Αγιογραφικό ανάγνωσμα

Τῌ ΠΕΜΠΤῌ ΤΗΣ ΣΤ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν
ια΄ 14 - 23
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν ὁ Ἰησοῦς ἐκβάλλων δαιμόνιον, καὶ αὐτὸ ἦν κωφόν· ἐγένετο δὲ τοῦ δαιμονίου ἐξελθόντος ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμαζον οἱ ὄχλοι· 15 τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον· Ἐν Βεελζεβοὺλ τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια· 16 ἕτεροι δὲ πειράζοντες σημεῖον παρ' αὐτοῦ ἐζήτουν ἐξ οὐρανοῦ. 17 αὐτὸς δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὰ διανοήματα εἶπεν αὐτοῖς· Πᾶσα βασιλεία ἐφ' ἑαυτὴν διαμερισθεῖσα, ἐρημοῦται, καὶ οἶκος ἐπὶ οἶκον, πίπτει. 18 εἰ δὲ καὶ ὁ σατανᾶς ἐφ' ἑαυτὸν διεμερίσθη, πῶς σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ, ὅτι λέγετε ἐν Βεελζεβοὺλ με ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια; 19 εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβάλλουσι; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κριταὶ ὑμῶν ἔσονται. 20 εἰ δὲ ἐν δακτύλῳ Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ' ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 21 ὅταν ὁ ἰσχυρὸς καθωπλισμένος φυλάσσῃ τὴν ἑαυτοῦ αὐλήν, ἐν εἰρήνῃ ἐστὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ· 22 ἐπὰν δὲ ὁ ἰσχυρότερος αὐτοῦ ἐπελθὼν νικήσῃ αὐτόν, τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ αἴρει, ἐφ' ᾗ ἐπεποίθει, καὶ τὰ σκῦλα αὐτοῦ διαδίδωσιν. 23 ὁ μὴ ὢν μετ' ἐμοῦ κατ' ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ' ἐμοῦ σκορπίζει.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)
14 Κι ἐνῶ δίδασκε, ἔβγαλε συγχρόνως κι ἀπό ἕναν ἄνθρωπο κάποιο δαιμόνιο, πού τόν εἶχε καταστήσει κουφό καί ἄλαλο. Ὅταν λοιπόν βγῆκε τό δαιμόνιο, ὁ κωφάλαλος ἄρχισε νά μιλᾶ. Καί τά πλήθη τοῦ λαοῦ ἔμειναν ἐκστατικά.
15 Μερικοί ὅμως ἀπό ἐκείνους πού ἀνῆκαν στήν τάξη τῶν γραμματέων καί Φαρισαίων εἶπαν: Μέ τή βοήθεια καί τή δύναμη τοῦ Βεελζεβούλ, τοῦ ἀρχηγοῦ τῶν δαιμονίων, βγάζει τά δαιμόνια.
16 Ἄλλοι πάλι, θέλοντας μέ πονηρό σκοπό νά ἀποδείξουν ὅτι ὁ Ἰησοῦς δέν μπορεῖ νά κάνει μεγάλα θαύματα, ζητοῦσαν ἀπ’ αὐτόν κάποιο ἀποδεικτικό καί πειστικό θαῦμα ἀπό τόν οὐρανό, ὅπως τό πῦρ πού κατέβασε ὁ Ἠλίας ἀπό τόν οὐρανό, καί ὅπως τό μάννα, πού ἔδωσε ἄλλη φορά ὁ Θεός μέ τή μεσιτεία τοῦ Μωυσῆ.
17 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως κατάλαβε τίς ἀπόκρυφες σκέψεις τους καί τούς εἶπε: Κάθε βασίλειο πού χωρίστηκε σέ ἐχθρικές παρατάξεις καί μέ ἐμφύλιο πόλεμο στράφηκε ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ του, καταλήγει σέ ἐρήμωση. Τότε λοιπόν καί κάθε σπίτι ἐπιτίθεται ἐχθρικά ἐναντίον τοῦ ἄλλου σπιτιοῦ. Κι ἔτσι διαλύεται μόνο του τό βασίλειο αὐτό.
18 Ἐάν λοιπόν καί ὁ σατανάς, ὁ ἄρχοντας τῶν δαιμονίων, διαιρέθηκε τώρα σέ παρατάξεις ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ του, πῶς θά σταθεῖ καί δέν θά ἐξαφανισθεῖ ἡ βασιλεία του; Σᾶς τά λέω αὐτά, ἐπειδή λέτε ἀπερίσκεπτα ὅτι ἐγώ μέ τή βοήθεια τοῦ σατανᾶ βγάζω τά δαιμόνια.
19 Κι ἄν ἐγώ μέ τή βοήθεια καί τή συνεργασία τοῦ Βεελζεβούλ βγάζω τά δαιμόνια, οἱ μαθητές καί τά πνευματικά σας παιδιά, τά ὁποῖα καυχῶνται ὅτι ἔχουν προστάτες καί δασκάλους τους τόν Δαβίδ καί τόν Σολομώντα, καί ἐξορκίζουν δαιμόνια, μέ ποιανοῦ τή δύναμη τά βγάζουν καί τά διώχνουν; Γι’ αὐτό οἱ μαθητές σας αὐτοί, τούς ὁποίους δέν κατηγορεῖτε ἀλλά τούς ἀφήνετε νά ἐξορκίζουν ἐλεύθερα, θά εἶναι δικαστές σας πού θά κατακρίνουν τήν ὑποκρισία καί τό φθόνο σας.
20 Ἐάν ὅμως ἐγώ μέ δάκτυλο τοῦ Θεοῦ, δηλαδή μέ τή δύναμή του, βγάζω τά δαιμόνια, ἀποδεικνύεται ἀπό τό ὑπερφυσικό αὐτό γεγονός ὅτι κατέφθασε καί ἔπεσε πάνω σας ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία θά σᾶς κατακρίνει ἐάν δέν τήν ὑποδεχθεῖτε.
21 Καί γιά νά καταλάβετε καλύτερα αὐτά πού σᾶς λέω, σᾶς φέρνω ἕνα παράδειγμα: Ὅταν ἕνας δυνατός ὁπλιστεῖ καλά καί φυλάει τήν περιτειχισμένη αὐλή του, μένουν ἀσφαλισμένα καί ἥσυχα τά ὑπάρχοντά του καί τά ζῶα του.
22 Ὅταν ὅμως ἔλθει ἐναντίον του ὁ ἰσχυρότερός του καί τόν νικήσει, τοῦ ἀφαιρεῖ τήν ἀρματωσιά, στήν ὁποία ἐκεῖνος στηριζόταν, καί διαμοιράζει τά ὑπάρχοντά του, τά ὁποῖα κατέκτησε ὡς λάφυρα. Ἔτσι κι ἐγώ τώρα πού εἶμαι δυνατότερος ἀπό τόν σατανά, τόν κατενίκησα καί ἐλευθερώνω αὐτούς πού κατέχει σάν ζῶα ἄλογα. Καί δίνω ἐξουσία καί στούς μαθητές μου νά ἀποσποῦν ἀπ’ αὐτόν ἐκείνους πού ὥς τώρα ὅριζε ὡς δικούς του.
23 Συμβιβασμούς μέ τήν παράταξη τοῦ διαβόλου δέν δέχομαι, ὅπως νομίζετε. Ἐκεῖνος πού δέν εἶναι μέ ὅλη του τήν ψυχή μαζί μου, εἶναι ἐναντίον μου. Κι ἐκεῖνος πού δέν μαζεύει μ’ ἐμένα τά πνευματικά πρόβατά μου, αὐτός σάν λύκος τά σκορπίζει.

 (Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)