Αγιογραφικό ανάγνωσμα

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Ζ´ 5 - 16

5 ἔπειτα ἐπερωτῶσιν αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς· Διατί οὐ περιπατοῦσιν οἱ μαθηταί σου κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων, ἀλλ’ ἀνίπτοις χερσὶν ἐσθίουσι τὸν ἄρτον; 6 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ὅτι Καλῶς προεφήτευσεν Ἡσαΐας περὶ ὑμῶν τῶν ὑποκριτῶν, ὡς γέγραπται· οὗτος ὁ λαὸς τοῖς χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ’ ἐμοῦ· 7 μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων. 8 ἀφέντες γὰρ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ κρατεῖτε τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, βαπτισμοὺς ξεστῶν καὶ ποτηρίων, καὶ ἄλλα παρόμοια τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε. 9 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Καλῶς ἀθετεῖτε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ ἵνα τὴν παράδοσιν ὑμῶν τηρήσητε. 10 Μωϋσῆς γὰρ εἶπε· τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου· καί· ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω· 11 ὑμεῖς δὲ λέγετε· ἐὰν εἴπῃ ἄνθρωπος τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί, κορβᾶν, ὅ ἐστι, δῶρον, ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς, 12 καί οὐκέτι ἀφίετε αὐτὸν οὐδὲν ποιῆσαι τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἢ τῇ μητρί αὐτοῦ, 13 ἀκυροῦντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ τῇ παραδόσει ὑμῶν ᾗ παρεδώκατε· καὶ παρόμοια τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε. 14 Καὶ προσκαλεσάμενος πάντα τὸν ὄχλον ἔλεγεν αὐτοῖς· Ἀκούετέ μου πάντες καὶ συνίετε. 15 οὐδέν ἐστιν ἔξωθεν τοῦ ἀνθρώπου εἰσπορευόμενον εἰς αὐτὸν ὃ δύναται αὐτόν κοινῶσαι, ἀλλὰ τὰ ἐκπορευόμενά ἐστι τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον. 16 εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

Νεοελληνική απόδοση:

ἔπειτα τὸν ἐρωτοῦν οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς, «Γιατὶ δὲν βαδίζουν οἱ μαθηταί σου σύμφωνα πρὸς τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων ἀλλὰ τρώγουν μὲ ἀκάθαρτα χέρια;». Αὐτὸς δὲ τοὺς εἶπε, «Καλὰ ἐπροφήτευσε ὁ Ἡσαΐας γιὰ σᾶς τοὺς ὑποκριτάς, καθὼς εἶναι γραμμένον, Ὁ λαὸς αὐτὸς μὲ τὰ χείλη μὲ τιμᾶ, ἐνῷ ἡ καρδιά τους εἶναι μακρυὰ ἀπὸ ἐμέ, τοῦ κάκου μάλιστα μὲ σέβονται, διότι διδάσκουν διδασκαλίας, ποὺ εἶναι ἀνθρώπιναι ἐντολαί. Ἀφήνετε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ καὶ κρατᾶτε τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, πλύσεις σκευῶν καὶ ποτηριῶν καὶ ἄλλα τέτοια παρόμοια κάνετε». Καὶ τοὺς ἔλεγε, «Ὡραῖα, παραβαίνετε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ φυλάξετε τὴν παράδοσίν σας. Ὁ Μωϋσῆς εἶπε, «Νὰ τιμᾷς τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου» καὶ «Ἐκεῖνος ποὺ λέγει κακὰ ἐναντίον τοῦ πατέρα του ἢ τῆς μητέρας του, πρέπει νὰ θανατώνεται». Σεῖς ὅμως λέτε, «Ἐὰν ἕνας ἄνθρωπος πῇ εἰς τὸν πατέρα του ἢ τὴν μητέρα του, Ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις νὰ ὠφεληθῇς ἀπὸ ἐμὲ εῑναι Κορβᾶν», δηλαδὴ δῶρον εἰς τὸν Θεόν, τότε δὲν τὸν ἀφήνετε νὰ κάμῃ πλέον τίποτε διὰ τὸν πατέρα του ἢ τὴν μητέρα του καὶ ἔτσι ἀκυρώνετε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν παράδοσίν σας,τὴν ὁποίαν διαβιβάζετε. Καὶ πολλὰ παρόμοια πράγματα κάνετε». Καὶ ἀφοῦ προσκάλεσε πάλιν τὸ πλῆθος τοὺς ἔλεγε, «Ἀκοῦστε με ὅλοι καὶ καταλάβετε. Κανένα πρᾶγμα, ποὺ μπαίνει εἰς τὸν ἄνθρωπον ἀπ’ ἔξω, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὸν κάνῃ ἀκάθαρτον. Ἀλλ’ ἐκεῖνα ποὺ βγαίνουν, αὐτὰ κάνουν τὸν ἄνθρωπον ἀκάθαρτον. [Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει αὐτιὰ διὰ νὰ ἀκούῃ, ἂς ἀκούῃ]».