, που βιώνεται μόνο στην Εκκλησια...
Σήμερα αγιάζεται η γη μας, ομορφαίνει η ζωή μας! Η Παναγία είναι ανάμεσα μας! Η πηγή της ζωής, το ζωηφόρο φυτό, η αιτία της απελευθέρωσής μας από τα δεσμά μας είναι στη γη μας!
Το σήμερα αυτό λοιπόν δεν είναι πια μια ανιαρή μέρα με πιθανούς κινδύνους και φόβους, αλλά αίτια για πανηγύρι! «Σκιρτήσατε, χαρείτε, πανηγυρίστε, γιατί η μητέρα του Θεού γεννήθηκε!
Αυτή η χαρά είναι νίκη της θλίψης! Ο κόσμος δε μπορεί να δώσει χαρά. Η Εκκλησία τη δίνει. Ο άνθρωπος εξασθενεί μέσα σε απογοητεύσεις, κούραση, υποχρεώσεις, αρρώστιες.
Κι όμως η Εκκλησία δίνει εντολή για χαρά και πανηγύρι! Μέσα σε έναν κόσμο που σκεπάζεται από ανούσιες πληροφορίες και ειδήσεις, η Εκκλησία καλεί σε σκίρτημα χαράς!

Ο Απόστολος Παύλος δείχνει επίσης σήμερα το δικό του τρόπο χαράς, το δικό του καύχημα απέναντι σε αυτούς που καμαρώνουν για την εμφάνισή τους, το φύλο τους, τις κατακτήσεις.
Δική του περηφάνια οι πληγές του για τον Σταυρό του Χριστού! «Ο κόσμος σταυρώθηκε για μένα κι εγώ για τον κόσμο!». Δεν είναι μια χαρά χωρίς κόπο και πόνο, αλλά είναι χαρά!
Τη βιώνει ως νίκη όλου του κόσμου! Νεκρός λοιπόν πριν πεθάνει! Να η νίκη! Δύο οι χαρές λοιπόν σήμερα! Η γέννηση της Μητέρας της Ζωής και η χαρά της νίκης του Σταυρού!
Οι χαρές και οι λύπες του κόσμου δεν έχουν καμία δύναμη πάνω μας. Ο πιστός νιώθει ξένος στη γη. Σταυρωμένος! Ζει τη χαρά του αγαπημένου! Δε ζει πλέον αυτός, αλλά ο Χριστός μέσα του!
Σήμερα είναι μια μέρα για χαρά. Ο νέος κύκλος του έτους άρχισε. Η Μητέρα του Θεού είναι εδώ. Ο Σταύρος του Χριστού νικάει όλη την κοσμική ματαιοδοξία. Οι χαρές του κόσμου μάταιες...
Μια νέα πραγματικότητα ξεκινάει. Ας τη βιώσουμε ως τη μοναδική ευκαιρία απεξάρτησης από τη μιζέρια και τη φτηνή χαρά του κόσμου. Έχουμε τη χαρά της Εκκλησίας.

Βασίλης Φράγκος
https://proskynitis.blogspot.com/