Αγιογραφικό ανάγνωσμα

Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΤΗΣ ΣΤ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
θ΄ 18 - 26
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἄρχων τις προσελθὼν προσεκύνει αὐτῷ λέγων ὅτι Ἡ θυγάτηρ μου ἄρτι ἐτελεύτησεν· ἀλλὰ ἐλθὼν ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπ' αὐτήν καὶ ζήσεται. 19 καὶ ἐγερθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἠκολούθησεν αὐτῷ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. 20 Καὶ ἰδοὺ γυνὴ, αἱμορροοῦσα δώδεκα ἔτη, προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· 21 ἔλεγεν γὰρ ἐν ἑαυτῇ, Ἐὰν μόνον ἅψωμαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, σωθήσομαι. 22 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπιστραφεὶς καὶ ἰδὼν αὐτὴν εἶπε· Θάρσει, θύγατερ· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε. καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. 23 Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς καὶ τὸν ὄχλον θορυβούμενον λέγει αὐτοῖς· 24 Ἀναχωρεῖτε· οὐ γὰρ ἀπέθανε τὸ κοράσιον ἀλλὰ καθεύδει· καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. 25 ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ ὄχλος, εἰσελθὼν ἐκράτησε τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέρθη τὸ κοράσιον. 26 καὶ ἐξῆλθεν ἡ φήμη αὕτη εἰς ὅλην τὴν γῆν ἐκείνην.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)
18 Κι ἐνῶ τούς ἔλεγε αὐτά ὁ Ἰησοῦς, τήν ὥρα ἐκείνη κάποιος ἄρχοντας τῆς συναγωγῆς τόν πλησίασε καί τόν προσκύνησε λέγοντας ὅτι ἡ κόρη μου πρίν ἀπό λίγο πέθανε. Ἔλα ὅμως καί βάλε τό χέρι σου πάνω της καί θά ζήσει.
19 Κι ὁ Ἰησοῦς, ἀφοῦ σηκώθηκε ἀπό τήν τράπεζα, τόν ἀκολούθησε· τό ἴδιο καί οἱ μαθητές του.
20 Καί νά λοιπόν μιά γυναίκα πού ἔπασχε δώδεκα χρόνια ἀπό αἱμορραγία, πλησίασε ἀπό πίσω του κρυφά, ἐπειδή ντρεπόταν καί δέν ἤθελε νά γίνει φανερή ἡ ἀρρώστια της, κι ἄγγιξε τήν ἄκρη τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐνδύματός του. 
21 Καί τό ἔκανε αὐτό διότι ἔλεγε μέσα της, καί μόνο ν’ ἀγγίξω τό ἔνδυμά του θά γίνω ὑγιής.
22 Ὁ Ἰησοῦς τότε στράφηκε πρός τά πίσω, καί καθώς τήν εἶδε, εἶπε: Ἔχε θάρρος, κόρη μου, ἡ πίστη καί ἡ πεποίθηση πού εἶχες ὅτι θά θεραπευόσουν ἐάν ἄγγιζες τό ἔνδυμά μου, σέ ἔχει θεραπεύσει. Καί ἡ γυναίκα αὐτή ἔγινε τελείως ὑγιής ἀπό τήν ὥρα ἐκείνη.
23 Ὅταν ἔπειτα ἦλθε ὁ Ἰησοῦς στό σπίτι τοῦ ἄρχοντα καί εἶδε ἐκείνους πού ἔπαιζαν μέ τόν αὐλό θλιβερά μοιρολόγια καί τό πλῆθος τῶν συγγενῶν καί γνωστῶν νά δημιουργοῦν μέ τό θρῆνο τους ταραχή, τούς λέει:
24 Φύγετε ἀπό ἐδῶ, διότι τό κοριτσάκι δέν πέθανε ἀλλά κοιμᾶται. Κι ἐκεῖνοι τόν περιγελοῦσαν, διότι ἦταν βέβαιοι ὅτι τό κοριτσάκι ἦταν πεθαμένο.
25 Κι ὅταν τό πλῆθος βγῆκε ἔξω, μπῆκε στό δωμάτιο τῆς νεκρῆς, ἔπιασε τό χέρι της, καί τό κοριτσάκι ἀναστήθηκε.
26 Καί ἡ φήμη τοῦ θαύματος διαδόθηκε σ’ ὅλη τή χώρα ἐκείνη.

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)