«Πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καί διάδος πτωχοῖς καί ἕξεις θησαυρόν ἐν οὐρανοῖς» (Λουκ. 18.22).
Σέ μία ἐπιθυμία τῶν ἀνθρώπων κάθε ἐποχῆς ἀναφέρθηκε ὁ Χριστός στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, στήν ἐπιθυμία νά ἀποκτήσουμε πλούτη καί νά ἀνακαλύψουμε θησαυρούς.
Ὅμως οἱ ἄνθρωποι ἀναζητοῦμε τόν πλοῦτο καί ἐπιδιώκουμε νά ἀνακαλύψουμε θησαυρούς ἐδῶ στή γῆ, ξεχνῶντας ὅτι ὁ ὑλικός πλοῦτος οὔτε ἀσφαλής εἶναι οὔτε μόνιμος εἶναι, γιατί διαρκεῖ ὅσο ἡ ζωή μας, λίγα δηλαδή χρόνια, καί παράλληλα κινδυνεύει εὔκολα νά χαθεῖ, ὄχι μόνο ἀπό κλέφτες πού μᾶς τόν ἀφαιροῦν ἀλλά καί ἀπό ποικίλες συγκυρίες τῆς ζωῆς, ὅπως διδαχθήκαμε ὅλοι μας ἀπό τήν κρίση πού πλήττει τά τελευταῖα χρόνια καί τήν πατρίδα μας καί ὅλο τόν κόσμο.
Καί ὅμως, παρότι εἶναι τόσο ἀβέβαιος ὁ ὑλικός πλοῦτος, ἐμεῖς εἴμαστε ἐξαρτημένοι ἀπό αὐτόν, σέ τέτοιο μάλιστα βαθμό πού δέν θέλουμε νά τό συνειδητοποιήσουμε καί νά ἀναζητήσουμε τόν ἄλλο πλοῦτο, τόν μεγάλο καί οὐράνιο θησαυρό πού μᾶς προτείνει καί μᾶς προσφέρει ὁ Χριστός.
Ἄς μήν βιαστοῦμε ὅμως νά ποῦμε ὅτι αὐτό ἰσχύει μόνο γιά ὅσους βρίσκονται μακριά ἀπό τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἤ γιά ὅσους ἔχουν πολλά χρήματα καί πολλά ὑλικά ἀγαθά. Ἰσχύει γιά ὅλους μας, ἀδελφοί μου. Τό ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα.
Ὁ ἄνθρωπος στόν ὁποῖο πρότεινε ὁ Χριστός τόν οὐράνιο θησαυρό δέν ἦταν οὔτε ἄθεος οὔτε ἄπιστος. Εἶχε τηρήσει ἀπό νέος ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί εἶχε, ὅπως νόμιζε τουλάχιστον, εἰλικρινές ἐνδιαφέρον γιά νά κερδίσει τήν αἰώνια ζωή.
Ὅμως εἶχε κάνει λάθος. Νόμιζε ὅτι ἡ αἰώνια ζωή εἶναι ἕνα ἀκόμη ἀγαθό πού μπορεῖ νά προσθέσει σέ ὅσα ἔχει, ἀλλά δέν ἤθελε νά δαπανήσει τίποτε γι᾽ αὐτήν. Δέν σκέφθηκε ὅτι, ἐφόσον γιά ὅ,τι εἶχε ἀποκτήσει μέχρι ἐκείνη τήν ὥρα εἶχε ξοδεύσει χρήματα, εἶχε κοπιάσει καί εἶχε ἐργασθεῖ, δέν ἦταν δυνατόν νά ἀποκτήσει τήν αἰώνια ζωή χωρίς κανένα κόπο, χωρίς καμία προσπάθεια, χωρίς καμία θυσία.
Καί ὄχι μόνο δέν τό σκέφθηκε, ἀλλά δέν θέλησε καί νά τό παραδεχθεῖ καί νά τό κατανοήσει, ὅταν τοῦ τό ὑπέδειξε ὁ Χριστός. Ὅταν ἄκουσε, δηλαδή, ὅτι γιά νά ἀποκτήσει τόν οὐράνιο θησαυρό, γιά νά ἀποκτήσει τήν αἰώνια ζωή πού ἐπιθυμοῦσε, ἔπρεπε νά πληρώσει ὡς ἀντίτιμο τόν πλοῦτο πού εἶχε συσσωρεύσει, τότε «ἀπῆλθε λυπούμενος». Τότε φάνηκε ὅτι τό ἐνδιαφέρον του γιά τήν αἰώνια ζωή ἦταν μικρότερο ἀπό τήν ἀγάπη του γιά τά χρήματα καί τήν προσκόλλησή του σέ αὐτά, καί ἔτσι ἀπομακρύνθηκε λυπημένος ἀπό τόν Χριστό, γιατί δέν ἦταν διατεθειμένος νά ἀνταποκριθεῖ στήν πρόσκληση καί τήν προσφορά του.
Γιά τόν πρόσκαιρο πλοῦτο ἔχασε ὁ πλούσιος τῆς σημερινῆς παραβολῆς τόν αἰώνιο, καί, ἐνῶ φαινόταν ὅτι εἶχε ζῆλο καί ἀγαθή διάθεση, στό τέλος ἀπέτυχε ἐξαιτίας τῆς προσκολλήσεώς του στά ὑλικά ἀγαθά καί τῆς ἀτολμίας του νά τά θυσιάσει καί στερήθηκε τήν αἰώνιο ζωή καί τά ἀγαθά της, στερήθηκε τόν θησαυρό πού ἔχει ἑτοιμάσει ὁ Θεός, κατά τήν ὑπόσχεσή του, γιά ὅλους αὐτούς πού τόν ἀγαποῦν.
Ἄς προσέξουμε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, καί ἄς ἀποφύγουμε τό ὀλέθριο παράδειγμά του. Ὁ Κύριος μᾶς προειδοποιεῖ ὅτι δέν κερδίζουμε τίποτε, ἐάν κερδίσουμε τόν κόσμο ὅλο καί ζημιωθοῦμε τήν ψυχή μας.
Ἄς προσέξουμε μήπως καί ἐμεῖς ἐξαιτίας τῆς προσκολλήσεώς μας σέ μικρά καί ἀσήμαντα πράγματα, στίς ἀδυναμίες καί τά πάθη μας, χάσουμε τήν ψυχή μας καί στερηθοῦμε τόν αἰώνιο πλοῦτο τοῦ οὐρανοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ἄς φροντίσουμε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό κάθε τι πού μᾶς κρατᾶ δεμένους στόν κόσμο, ἀπό κάθε τι πού κρατᾶ μακριά ἀπό τόν Θεό καί τήν ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν του καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ θά μᾶς σώσει.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
http://imverias.blogspot.com/2020/11/blog-post_28.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου