Οι αιτίες που οι Άγιοι και οι ενάρετοι άνθρωποι δοκιμάζονται περισσότερο είναι: α) για να μην υπερηφανεύονται για το μέγεθος των κατορθωμάτων και θαυμάτων τους β) για να μην νομίσουν οι άλλοι άνθρωποι ότι είναι ανώτεροι της ανθρωπίνης φύσεως και νομίσουν ότι είναι θεοί γ) για να φαίνεται ότι η δύναμη του Θεού υπερισχύει και γίνεται ισχυρή δια των ασθενούντων και ευρισκομένων στα δεσμά δ) για να γίνεται φανερότερη η υπομονή αυτών και ότι δεν εργάζονται κατά Θεό για ανθρώπινο μισθό και ότι είναι τόσο πολύ ευγνώμονες, ώστε ύστερα από τόσες θλίψεις, να έχουν προς τον Κύριο ακέραια την αφοσίωση και αγάπη τους ε) για να φιλοσοφούμε περί Αναστάσεως. Γιατί όταν δεις άνθρωπο ενάρετο να υποφέρει πάρα πολλά κακά και σε αυτήν την κατάσταση να φεύγει από τον κόσμο και χωρίς να το θέλεις εξάπαντος θα αναγκαστείς να σκεφτείς κάτι περί της μελλούσης κρίσεως στ) για να έχουν αρκετή παρηγοριά και ανακούφιση όλοι όσοι υφίστανται θλίψεις, αποβλέποντες σε εκείνους και ενθυμούμενοι τα κακά που συνέβησαν σε εκείνους ζ) για να τους μιμηθείτε και η) για να μάθουμε, όταν πρόκειται να καλοτυχίσουμε και να ελεεινολογούμε, ποιούς πρέπει να θεωρούμε ευτυχείς, ποιούς δυστυχείς και ταλαίπωρους.
(Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου