Αγιογραφικό ανάγνωσμα

ΓΕΝΕΣΙΣ Θ´ 1 - 7
1 ΚΑΙ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖς· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς. 2 καὶ ὁ τρόμος καὶ ὁ φόβος ὑμῶν ἔσται ἐπὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς, ἐπὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐπὶ πάντα τὰ κινούμενα ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἰχθύας τῆς θαλάσσης· ὑπὸ χεῖρας ὑμῖν δέδωκα. 3 καὶ πᾶν ἑρπετόν, ὅ ἐστι ζῶν, ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν· ὡς λάχανα χόρτου δέδωκα ὑμῖν τὰ πάντα. 4 πλὴν κρέας ἐν αἵματι ψυχῆς οὐ φάγεσθε· 5 καὶ γὰρ τὸ ὑμέτερον αἷμα τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἐκ χειρὸς πάντων τῶν θηρίων ἐκζητήσω αὐτὸ καὶ ἐκ χειρὸς ἀνθρώπου ἀδελφοῦ ἐκζητήσω τὴν ψυχὴν τοῦ ἀνθρώπου. 6 ὁ ἐκχέων αἷμα ἀνθρώπου, ἀντὶ τοῦ αἵματος αὐτοῦ ἐκχυθήσεται, ὅτι ἐν εἰκόνι Θεοῦ ἐποίησα τὸν ἄνθρωπον. 7 ὑμεῖς δὲ αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν, καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς.

Νεοελληνική απόδοση:
1 Καὶ ὁ Θεὸς ἀμείβων τὴν εὐγνωμοσύνην τοῦ δίκαιου μὲ γενναιοδωρίαν, εὐλόγησε τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱούς του καὶ τοὺς εἶπε: (Σεῖς τὰ τέσσερα ζεύγη καρποφορεῖτε, ἀναπαράγεσθε καὶ πολλαπλασιάζεσθε· με τοὺς ἀπογόνους, ποὺ θὰ προέλθουν ἀπὸ σᾶς, γεμίσατε καὶ καλύψατε τὴν γῆν καὶ γίνετε οἱ κυρίαρχοι, ποὺ θὰ τὴν ὑποτάξετε. 2 Σεῖς να εἶσθε τρόμος καὶ φόβος εἰς ὅλα τὰ ἄγρια θηρία τῆς γῆς, εἰς ὅλα τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς ὅλα, ὅσα κινοῦνται ἐπάνω εἰς τὴν ξηρὰν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἰχθύες τῆς θαλάσσης· ὅλα αὐτὰ τὰ ἔχω δώσει ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν καὶ κυριαρχίαν σας· ἔχετε τὸ δικαίωμα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου ἐπάνω των. 3 Καὶ κάθε εἴδους ζῶον, ποὺ ζῇ καὶ κινεῖται, ἂς εἶναι πρὸς τροφὴν καὶ συντήρησίν σας. Σᾶς ἔχω δώσει ὅλα τὰ ζῶα νὰ τὰ τρώγετε, ὅπως σᾶς ἔδωκα καὶ τὰ λάχανα τοῦ χόρτου. 4 Ὅμως σάρκα μαζί με τὸ αἷμα, τὸ ὁποῖον εἶναι ἡ ἔδρα τῆς ζωῆς τοῦ ζώου, δὲν θὰ φάγετε»· διότι κύριος τῆς ζωῆς (τοῦ αἵματος) τοῦ ζώου εἶναι ὁ Θεός. 5 «Τὸ αἷμα σας εἶναι ἡ ἔδρα τῆς ζωῆς σας». Καὶ ἐπειδὴ εἶναι σκληρόν, ἄγριον καὶ ἐγκληματικὸν νὰ κατασπαράσσεται με τὰ δόντια μία ζωντανὴ ὕπαρξις καὶ νὰ καταπίνωνται ὠμὲς οἱ σάρκες, «διὰ τοῦτο θὰ ζητήσω τὸ αἷμα τὸ ἰδικόν σας ἀπὸ ὅλα τὰ ἄγρια θηρία. Θὰ τιμωρήσω μὲ θάνατον κάθε θηρίον, ποὺ θὰ κατασπαράξῃ ἄνθρωπον· κάθε τέτοιο θηρίον θὰ θανατωθῇ καὶ αὐτό (εἴτε ἀπὸ ἄνθρωπον εἴτε ἀπὸ ἄλλο θηρίον εἴτε με θάνατον πρόωρον καὶ βίαιον). Ἀκόμη θὰ ζητήσω καὶ τὸ αἷμα τοῦ συνανθρώπου σας, ὁ ὁποῖος φονεύεται ἀπὸ ἄλλον ἄνθρωπον· θὰ τιμωρήσω μὲ θάνατον ἐκεῖνον, ποὺ τὸν ἐσκότωσε». Διὰ τὸ ζήτημα τοῦτο ὁρίζω νόμον, σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖον: 6 «Ἐκεῖνος ποὺ χύνει αἷμα ἀνθρώπου, θὰ τιμωρηθῇ μὲ τὸ χύσιμον τοῦ ἰδικοῦ του αἵματος ἀπὸ ἄλλον ἄνθρωπον («ὁ φονιᾶς θὰ πάῃ σκοτωτός»), διότι ἐδημιούργησα τὸν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα Θεοῦ (μὲ ψυχὴν λογικὴν καὶ μὲ ἐλευθέραν βούλησιν, μὲ ἱκανότητα γνωστικὴν καὶ δημιουργικὴν καὶ ἐξουσίαν ἐπὶ ὅλου τοῦ ὑλικοῦ κόσμου)· ὥστε κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ καταατρέψῃ τὴν εἰκόνα αὐτήν. Κάθε φόνος ποὺ γίνεται ἐναντίον ἀνθρώπου, προσβάλλει καὶ τὸν μέγαν Θεόν, τοῦ ὁποίου ὁ ἄνθρωπος εἶναι εἰκόνα. 7 Σεῖς δὲ οἱ ὀλίγοι, οἱ ὀκτὼ ἄνθρωποι, καρποφορεῖτε, ἀναπαράγεσθε καὶ πολλαπλασιάζεσθέ· μὲ τοὺς ἀπογόνους, ποὺ θὰ προέλθουν ἀπὸ σᾶς, γεμίσατε καὶ καλύψατε τὴν γῆν καὶ γίνετε οἱ κυρίαρχοι, ποὺ θὰ τὴν ὑποτάξετε».