Αγιογραφικό ανάγνωσμα

Τῌ ΠΕΜΠΤῌ ΤΗΣ Δ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην
η΄ 12 - 20
Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους· Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ' ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς. 13 εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι· Σὺ περὶ σεαυτοῦ μαρτυρεῖς· ἡ μαρτυρία σου οὐκ ἔστιν ἀληθής. 14 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Κἂν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ ἐμαυτοῦ, ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία μου, ὅτι οἶδα πόθεν ἦλθον καὶ ποῦ ὑπάγω· ὑμεῖς δὲ οὐκ οἴδατε πόθεν ἔρχομαι ἢ ποῦ ὑπάγω. 15 ὑμεῖς κατὰ τὴν σάρκα κρίνετε· ἐγὼ οὐ κρίνω οὐδένα. 16 καὶ ἐὰν κρίνω δὲ ἐγώ, ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ ἀληθής ἐστιν, ὅτι μόνος οὐκ εἰμί, ἀλλ' ἐγὼ καὶ ὁ πέμψας με πατήρ. 17 καὶ ἐν τῷ νόμῳ δὲ τῷ ὑμετέρῳ γέγραπται ὅτι δύο ἀνθρώπων ἡ μαρτυρία ἀληθής ἐστιν. 18 ἐγώ εἰμι ὁ μαρτυρῶν περὶ ἐμαυτοῦ, καὶ μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ ὁ πέμψας με πατήρ. 19 ἔλεγον οὖν αὐτῷ· Ποῦ ἐστιν ὁ πατήρ σου; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Οὔτε ἐμὲ οἴδατε οὔτε τὸν πατέρα μου· εἰ ἐμὲ ᾔδειτε, καὶ τὸν πατέρα μου ᾔδειτε ἂν. 20 Ταῦτα τὰ ῥήματα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ γαζοφυλακίῳ διδάσκων ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ οὐδεὶς ἐπίασεν αὐτόν, ὅτι οὔπω ἐληλύθει ἡ ὥρα αὐτοῦ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)
12 Ὁ Ἰησοῦς τούς μίλησε πάλι καί τούς εἶπε: Ἐγώ εἶμαι τό φῶς ὄχι μόνο τῶν Ἰουδαίων ἀλλά ὅλου τοῦ κόσμου. Ἐκεῖνος πού μέ ἀκολουθεῖ μέ πλήρη ἐμπιστοσύνη κι ἐλπίδα καί μέ πρόθυμη ὑπακοή στά λόγια μου, δέν θά περπατήσει οὔτε θά βρεθεῖ ποτέ στό σκοτάδι τῆς πλάνης καί τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά θά ἔχει μέσα του τό ζωηφόρο καί πνευματικό φῶς, πού προέρχεται ἀπό τήν ἀληθινή ζωή, τόν Θεό.
13 Μετά λοιπόν ἀπό τήν τολμηρή αὐτή βεβαίωση τοῦ Ἰησοῦ γιά τόν ἑαυτό του, τοῦ εἶπαν οἱ Φαρισαῖοι: Ἐσύ δίνεις μαρτυρία γιά τό πρόσωπό σου συστήνοντας ἐγωιστικά τόν ἑαυτό σου. Γιά τή μαρτυρία σου ὅμως αὐτή δέν ἐγγυᾶται κανείς ὅτι εἶναι ἀληθινή καί ὅτι δέν προέρχεται ἀπό φιλαυτία καί αὐτοθαυμασμό.
14 Ὁ Ἰησοῦς τότε τούς ἀπάντησε: Ἀκόμα κι ἄν ἐγώ δίνω μαρτυρία γιά τόν ἑαυτό μου, ἡ μαρτυρία μου εἶναι ἀληθινή καί ἀξιόπιστη. Διότι ἐγώ γνωρίζω καλά ἀπό ποῦ ἦλθα μέ τήν ἐνανθρώπησή μου καί ποῦ θά πάω μετά τήν Ἀνάληψή μου. Ἦλθα ἀπό τόν ἐπουράνιο Πατέρα μου, καί θά πάω πάλι σ’ αὐτόν. Ἡ ἀποστολή μου μάλιστα καί ἡ ἐπάνοδός μου αὐτή ἐγγυῶνται ὅτι ἡ μαρτυρία μου εἶναι ἀληθινή. Ἐσεῖς ὅμως δέν δείξατε ἐνδιαφέρον νά μάθετε γιά μένα, καί γι’ αὐτό δέν ξέρετε ἀπό ποῦ ἦλθα ἤ ποῦ θά πάω.
15 Ἐσεῖς κρίνετε ἐπιπόλαια, ἐπειδή ἐπηρεάζεσθε ἀπό τήν ἐξωτερική μορφή τῆς ἀνθρώπινης φύσεώς μου. Ἐγώ ὅμως πρός τό παρόν καί πρίν ἀπό τή δευτέρα μου παρουσία δέν καταδικάζω κανέναν, ὥστε νά σᾶς τιμωρήσω γιά τήν ἀπιστία σας αὐτή.
16 Ἀλλά ἀκόμη κι ἄν ἀναλάβω ἀπό τώρα τό ἔργο τοῦ Κριτῆ, ἡ ἀπόφασή μου καί ἡ κρίση μου θά εἶναι ἀληθινή καί δίκαιη, διότι δέν εἶμαι μόνος, ἀλλά εἴμαστε ἐγώ καί ὁ Πατέρας μου, ὁ ὁποῖος μέ ἀπέστειλε, καί κρίνουμε καί οἱ δύο μαζί.
17 Καί στό νόμο μάλιστα γιά τόν ὁποῖο καυχιέστε ὅτι εἶναι δικός σας, εἶναι γραμμένο ὅτι ἡ μαρτυρία δύο ἀνθρώπων εἶναι ἔγκυρη καί μπορεῖ σ’ αὐτή νά στηριχθεῖ μιά ἀπόφαση νόμιμη καί ἰσχυρή.
18 Καί στήν προκειμένη περίπτωση, ἐγώ εἶμαι ὁ ἕνας μάρτυρας, πού μαρτυρῶ γιά τόν ἑαυτό μου, καί δεύτερος μάρτυρας πού μαρτυρεῖ γιά μένα εἶναι ὁ Πατέρας μου, πού μέ ἔστειλε στόν κόσμο. Δέν εἶναι λοιπόν μεμονωμένη ἡ μαρτυρία μου, ἀλλά βασίζεται καί στή μαρτυρία τοῦ Πατρός μου.
19 Κι αὐτοί τόν ρώτησαν: Καί ποῦ εἶναι ὁ πατέρας σου, γιά ν’ ἀκούσουμε τή μαρτυρία του; Κι ὁ Ἰησοῦς τούς ἀπάντησε: Οὔτε ἐμένα γνωρίζετε ὅτι εἶμαι ὁ φυσικός Υἱός τοῦ Θεοῦ, οὔτε τόν Πατέρα μου. Ἄν ἀπό τήν ἀρχή δείχνατε ἐμπιστοσύνη σέ μένα καί ὑπακούοντας στή διδασκαλία μου εἴχατε ἀπό τήν πείρα γνωρίσει ποιός εἶμαι, θά γνωρίζατε καί τόν Πατέρα μου. Αὐτόν τόν Πατέρα μου τόν φανερώνω στούς πιστούς μου μέ τό φῶς τῆς διδασκαλίας καί τή θεία ζωή μου.
20 Αὐτούς τούς τόσο σοβαρούς καί τολμηρούς λόγους τούς εἶπε ὁ Ἰησοῦς κοντά στό θησαυροφυλάκιο τοῦ ναοῦ, διδάσκοντας μέσα στόν ἱερό περίβολο τοῦ ναοῦ. Κι ὅμως, ἐνῶ τό θησαυροφυλάκιο ἦταν πολύ κοντά στήν αἴθουσα πού δίκαζε τό συνέδριο, κανείς δέν τόν συνέλαβε, διότι δέν εἶχε ἔλθει ἀκόμη ἡ ὁρισμένη ἀπ’ τόν Θεό ὥρα τῆς συλλήψεως καί τοῦ θανάτου του.

 (Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)