Αγιογραφικό ανάγνωσμα

ΓΕΝΕΣΙΣ Θ´ 8 - 17
8 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός τῷ Νῷε καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ λέγων· 9 καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀνίστημι τὴν διαθήκην μου ὑμῖν καὶ τῷ σπέρματι ὑμῶν μεθ᾿ ὑμᾶς 10 καὶ πάσῃ ψυχῇ ζώσῃ μεθ᾿ ὑμῶν, ἀπὸ ὀρνέων καὶ ἀπὸ κτηνῶν, καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς, ὅσα ἐστὶ μεθ᾿ ὑμῶν ἀπὸ πάντων τῶν ἐξελθόντων ἐκ τῆς κιβωτοῦ. 11 καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου πρὸς ὑμᾶς, καὶ οὐκ ἀποθανεῖται πᾶσα σὰρξ ἔτι ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ κατακλυσμοῦ, καὶ οὐκ ἔτι ἔσται κατακλυσμὸς ὕδατος τοῦ καταφθεῖραι πᾶσαν τὴν γῆν. 12 καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς πρὸς Νῶε· τοῦτο τὸ σημεῖον τῆς διαθήκης, ὃ ἐγὼ δίδωμι ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον πάσης ψυχῆς ζώσης, ἥ ἐστι μεθ᾿ ὑμῶν εἰς γενεὰς αἰωνίους· 13 τὸ τόξον μου τίθημι ἐν τῇ νεφέλῃ, καὶ ἔσται εἰς σημεῖον διαθήκης ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ τῆς γῆς. 14 καὶ ἔσται ἐν τῷ συννεφεῖν με νεφέλας ἐπὶ τὴν γῆν, ὀφθήσεται τὸ τόξον ἐν τῇ νεφέλῃ, 15 καὶ μνησθήσομαι τῆς διαθήκης μου, ἥ ἐστιν ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν, καὶ ἀνὰ μέσον πάσης ψυχῆς ζώσης ἐν πάσῃ σαρκί, καὶ οὐκ ἔσται ἔτι τὸ ὕδωρ εἰς κατακλυσμόν, ὥστε ἐξαλεῖψαι πᾶσαν σάρκα. 16 καὶ ἔσται τὸ τόξον μου ἐν τῇ νεφέλῃ, καὶ ὄψομαι τοῦ μνησθῆναι διαθήκην αἰώνιον ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ ἀνὰ μέσον ψυχῆς ζώσης ἐν πᾶσι σαρκί, ἥ ἐστιν ἐπὶ τῆς γῆς. 17 καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς τῷ Νῶε· τοῦτο τὸ σημεῖον τῆς διαθήκης, ἧς διεθέμην ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον πάσης σαρκός, ἥ ἐστιν ἐπὶ τῆς γῆς.

Νεοελληνική απόδοση:
Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱούς του, ποὺ ἦσαν μαζί του: 9 «Νά· ἐγὼ σήμερα συνάπτω συμφωνίαν, κάμνω συνθήκην μαζί σας καὶ μὲ τοὺς ἀπογόνους σας, οἱ ὁποῖοι θὰ σᾶς διαδεχθοῦν, 10 καὶ μὲ κάθε ζωντανὴν ὕπαρξιν, ποὺ ὑπάρχει μαζί σας: Μὲ τὰ πτηνὰ καὶ τὰ ἥμερα ζῶα καὶ μὲ ὅλα τὰ ἄγρια θηρία τῆς γῆς, μὲ ὅλα ὅσα ἐβγῆκαν μαζί σας ἀπὸ τὴν κιβωτόν. 11 Καὶ σᾶς ὑπόσχομαι, ὅτι τὴν συμφωνίαν μου αὐτὴν μαζί σας θὰ τὴν καταστήσω ἀπαρασάλευτον καὶ δὲν θὰ ἀποθάνῃ πλέον τὸ ζωϊκὸν βασίλειον ἀπὸ τὸ νερὸν τοῦ κατακλυσμοῦ καὶ δὲν θὰ γίνῃ ποτὲ πλέον κατακλυσμὸς νεροῦ, διὰ νὰ καταστρέψῃ ὅλην τὴν γῆν». 12 Ἀκόμη ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Νῶε: «Τὸ σημεῖον, ἡ ἀπόδειξις τῆς συμφωνίας, ποὺ συνάπτεται μεταξύ μας καὶ μεταξὺ ἐμοῦ καὶ κάθε ζωντανῆς ὑπάρξεως, ἡ ὁποία ὑπάρχει τώρα μαζί σας καὶ θὰ ὑπάρχῃ εἰς ὅλες τὶς γενεές, ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων, εἶναι τοῦτο: 13 Τοποθετῶ τὸ οὐράνιον τόξον μου, τὸ εἰρηνικὸν σύμβολον τῆς ἴριδος, εἰς τὰ νέφη· τοῦτο θὰ εἶναι σημεῖον, σφραγῖδα καὶ ὑπόμνησις τῆς συμφωνίας, ἡ ὁποία συνάπτεται μεταξύ μας καὶ μεταξὺ ἐμοῦ καὶ ὅλων τῶν δημιουργημάτων, ποὺ ζοῦν ἐπάνω εἰς τὴν γῆν. 14 Καὶ θὰ συμβαίνῃ τοῦτο: Ὅταν θὰ συναθροίζω τὰ νέφη εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπάνω ἀπὸ τὴν γῆν, θὰ φαίνεται τὸ οὐράνιον τόξον εἰς τὰ νέφη, 15 καὶ τότε θὰ ἐνθυμοῦμαι τὴν συμφωνίαν, τὴν διαβεβαίωσιν καὶ ὑπόσχεσίν μου, ἡ ὁποία ὑπάρχει μεταξύ μας καὶ μεταξὺ ἐμοῦ καὶ κάθε ἄλλης ζωῆς, ποὺ ὑπάρχει εἰς κάθε σάρκα· καὶ δεν θὰ πέσ ποτὲ πλέον τὸ νερόν, διὰ νὰ κατακλύσῃ καὶ σκεπάσῃ τὴν γῆν, ὥστε νὰ πνίξῃ καὶ νὰ ἐξολοθρευσῃ κάθε ζωντανὴν ὕπαρξιν (ἀνθρώπου καὶ ζώου). 16 Καὶ τοῦτο τὸ οὐράνιον τόξον μου θὰ ὑπάρχῃ εἰς τὰ νέφη, καὶ θὰ τὸ βλέπω διὰ νὰ ἐνθυμοῦμαι τὴν αἰωνίαν συμφωνίαν, ποὺ συνῆψα μεταξὺ ἐμοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ κάθε ἄλλης ζωντανῆς ὑπάρξεως, ἡ ὁποία ὑπάρχει ἐπάνω εἰς τὴν γῆν». 17 Ὁ Θεὸς εἶπεν ἀκόμη πρὸς τὸν Νῶε· «αὐτὸ τὸ οὐράνιον τόξον εἶναι τὸ μόνιμον καὶ αἰώνιον σημεῖον τῆς συμφωνίας, ποὺ συνῆψα μεταξὺ ἐμοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ κάθε ζωντανῆς ὑπάρξεως, ἡ ὁποία ὑπάρχει ἐπάνω ες τὴν γῆν».