Είναι εκείνη η στιγμή που ο άλλος θα σου μιλήσει απότομα και απαξιωτικά, που θα σε προσβάλει.
Είναι εκείνη η στιγμή που μέσα σου θα κινηθεί βίαια η καρδιά σου προς τον άλλον διψώντας δικαίωση και εκδίκηση.
Εκείνη λοιπόν την στιγμή δώσε τόπο στην οργή. Δώσε της τόπο μακρυά από την καρδιά σου, από το είναι σου. Εξόρισέ την μακρυά χωρίς να αφήσεις περιθώρια παραμονής και επιστροφής της.
Εκείνη την στιγμή είναι η ευκαιρία σου να σιωπήσεις, να σηκώσεις τον σταυρό αυτόν που ο άλλος σου προσφέρει. Είναι η ευκαιρία σου να συσταυρωθείς με τον Χριστό. Είναι η ευκαιρία σου να συντρίψεις τον εγωισμό σου, την φιλαυτία σου, το αυτοείδωλό σου. Είναι η ευκαιρία σου να καλλιεργήσεις την ταπείνωση και την πραότητα, την ανεξικακία και την συγχωρετικότητα.
Κι αν δεν τα καταφέρεις. Εάν ανοίξεις κι εσύ το στόμα σου και μιλήσεις με κακία και εμπάθεια μιμούμενος τον άλλον, τότε μην αφήσεις τον χρόνο να κυλήσει χωρίς να διορθώσεις την πτώση σου. Μην επιτρέψεις τον εαυτό σου να απομακρυνθεί από τον άλλον.
Είναι η ευκαιρία σου και πάλι να βάλεις βαθιά το μαχαίρι της ταπείνωσης και να θανατώσεις την εγωπάθειά σου. Μη λυπηθείς τον εαυτούλη σου, μη δειλιάσεις μπροστά στην διατήρηση της αξιοπρέπειάς σου, μη φοβηθείς για την εκούσια ήττα σου.
Έτσι θα νικήσεις πραγματικά: τρέξε και ζήτα συγνώμη, τρέξε χωρίς δισταγμούς και τσαλάκωσε το «δίκιο» σου, το εγώ σου. Τρέξε τον δρόμο αυτόν της χριστομίμητης ζωής. Αυτοεξευτελίσου, ρεζίλεψε το δαίμονα που τρέφει τον εγωισμό σου. Ζήτα συγνώμη κι ας μη φταις. Ζητώντας συγνώμη λαμβάνεις το έλεος του Θεού πλουσιοπάροχα.
Τι αρχοντιά; Τι μεγαλοσύνη; Πόσο σπουδαίο είναι να τρέχεις για να ταπεινωθείς, πόσο υπέροχο είναι ν’ αρπάζεις κάθε ευκαιρία για να καλλιεργείς την πραότητα, την ανεξικακία, την συγχώρεση; Μεγαλύτερο επίτευγμα δεν υπάρχει!
Μη λες «εγώ συγχωρώ», αλλά να ζητάς συγχώρεση (είναι τελείως διαφορετικό το ένα από το άλλο). Είναι απίστευτα ωφέλιμο να μπούμε στην διαδικασία της συντριβής του εγώ μας. Ο Θεός μας βοηθά σ’ αυτήν την διαδικασία επιτρέποντας διάφορες καταστάσεις μέσα στην καθημερινότητά μας ώστε να ασκούμαστε πνευματικά.
Στην καλή μας προαίρεση και διάθεση είναι να εκμεταλλευόμαστε κάθε τέτοια περίπτωση ώστε να περάσουμε από την θεωρία στην πράξη.
Κάν’ το και θα δεις. Θα δεις μέσα σου να ανατέλλει φως και ειρήνη. Θα δεις μέσα σου ότι δια της ταπείνωσης και του εκούσιου εξευτελισμού σου μια γλυκιά χαρά θα κατακλύσει την καρδιά σου.
Εκείνοι οι άνθρωποι είναι οι πιο όμορφοι. Εκείνοι που ζούνε έτοιμοι να συσταυρωθούν ως κακούργοι με τον Χριστό, που είναι έτοιμοι να αναβαπτιστούν πάνω στον σταυρό της απαξίωσης και της αδικίας.
Είναι όμορφοι αυτοί οι άνθρωποι γιατί πλέον δεν ζούνε υπολογίζοντας το καλό τους όνομα, την γνώμη τους, το βόλεμά τους, το «δίκιο» τους, αλλά πλέον ζούνε ως αερικά ανάμεσα στον κόσμο μεταφέροντας το μήνυμα της ανάστασης που γεννάται από τον σταυρό, το μήνυμα της σωτηρίας που θεμελιώνεται στην συγχώρεση, το μήνυμα της αγάπης που είναι ιερό ζεύγος με την ταπείνωση.
Όσο κι αν ο άλλος θέλει το κακό σου, εσύ μην τον μιμηθείς.
Εσύ μείνε στο καλό, μείνε στο να χαρίζεις λουλούδια και όχι καρφιά.
Ειδικά σ’ αυτούς που σου χαρίζουν καρφιά, εσύ χάριζε καρδιά…
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
πηγή: imverias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου