Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου
Οι ψυχές που ἀποφεύγουν τούς κόπους καί δέν ἐπιζητοῦν τόν ἁγιασμό τῆς καρδιᾶς ἀπό αὐτή ἐδῶ τή ζωή, ὄχι ἐν μέρει, ἀλλά ὁλοκληρωτικά, κί ἄν ακόμα ἀξιωθοῦν τή Θεία Χάρη, ἐπειδή ξεγελιοῦνται, ἀφήνουν κάθε πνευματική φροντίδα, διότι ἀπολαμβάνουν ὀλίγη πνευματική γλυκύτητα.
Αὐτές εἶναι εὔκολο νά πέσουν σέ ἔπαρση, διότι δέν ἀγωνίζονται νά φτάσουν τήν τέλεια ἀπάθεια. Καί καθώς ἀρκοῦνται στή λίγη αὐτή ἐνίσχυση τῆς Χάρης καί προκόβουν ὄχι στήν ταπείνωση, ἀλλά στήν ἔπαρση, ἀπογυμνώνονται κάποτε κι ἀπό τό χάρισμα πού ἔλαβαν...
Γιατί ἡ ψυχή, πού ἀγαπάει ἀληθινά τόν Θεό, κι ἄν ἀκόμη μυριάδες ἀρετές κατορθώσει, ἔχει τέτοια μετριοφροσύνη, σάν νά μήν ἔχει ἀρχίσει ἀκόμη νά ζεῖ κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦκαί νοιώθει ἀπληστία καί ἔρωτα γιά τή Θεία ἀγάπη πού ἐμπνέει ὁ Δεσπότης Χριστός.
Οἱ ψυχές πού ἀγαποῦν τόν Θεό καί τήν ἀλήθεια, δέν ὑποφέρουν οὔτε τήν παραμικρή ἐλάττωση τοῦ ἔρωτά τους πρός τόν Κύριο. Ἀλλά καρφωμένες ὁλοκληρωτικά στό σταυρό Του αἰσθάνονται μέσα τους τήν Πνευματική προκοπή.
Πληγωμένες λοιπόν ἀπό τόν πόθο Του, κι ἄν ἀκόμη ἀξιωθοῦν Θεία μυστήρια καί μετάσχουν εὐφροσύνης καί Χάριτος, δέν ἔχουν πεποίθηση στόν ἑαυτό τους, οὔτε νομίζουν ὅτι εἶναι τίποτε.
Ἀλλά ὅσο ἀξιώνονται πνευματικά χαρίσματα τόσο ἐπιζητοῦν τά οὐράνια...
Καί ὅσο περισσότερη προκοπή αἰσθάνονται, τόσο πιό λαίμαργες γίνονται γιά τά θεῖα...
Καί ἐνῶ εἶναι πνευματικά πλούσιες, κάνουν σάν νά εἶναι φτωχές...
Αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ ψυχές ἀξιώνονται νά λάβουν τήν τέλεια ἐλευθερία ἀπό τά πάθη καί ν' ἀποκομίσουν τήν ἔλλαμψη καί τήν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέ τήν πληρότητα τῆς Χάρης...
Φιλοκαλία Νηπτικών και Ασκητικών Πατέρων,
Έβδομος Τόμος, Μελέτημα 26ο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου