ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Δ´ 17 - 25
17 Τοῦτο οὖν λέγω καὶ μαρτύρομαι ἐν Κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθὼς καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν, 18 ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ, ὄντες ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν ἐν αὐτοῖς διὰ τὴν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν, 19 οἵτινες, ἀπηλγηκότες, ἑαυτοὺς παρέδωκαν τῇ ἀσελγείᾳ εἰς ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης ἐν πλεονεξίᾳ. 20 ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετε τὸν Χριστόν, 21 εἴγε αὐτὸν ἠκούσατε καὶ ἐν αὐτῷ ἐδιδάχθητε, καθώς ἐστιν ἀλήθεια ἐν τῷ Ἰησοῦ, 22 ἀποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν προτέραν ἀναστροφὴν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης, 23 ἀνανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύματι τοῦ νοὸς ὑμῶν 24 καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας. 25 Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ· ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη.
17 Τοῦτο οὖν λέγω καὶ μαρτύρομαι ἐν Κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθὼς καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν, 18 ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ, ὄντες ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν ἐν αὐτοῖς διὰ τὴν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν, 19 οἵτινες, ἀπηλγηκότες, ἑαυτοὺς παρέδωκαν τῇ ἀσελγείᾳ εἰς ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης ἐν πλεονεξίᾳ. 20 ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετε τὸν Χριστόν, 21 εἴγε αὐτὸν ἠκούσατε καὶ ἐν αὐτῷ ἐδιδάχθητε, καθώς ἐστιν ἀλήθεια ἐν τῷ Ἰησοῦ, 22 ἀποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν προτέραν ἀναστροφὴν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης, 23 ἀνανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύματι τοῦ νοὸς ὑμῶν 24 καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας. 25 Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ· ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη.
Νεοελληνική απόδοση:
Τοῦτο λοιπὸν λέγω καὶ διαμαρτύρομαι ὡς ἄνθρωπος συνδεδεμένος μὲ τὸν Κύριον· νὰ μὴ συμπεριφέρεσθε πλέον σεῖς ὅπως συμπεριφέρονται καὶ οἰ ἄλλοι ἐθνικοί, ποὺ βαδίζουν σύμφωνα μὲ τὰς ψευδεῖς καὶ ματαίας ἰδέας τοῦ νοῦ των. 18 Οἱ ἐθνικοὶ αὐτοὶ εἶναι σκοτισμένοι εἰς τὴν διάνοιαν καὶ ἔχουν ἀποξενωθῆ ἀπὸ τὴν ζωήν, τὴν ὁποίαν ζῇ καὶ μεταδίδει εἰς τοὺς ἰδικούς του ὁ Θεός. Αἰτία δὲ τοῦ σκοτισμοῦ αὐτοῦ τῆς διανοίας των καὶ τῆς ἀποξενώσεώς των ἀπὸ τὸν Θεόν εἶναι ἡ ἄγνοια, ἡ ὁποία δημιουργεῖται ἀπὸ τὴν πώρωσιν καὶ σκλήρυνσιν τῆς καρδίας των. 19 Οὗτοι ἔχουν καταντήσει εἰς ἀναλγησίαν καὶ δὲν αἰσθάνονται καμμίαν τύψιν. Δι’ αὐτὸ δὲ παρέδωκαν τοὺς ἑαυτούς των εἰς τὴν ἀκολασίαν διὰ νὰ ἐργάζωνται ἀχόρταστα καὶ μὲ ὑπερβολὴν κάθε εἶδος ἀκαθαρσίας. 20 Σεῖς ὅμως δὲν ἐδιδάχθητε περὶ τοῦ προσώπου, τοῦ βίου καὶ τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ ἔτσι, ὥστε νὰ θεωρῆτε ἐπιτρεπόμενα τὰ ἔργα αὐτά. 21 Ναί, δὲν ἐμάθατε ἔτσι τὸν Χριστόν, ἐάν, ὅπως ἐλπίζω καὶ εἶμαι βέβαιος, ἠκούσατε τὸ ἀληθινὸν περὶ αὐτοῦ κήρυγμα καὶ ἐὰν ἐνωμένοι διὰ τῆς πίστεως μὲ αὐτὸν ἐδιδάχθητε τὴν ἀλήθειαν, ἡ ὁποία ὑπάρχει ἐν τῷ Ἰησοῦ. 22 Πράγματι ἐδιδάχθητε νὰ ἀποθέσετε ὡς ἄλλο ἔνδυμα ἀκάθαρτον τὸν παλαιὸν τῆς ἁμαρτίας ἄνθρωπον, ὅπως ἐξεδηλώνετο οὗτος εἰς τὴν διαγωγήν, ποὺ ἐδεικνύατε προτοῦ πιστεύσετε καὶ βαπτισθῆτε. Ὁ παλαιὸς αὐτὸς ἄνθρωπος εἶναι αἱ κακαὶ καὶ φαῦλαι τῆς ἁμαρτωλῆς καρδίας ἕξεις, ὁ ἀκάθαρτος βίος, ὁ ὁποῖος ἑξακολουθητικῶς πηγαίνει εἰς τὸ χειρότερον καὶ διαφθείρεται ὁλονὲν ἀπὸ τὰς ἐπιθυμίας, ποὺ προκαλεῖ ἡ ἀπάτη τῆς ἁμαρτίας. 23 Ἐδιδάχθητε ἀκόμη νὰ ξανακαινουργώνεσθε κατὰ τὸ πνευματικὸν καὶ ἐσώτερον βάθος τοῦ νοῦ σας. 24 Καὶ νὰ ἐνδυθῆτε τὸν νέον ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος εἶναι νέα δημιουργία, ἡ ὁποία ἐκτίσθη σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ πολιτεύεσθε μὲ δικαιοσύνην πρὸς τοὺς ἀνθρώπους καὶ μὲ ἀφοσίωσιν καὶ ὁσιότητα ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ μὲ ἀρετάς, ποὺ εἶναι καρπὸς τῆς εὐαγγελικῆς ἀληθείας. 25 Ὀργίζεσθε ὄχι ἀπὸ ἐγωϊσμὸν καὶ ἰδιοτελῆ ἐλατήρια, ἀλλὰ μόνον ἐξ ἁγνοῦ κατὰ Θεόν ζήλου, ὥστε νὰ μὴ ἁμαρτάνετε. Ἐὰν δὲ συμβῇ νὰ παροργισθῆτε μεταξύ σας, σπεύδετε πρὸς συνδιαλλαγήν, ὥστε νὰ μὴ σᾶς προφθάσῃ ἡ δύσις τοῦ ἡλίου, ἀλλὰ νὰ συμφιλιώνεσθε προτοῦ ἔλθῃ ἡ νύκτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου