Ο παπα-Τύχων, ο γνωστός Ρώσος αγιορείτης ησυχαστής της Καψάλας (+1968), όταν λειτουργούσε, έλεγε στο ψάλτη να στέκεται έξω από το εκκλησάκι, στον μικρό διάδρομο, κι από κει να εκφωνεί το «Κύριε ελέησον».
Ήθελε να είναι τελείως μόνος και να κινείται άνετα στην προσευχή του.
Την ώρα του χερουβικού, ο παπα- Τύχων μεταφερόταν σε ουράνιους κόσμους, και παρέμενε εκεί για είκοσι έως τριάντα λεπτά. Ο ψάλτης έπρεπε να επαναλάβει τον ύμνο πολλές φορές μέχρι τη μεγάλη είσοδο.
-Τί έβλεπες και τί άκουγες, γέροντα, τη μισή εκείνη ώρα; τον ρωτούσε μετά την λειτουργία.
Και ο γέροντας απαντούσε με τα χαριτωμένα σπασμένα ελληνικά του:
– Χερουβείμ-Σεραφείμ δοξολογούσε Θεό. Εγώ πετάω, πα, πα, πα! την ώρα του χερουβικού φύλακας άγγελος ανεβάσει. Μετά από μισή ώρα φύλακας άγγελος κατεβάσει… πω, πω, εγώ λειτουργήσει…
Ο παπα-Τύχων κοινωνούσε καθημερινά από τον άγιο Άρτο. Ο ίδιος δεν έψελνε ποτέ, πάντα λειτουργούσε.
Από το βιβλίο: Παϊσίου μοναχού Αγιορείτου, Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα
https://simeiakairwn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου