Αγιογραφικό ανάγνωσμα

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α'  18 - 20, 8 - 15
18 Ταύτην τὴν παραγγελίαν παρατίθεμαί σοι, τέκνον Τιμόθεε, κατὰ τὰς προαγούσας ἐπὶ σὲ προφητείας, ἵνα στρατεύῃ ἐν αὐταῖς τὴν καλὴν στρατείαν, 19 ἔχων πίστιν καὶ ἀγαθὴν συνείδησιν, ἥν τινες ἀπωσάμενοι περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν· 20 ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Ἀλέξανδρος, οὓς παρέδωκα τῷ σατανᾷ, ἵνα παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν. 8 Βούλομαι οὖν προσεύχεσθαι τοὺς ἄνδρας ἐν παντὶ τόπῳ, ἐπαίροντας ὁσίους χεῖρας χωρὶς ὀργῆς καὶ διαλογισμοῦ. 9 Ὡσαύτως καὶ γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσμίῳ, μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεῖν ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῷ ἢ μαργαρίταις ἢ ἱματισμῷ πολυτελεῖ, 10 ἀλλ’ ὃ πρέπει γυναιξὶν ἐπαγγελλομέναις θεοσέβειαν, δι’ ἔργων ἀγαθῶν. 11 Γυνὴ ἐν ἡσυχίᾳ μανθανέτω ἐν πάσῃ ὑποταγῇ· 12 γυναικὶ δὲ διδάσκειν οὐκ ἐπιτρέπω, οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός, ἀλλ’ εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ. 13 Ἀδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη, εἶτα Εὔα· 14 καὶ Ἀδὰμ οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ γυνὴ ἀπατηθεῖσα ἐν παραβάσει γέγονε· 15 σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ καὶ ἁγιασμῷ μετὰ σωφροσύνης.

Νεοελληνική απόδοση:
Ταύτην τὴν παραγγελίαν σου ἐμπιστεύομαι καὶ σοῦ ἀναθέτω νὰ τὴν φυλάξῃς ἀκριβῶς, τέκνον Τιμόθεε, σύμφωνα μὲ τὰς προφητείας, ποὺ ἐλέχθησαν διὰ σὲ καὶ μὲ ὠδήγησαν νὰ σὲ ἐκλέξω συνεργάτην μου. Σοῦ παραγγέλλω δηλαδὴ τώρα παρακινούμενος ἀπὸ τὰς προφητείας αὐτὰς νὰ στρατεύεσαι τὴν καλὴν στρατείαν, 19 γεμᾶτος πίστιν καὶ μὲ συνείδησιν, ποὺ νὰ μαρτυρῇ ἀγαθὰ καὶ νὰ εἶναι ἐλευθέρα ἀπὸ κάθε τύψιν. Μερικοὶ ἀπώθησαν καὶ κατέπνιξαν τῆς συνειδήσεως τὰς τύψεις καὶ διαμαρτυρίας της, δι’ αὐτὸ δὲ κατέληξαν εἰς ναυάγιον τῆς πίστεώς των. 20 Ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ὁ Ὑμέναιος καὶ ὁ Ἀλέξανδρος, τοὺς ὁποίους ἀπέκοψα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τοὺς παρέδωκα εἰς τὸν σατανᾶν. Καὶ ἔλαβα τὸ μέτρον αὐτὸ διὰ νὰ σωφρονισθοῦν μὲ τὴν παιδαγωγίαν αὐτὴν καὶ νὰ μὴ διδάσκουν βλάσφημα. 8 (Συνεχίζω τώρα τὸν λόγον μου περὶ προσευχῆς). Θέλω λοιπὸν νὰ προσεύχωνται οἱ ἄνδρες εἰς κάθε τόπον, καὶ νὰ σηκώνουν πρὸς τὸν οὐρανὸν χέρια καθαρὰ ἀπὸ κάθε μολυσμόν, ἐλεύθεροι ἀπὸ ὀργὴν καὶ δισταγμὸν ὀλιγοπιστίας. 9 Τὸ ἴδιο θέλω καὶ αἱ γυναῖκες νὰ προσεύχωνται μὲ ἐνδυμασίαν σεμνήν, νὰ στολίζουν τὸν ἑαυτόν τους μὲ συστολὴν καὶ σωφροσύνην, ὄχι μὲ φιλάρεσκα πλεξίματα τῶν μαλλιῶν τους ἢ μὲ χρυσᾶ ἢ μαργαριταρένια κοσμήματα ἢ μὲ ρούχα πολυτελῆ, 10 ἀλλὰ μὲ ὅ,τι πρέπει εἰς γυναῖκας, ποὺ παρουσιάζονται εἰς τὰ μάτια ὅλων, ὅτι σέβονται τὸν Θεόν. Θέλω δηλαδὴ αἱ γυναῖκες νὰ στολίζωνται μὲ ἔργα ἀγαθά. 11 Ἡ γυναῖκα ἂς μανθάνῃ τὴν σωτηριώδη γνῶσιν τοῦ εὐαγγελίου ἥσυχα, χωρὶς νὰ δημιουργῇ θόρυβον μὲ τὴν πολυλογίαν ἢ τὰς ἀντιρρήσεις της, ἀλλὰ νὰ δεικνύῃ πᾶσαν ὑποταγήν. 12 Δὲν ἐπιτρέπω δὲ εἰς τὴν γυναῖκα νὰ διδάσκῃ εἰς τὰς συνάξεις τῆς λατρείας, οὔτε νὰ ἐξουσιάζῃ καὶ νὰ γίνεται κυρία τοῦ ἀνδρός της, ἀλλ’ ὀφείλει νὰ μένῃ ἥσυχος, χωρὶς νὰ ἀντιλέγῃ ἢ νὰ θορυβῇ. 13 Δὲν πρέπει δὲ νὰ ἐξουσιάζῃ τὸν ἄνδρα της ἡ γυνή, διότι ὁ Ἀδὰμ ἐπλάσθη πρῶτος, ἔπειτα ἐπλάσθη ἡ Εὕα, διὰ νὰ εἶναι βοηθὸς τοῦ ἀνδρός. 14 Καὶ ἐπὶ πλέον ὁ Ἀδὰμ δὲν ἐξηπατήθη ἀπὸ τὸ φίδι, ἡ γυνὴ ὅμως ἐξηπατήθη ἀπὸ τὴν συμβουλὴν τοῦ φιδιοῦ καὶ ἔπεσεν εἰς τὴν παράβασιν. 15 Θὰ σωθῇ δὲ κάθε γυναῖκα μὲ τὴν γέννησιν καὶ τὴν ἀνατροφὴν τέκνων, ἄρκει νὰ τηρήσουν αἱ γυναῖκες πίστιν εἰς τοὺς ἄνδρας των καὶ ἀγάπην εἰς αὐτοὺς καὶ νὰ διαφυλάξουν μὲ σωφροσύνην τὸν ἁγιασμὸν τῆς ἁγνότητος.