Αγιογραφικό ανάγνωσμα

Πρὸς Κορινθίους Β΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 5:15-21

Ἀδελφοί, Χριστός ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν, ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόντι καὶ ἐγερθέντι. ῞Ωστε ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ νῦν οὐδένα οἴδαμεν κατὰ σάρκα· εἰ δὲ καὶ ἐγνώκαμεν κατὰ σάρκα Χριστόν, ἀλλὰ νῦν οὐκέτι γινώσκομεν. Ὥστε εἴ τις ἐν Χριστῷ, καινὴ κτίσις· τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονε καινὰ τὰ πάντα. Τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ Θεοῦ τοῦ καταλλάξαντος ἡμᾶς ἑαυτῷ διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ δόντος ἡμῖν τὴν διακονίαν τῆς καταλλαγῆς, ὡς ὅτι Θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον καταλλάσσων ἑαυτῷ, μὴ λογιζόμενος αὐτοῖς τὰ παραπτώματα αὐτῶν, καὶ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆς. ῾Υπὲρ Χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν ὡς τοῦ Θεοῦ παρακαλοῦντος δι᾿ ἡμῶν· δεόμεθα ὑπὲρ Χριστοῦ, καταλλάγητε τῷ Θεῷ· τὸν γὰρ μὴ γνόντα ἁμαρτίαν ὑπὲρ ἡμῶν ἁμαρτίαν ἐποίησεν, ἵνα ἡμεῖς γενώμεθα δικαιοσύνη Θεοῦ ἐν αὐτῷ.

Νεοελληνική απόδοση:

καὶ ἐπέθανε δι’ ὅλους ὥστε ἐκεῖνοι ποὺ ζοῦν νὰ μὴ ζοῦν πλέον διὰ τὸν ἑαυτόν τους, ἀλλὰ δι’ ἐκεῖνον ποὺ ἐπέθανε γι’ αὐτοὺς καὶ ἀναστήθηκε. Ὥστε ἐμεῖς ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς δὲν γνωρίζομεν κανένα κατὰ τὸ ἐξωτερικόν. Ἐὰν δὲ ἐγνωρίσαμεν κάποτε τὸν Χριστὸν κατὰ τὸ ἐξωτερικόν, τώρα δὲν τὸν γνωρίζομεν πλέον ἔτσι. Ὥστε ἐὰν εἶναι κανεὶς ἑνωμένος μὲ τὸν Χριστόν, αὐτὸς αὐτὸς εἶναι καινούργιο δημιούργημα. Τὰ ἀρχαῖα ἐπέρασαν, ἔχουν γίνει ὅλα καινούργια. Ὅλα δὲ προέρχονται ἀπὸ τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος  μᾶς συμφιλίωσε μὲ τὸν ἑαυτόν του διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ μᾶς ἀνέθεσε τὴν ὑπηρεσίαν τῆς συμφιλιώσεως. Δηλαδή, ὁ Θεὸς ἐν Χριστῷ συνεφιλίωνε τὸν κόσμον μὲ τὸν ἑαυτόν του χωρὶς νὰ τοὺς καταλογίζῃ τὰ ἁμαρτήματά των, καὶ ἀνέθεσε σ’ ἐμᾶς τὸ ἄγγελμα τῆς συμφιλιώσεως. Εἴμεθα λοιπὸν πρεσβευταὶ τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι σὰν νὰ σᾶς προέτρεπε ὁ Θεὸς διὰ μέσου ἡμῶν· σᾶς παρακαλοῦμεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, συμφιλιωθῆτε μὲ τὸν Θεόν, διότι πρὸς χάριν μας ἔκανε ἁμαρτίαν ἐκεῖνον ποὺ δὲν ἐγνώρισε ἁμαρτίαν, διὰ νὰ γίνωμεν ἐμεῖς δι’ αὐτοῦ δικαιοσύνη Θεοῦ.