Η γη εορτάζει και χορεύει, αγάλλεται και ο ουρανός, τη Αναλήψει σήμερον,

‘’Η γη εορτάζει και χορεύει, αγάλλεται και ο ουρανός, τη Αναλήψει σήμερον, του Ποιητού της κτίσεως, του προφανώς ενώσαντος, τα διεστώτα βουλήματι’’. (Τροπάριο Ωδής γ’, Κανόνος της Αναλήψεως).

 Ανάληψη...Τι υπέροχη μέρα... Γιορτάζεται μέσα στη βδομάδα κι ο κόσμος αδιαφορεί. Κι όμως είναι μια μεγάλη, μια τεράστια μέρα σήμερα...
Σήμερα ανοίγει ο ουρανός για όλους μας. Μια όμορφη συναυλία που έγινε πρόσφατα στο ολυμπιακό στάδιο δείχνει αυτή τη δίψα...
Αστέρια έπεφταν από τον ουρανό, όμορφες μουσικές έκαναν χιλιάδες κόσμο να ταξιδεύει με την ψυχή του... Αλλά όλα έγιναν μια ανάμνηση...
Ανάληψη του Χριστού όμως σημαίνει ανάληψη ανθρώπου στους αιώνιους κόσμους της χαράς και της ανάπαυσης από σήμερα και για πάντα...
Η πίστη στον Χριστό δεν είναι θεωρία. Έχει μια τεράστια ενέργεια. Δε δυναμώνει τον άνθρωπο μόνο επί γης. Τον ανεβάζει σε ένα άπειρο ύψος...
Η δική μας πίστη δεν είναι μόνο παρηγοριά στον πόνο ή μια λογική ερμηνεία που αναπαύσει την ψυχή. Είναι κυρίως δύναμη κατά της βαρύτητας!
Καμία θεωρία ή ιδεολογία δεν αγγίζει τον θάνατο. Καμία δεν τολμάει να λύσει το πιο βασικό πρόβλημα του ανθρώπου. Η Πίστη μας το κάνει.
Μπορεί η Τέχνη να δίνει μια παρηγοριά σήμερα, αλλά δεν χτυπάει τη ρίζα του κακού. Γι' αυτό χρειάζεται η Πίστη για να τα αλλάξει όλα...
Σήμερα χαιρόμαστε για την νίκη του Χριστού. Απολαμβάνουμε το κατόρθωμά Του και μοιραζόμαστε τη δική Του νίκη κατά του θανάτου.
Επειδή είμαστε ένα σώμα μαζί Του στην Εκκλησία, η σημερινή νίκη είναι και δική μας. Εξάλλου για μας ανέβηκε σήμερα στους ουρανούς...
Μόνοι μας δεν μπορούσαμε ούτε 50 πόντους να σηκωθούμε από τη γη. Εκείνος το ανέφικτο το έκανε εφικτό! Μας ανέβασε ψηλά μαζί Του!
Σε έναν κόσμο που έχει μάθει να πετάει μόνο με αεροπλάνα χωρίς βέβαια κάποια ελπίδα, εμείς χαιρόμαστε σήμερα την δική Του Ανάληψη.
Εκείνος νίκησε. Όχι εμείς. Σε Εκείνον ταιριάζει κάθε τιμή και ύμνος. Όχι στη δική μας αλαζονεία που τρέφεται με τα κατορθώματά μας.
Χαιρόμαστε και μοιραζόμαστε τη δική Του Ανύψωση μέσα στη δική Του Εκκλησία και απομυθοποιούμε τα καλά της Τεχνολογίας
Σήμερα ζούμε ένα γεγονός που έγινε ιστορικά και άλλαξε εσωτερικά τον κόσμο. Αρνούμαστε να γίνουμε θύματα κοσμικών ελπίδων.
Ετοιμαζόμαστε για τη δική μας ανύψωση αδιαφορώντας για τις άλλες... πτήσεις. Είναι μάταιες και ψεύτικες, παρότι δίνουν χαρά.
Κύριο έργο μας στη γη είναι να είμαστε ενωμένοι μαζί Του, για να περιμένουμε με χαρά τη δική μας απο-γείωση που πλησιάζει όλο και πιο πολύ.
Η πιο αισιόδοξη μορφή ζωής είναι η ζωή της Εκκλησίας που τρέφεται διαρκώς με την ελπίδα μιας βέβαιης απογείωσης...
Η συχνή κίνηση της σκέψης και της καρδιάς μας σε Αυτόν κόντρα στη λογική του κόσμου, είναι μια εσωτερική νίκη που κλονίζει τον κόσμο.
Ο κόσμος τρέφεται με ελπίδες ψεύτικες που πολεμούν το Θεό και δεν του επιτρέπουν να επεμβαίνει στη ζωή μας.
Η προσευχή που δε ζητάει τίποτα από Εκεινον, παρά μόνο να είναι ενωμένη μαζί Του, αυτή η προσευχή είναι η μεταμόρφωση του κόσμου.
Πίστη λοιπόν είναι η δύναμη που μας σηκώνει από τη γη και μας ανεβάζει από τώρα εκεί που ανήκουμε: στην αιώνια χαρά του ουρανού!
Ας βιώσουμε τη μέρα αυτή ως δική μας νίκη κατά των αδιεξόδων. Μαζί Του μπορούμε από σήμερα να πετάμε και να ταξιδέψουμε.
Η πόρτα του ουρανού σήμερα άνοιξε. Τα ψέματα του κόσμου τελείωσαν. Ο Χριστός άνοιξε το δρόμο και πάει να μας ετοιμάσει τα σπίτια μας!

Βασίλης Φράγκος
https://proskynitis.blogspot.com/