Η Ανάσταση φέρνει χαρά και ειρήνη στις καρδιές μας.
«Οὔσης ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων καί τῶν θυρῶν κεκλεισμένων διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καί ἔστη εἰς τό μέσον καί λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν» (Ἰωάν. 20.19).
Κυριακή τοῦ Θωμᾶ σήμερα, Κυριακή πρώτη ἀπό τοῦ Πάσχα καί τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα μᾶς ὑπενθυμίζει τίς ὁμοιότητες αὐτῆς τῆς Κυριακῆς μέ τήν Κυριακή τῆς Ἀναστάσεως.
Ἕνας κλειστός τάφος τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων πού δέν μπορεῖ νά ἐμποδίσει τόν ἀναστημένο Χριστό νά βγεῖ ἀπό μέσα καί νά συναντήσει τίς μυροφόρες γυναῖκες καί τούς μαθητές του.
Ἕνα κλειστό ὑπερῶο σήμερα ὅπου ὁ Χριστός εἰσέρχεται γιά νά δείξει στόν ἀπόντα ἀπό τήν πρώτη ἐμφάνισή του Θωμᾶ τή λογχισμένη πλευρά του καί τόν τύπο τῶν ἥλων.
Στήν πρώτη περίπτωση τόν τάφο κλείνει ὁ φόβος τῶν Ἰουδαίων μήπως οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ κλέψουν τό σῶμα του καί στή συνέχεια ἰσχυρισθοῦν ὅτι ἀναστήθηκε.
Στή δεύτερη περίπτωση κλείνει τίς θύρες τοῦ ὑπερώου καί πάλι ὁ φόβος τῶν Ἰουδαίων, μόνο αὐτοί πού φοβοῦνται εἶναι τώρα οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ.
Ὅμως οὔτε ὁ κλειστός τάφος οὔτε οἱ κλειστές θύρες τοῦ ὑπερώου μποροῦν νά ἐμποδίσουν τόν Χριστό. Ἐμφανίζεται καί τίς δύο φορές γιά νά φέρει τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως μέ ἕνα συμβολισμό καί δύο λέξεις. Ὁ συμβολισμός ἔγκειται στήν ὑπέρβαση τῶν φυσικῶν ἐμποδίων πού ἐκφράζουν ὁ ἐσφραγισμένος τάφος καί οἱ κεκλεισμένες θύρες. Ὁ θρίαμβος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ γίνεται εὐκολότερα ἀντιληπτός ἀπό τούς μαθητές του, ὅταν τόν βλέπουν νά ἐξέρχεται καί εἰσέρχεται μέ τρόπο πού ξεπερνᾶ τά μέτρα τῶν ἀνθρωπίνων δυνατοτήτων, ἀλλά ταυτόχρονα διατηρώντας τίς ἀνθρώπινες ἰδιότητές του, ἐφόσον ὄχι μόνο μιλᾶ στίς μυροφόρες καί στούς μαθητές του, ἀλλά καί δίνει στόν ἀπόστολο Θωμᾶ τή δυνατότητα νά βάλει τόν δάκτυλό του καί νά ψηλαφίσει τό ἀναστημένο του σῶμα.
Ὁ ἴδιος θρίαμβος ἐκφράζεται καί μέ τούς χαιρετισμούς πού χρησιμοποιεῖ ὁ Ἰησοῦς κατά τή συνάντησή του μέ τίς μυροφόρες καί τούς μαθητές του. Ὁ πρῶτος εἶναι τό «χαίρετε» καί ὁ δεύτερος τό «εἰρήνη ὑμῖν».
Χαρά καί εἰρήνη εἶναι οἱ ἔννοιες πού ἐμπεριέχονται στό μήνυμα καί στό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως. Χαρά, διότι συνετρίβησαν τά δεσμά τοῦ Ἅδου καί τοῦ θανάτου, διαλύθηκαν τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας πού κρατοῦσαν τόν ἄνθρωπο ἀπομονωμένο ἀπό τόν Θεό, καί ἄνοιξε ὁ δρόμος πρός τή σωτηρία καί τῶν οὐρανό.
Εἰρήνη, γιατί ἡ σταυρική θυσία καί ἡ ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου ἔφερε τήν εἰρήνη στίς διαταραγμένες ἀπό τήν ἁμαρτία σχέσεις τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό ἀλλά καί τοῦ κάθε ἀνθρώπου μέ τόν συνάνθρωπό του.
Χαρά καί εἰρήνη εἶναι τά δῶρα τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ, δῶρα ἀναφαίρετα καί ἀσύλητα ἀπό τούς ἀνθρώπους καί τά γεγονότα, γιατί εἶναι δῶρα πνευματικά καί ὄχι ὑλικά, δῶρα πού ἀφοροῦν τήν ψυχή μας καί ἐπηρεάζουν δι᾽ αὐτῆς τή ζωή μας, δῶρα, τά ὁποῖα κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ «οὐδείς αἴρει ἀφ᾽ ἡμῶν».
Μέσα σ᾽ αὐτή τή χαρά καί τήν εἰρήνη τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου πού συνοδεύεται ἀπό τήν πίστη στή δύναμή του νά ὑπερβαίνει ὅλα τά ἐμπόδια καί τίς δυσκολίες πού φαίνονται ἀνυπέρβλητα στήν ἀνθρώπινη λογική, ἄς ἀντιμετωπίσουμε καί ἐμεῖς ὅσα συμβαίνουν στή ζωή μας, ἄς ἀντιμετωπίσουμε καί τίς συνέπειες τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ πού τόσο μᾶς ταλαιπωρήσει καί ἐμπιστευθοῦμε τό μέλλον μας τό ἀτομικό καί τό συλλογικό στήν πανσθενῆ δύναμη τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας. Καί ἄς ἐπιδιώξουμε , νά οἰκειοποιηθοῦμε καί ἐμεῖς τή χαρά καί τήν εἰρήνη πού μᾶς χαρίζει ὁ Ἀναστάς Χριστός, πιστεύοντας στή δύναμή του καί θέτοντας, σάν τόν ἀπόστολο Θωμᾶ, καί ἐμεῖς τόν δάκτυλο «ἐπί τόν τύπον τῶν ἥλων τῆς ἱστορίας» πού μᾶς ἐπιβεβαιώνει τή δύναμη τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
http://imverias.blogspot.com/
«Οὔσης ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων καί τῶν θυρῶν κεκλεισμένων διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καί ἔστη εἰς τό μέσον καί λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν» (Ἰωάν. 20.19).
Κυριακή τοῦ Θωμᾶ σήμερα, Κυριακή πρώτη ἀπό τοῦ Πάσχα καί τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα μᾶς ὑπενθυμίζει τίς ὁμοιότητες αὐτῆς τῆς Κυριακῆς μέ τήν Κυριακή τῆς Ἀναστάσεως.
Ἕνας κλειστός τάφος τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων πού δέν μπορεῖ νά ἐμποδίσει τόν ἀναστημένο Χριστό νά βγεῖ ἀπό μέσα καί νά συναντήσει τίς μυροφόρες γυναῖκες καί τούς μαθητές του.
Ἕνα κλειστό ὑπερῶο σήμερα ὅπου ὁ Χριστός εἰσέρχεται γιά νά δείξει στόν ἀπόντα ἀπό τήν πρώτη ἐμφάνισή του Θωμᾶ τή λογχισμένη πλευρά του καί τόν τύπο τῶν ἥλων.
Στήν πρώτη περίπτωση τόν τάφο κλείνει ὁ φόβος τῶν Ἰουδαίων μήπως οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ κλέψουν τό σῶμα του καί στή συνέχεια ἰσχυρισθοῦν ὅτι ἀναστήθηκε.
Στή δεύτερη περίπτωση κλείνει τίς θύρες τοῦ ὑπερώου καί πάλι ὁ φόβος τῶν Ἰουδαίων, μόνο αὐτοί πού φοβοῦνται εἶναι τώρα οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ.
Ὅμως οὔτε ὁ κλειστός τάφος οὔτε οἱ κλειστές θύρες τοῦ ὑπερώου μποροῦν νά ἐμποδίσουν τόν Χριστό. Ἐμφανίζεται καί τίς δύο φορές γιά νά φέρει τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως μέ ἕνα συμβολισμό καί δύο λέξεις. Ὁ συμβολισμός ἔγκειται στήν ὑπέρβαση τῶν φυσικῶν ἐμποδίων πού ἐκφράζουν ὁ ἐσφραγισμένος τάφος καί οἱ κεκλεισμένες θύρες. Ὁ θρίαμβος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ γίνεται εὐκολότερα ἀντιληπτός ἀπό τούς μαθητές του, ὅταν τόν βλέπουν νά ἐξέρχεται καί εἰσέρχεται μέ τρόπο πού ξεπερνᾶ τά μέτρα τῶν ἀνθρωπίνων δυνατοτήτων, ἀλλά ταυτόχρονα διατηρώντας τίς ἀνθρώπινες ἰδιότητές του, ἐφόσον ὄχι μόνο μιλᾶ στίς μυροφόρες καί στούς μαθητές του, ἀλλά καί δίνει στόν ἀπόστολο Θωμᾶ τή δυνατότητα νά βάλει τόν δάκτυλό του καί νά ψηλαφίσει τό ἀναστημένο του σῶμα.
Ὁ ἴδιος θρίαμβος ἐκφράζεται καί μέ τούς χαιρετισμούς πού χρησιμοποιεῖ ὁ Ἰησοῦς κατά τή συνάντησή του μέ τίς μυροφόρες καί τούς μαθητές του. Ὁ πρῶτος εἶναι τό «χαίρετε» καί ὁ δεύτερος τό «εἰρήνη ὑμῖν».
Χαρά καί εἰρήνη εἶναι οἱ ἔννοιες πού ἐμπεριέχονται στό μήνυμα καί στό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως. Χαρά, διότι συνετρίβησαν τά δεσμά τοῦ Ἅδου καί τοῦ θανάτου, διαλύθηκαν τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας πού κρατοῦσαν τόν ἄνθρωπο ἀπομονωμένο ἀπό τόν Θεό, καί ἄνοιξε ὁ δρόμος πρός τή σωτηρία καί τῶν οὐρανό.
Εἰρήνη, γιατί ἡ σταυρική θυσία καί ἡ ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου ἔφερε τήν εἰρήνη στίς διαταραγμένες ἀπό τήν ἁμαρτία σχέσεις τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό ἀλλά καί τοῦ κάθε ἀνθρώπου μέ τόν συνάνθρωπό του.
Χαρά καί εἰρήνη εἶναι τά δῶρα τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ, δῶρα ἀναφαίρετα καί ἀσύλητα ἀπό τούς ἀνθρώπους καί τά γεγονότα, γιατί εἶναι δῶρα πνευματικά καί ὄχι ὑλικά, δῶρα πού ἀφοροῦν τήν ψυχή μας καί ἐπηρεάζουν δι᾽ αὐτῆς τή ζωή μας, δῶρα, τά ὁποῖα κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ «οὐδείς αἴρει ἀφ᾽ ἡμῶν».
Μέσα σ᾽ αὐτή τή χαρά καί τήν εἰρήνη τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου πού συνοδεύεται ἀπό τήν πίστη στή δύναμή του νά ὑπερβαίνει ὅλα τά ἐμπόδια καί τίς δυσκολίες πού φαίνονται ἀνυπέρβλητα στήν ἀνθρώπινη λογική, ἄς ἀντιμετωπίσουμε καί ἐμεῖς ὅσα συμβαίνουν στή ζωή μας, ἄς ἀντιμετωπίσουμε καί τίς συνέπειες τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ πού τόσο μᾶς ταλαιπωρήσει καί ἐμπιστευθοῦμε τό μέλλον μας τό ἀτομικό καί τό συλλογικό στήν πανσθενῆ δύναμη τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας. Καί ἄς ἐπιδιώξουμε , νά οἰκειοποιηθοῦμε καί ἐμεῖς τή χαρά καί τήν εἰρήνη πού μᾶς χαρίζει ὁ Ἀναστάς Χριστός, πιστεύοντας στή δύναμή του καί θέτοντας, σάν τόν ἀπόστολο Θωμᾶ, καί ἐμεῖς τόν δάκτυλο «ἐπί τόν τύπον τῶν ἥλων τῆς ἱστορίας» πού μᾶς ἐπιβεβαιώνει τή δύναμη τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
http://imverias.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου