Τὸ μήνυμα τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ εἶναι δεδομένο, ἀλλὰ ἐκ μέρους τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ζητούμενο μέσα ἀπὸ μία δραματικὴ πορεία ἀστοχίας, ἀλλοτρίωσης, μετάνοιας καὶ ἁγιασμοῦ. Ὁ Κλήμης Ἀλεξανδρεὺς διηγεῖται ὅτι σὲ κάποια πόλη ὁ Ἰωάννης εἶχε βαπτίσει ἕναν νέο καὶ τὸν ἐμπιστεύθηκε στὸν ἐπίσκοπό της. Σὲ ἑπόμενη ἐπίσκεψή του πληροφορήθηκε ὅτι ὁ νέος ἔγινε ἀρχηγὸς ληστῶν. Τότε, γιὰ νὰ τὸν συναντήσει, παραδόθηκε στοὺς ληστές. Ὁ ἀρχηγός τους, δηλαδὴ ὁ νέος, μόλις τὸν ἀντίκρισε τράπηκε ἀπὸ ντροπὴ σὲ φυγή. Ἐκεῖνος τὸν ἀκολουθοῦσε λέγοντας: “Γιατί φεύγεις, παιδί μου; Ἔχεις ἀκόμα ἐλπίδα ζωῆς. Ἂν χρειαστεῖ θὰ πεθάνω γιὰ σένα. Ὁ Κύριος μὲ ἔστειλε, πίστεψέ με”. Συντετριμμένος, ὁ νέος πέταξε τὰ ὅπλα καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια ἔπεσε στὰ πόδια του ζητώντας συγχώρηση. Ταυτόχρονα ἔκρυβε τὸ δεξί του χέρι, μὲ τὸ ὁποῖο εἶχε διαπράξει πλῆθος ἁμαρτιῶν. Τότε, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης πῆρε τὸ χέρι αὐτό, ποὺ εἶχε καθαρθεῖ ἀπὸ τὴ μετάνοια καὶ τὸ κατασπαζόταν! Τὸν ὁδήγησε στὴν Ἐκκλησία, προβάλλοντάς τον ὡς παράδειγμα ἔμπρακτης μετάνοιας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου