Το Αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας

ΤΡΙΤΗ ΙΓ΄, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ 

Πρὸς Κορινθίους Β΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 8:16-24; 9:1-5 

Ἀδελφοί, χάρις τῷ Θεῷ, τῷ διδόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ καρδίᾳ Τίτου, ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν ἐδέξατο, σπουδαιότερος δὲ ὑπάρχων αὐθαίρετος ἐξῆλθε πρὸς ὑμᾶς. Συνεπέμψαμεν δὲ μετ᾿ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ διὰ πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν· - οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ χειροτονηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐκκλησιῶν συνέκδημος ἡμῶν σὺν τῇ χάριτι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ᾿ ἡμῶν πρὸς τὴν αὐτοῦ τοῦ Κυρίου δόξαν καὶ προθυμίαν ὑμῶν)· -στελλόμενοι τοῦτο, μή τις ἡμᾶς μωμήσηται ἐν τῇ ἁδρότητι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ᾿ ἡμῶν· προνοούμενοι καλὰ οὐ μόνον ἐνώπιον Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον ἀνθρώπων. Συνεπέμψαμεν δὲ αὐτοῖς τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν, ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα, νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιότερον πεποιθήσει πολλῇ τῇ εἰς ὑμᾶς. Εἴτε ὑπὲρ Τίτου, κοινωνὸς ἐμὸς, καὶ εἰς ὑμᾶς συνεργός· εἴτε ἀδελφοὶ ἡμῶν, ἀπόστολοι ἐκκλησιῶν, δόξα Χριστοῦ. Τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάπης ὑμῶν καὶ ἡμῶν καυχήσεως ὑπὲρ ὑμῶν εἰς αὐτοὺς ἐνδείξασθε, καὶ εἰς πρόσωπον τῶν Ἐκκλησιῶν. Περὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περισσόν μοί ἐστι τὸ γράφειν ὑμῖν· οἶδα γὰρ τὴν προθυμίαν ὑμῶν ἣν ὑπὲρ ὑμῶν καυχῶμαι Μακεδόσιν ὅτι ᾽Αχαΐα παρεσκεύασται ἀπὸ πέρυσι, καὶ τὸ ὑμῶν ζῆλος ἠρέθισεν τοὺς πλείονας. Ἔπεμψα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ἵνα μὴ τὸ καύχημα ἡμῶν τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ, ἵνα καθὼς ἔλεγον παρεσκευασμένοι ἦτε, μή πως ἐὰν ἔλθωσιν σὺν ἐμοὶ Μακεδόνες καὶ εὕρωσιν ὑμᾶς ἀπαρασκευάστους καταισχυνθῶμεν ἡμεῖς, (ἵνα μὴ λέγω ὑμεῖς), ἐν τῇ ὑποστάσει ταύτῃ. Ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφοὺς ἵνα προέλθωσιν εἰς ὑμᾶς καὶ προκαταρτίσωσιν τὴν προεπηγγελμένην εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ ὥσπερ πλεονεξίαν. 

Νεοελληνική απόδοση:

Ἂς γίνῃ εὐχαριστία εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος δίνει τὸν ἴδιο ζῆλον γιὰ σᾶς εἰς τὴν καρδιὰ τοῦ Τίτου, διότι ὄχι μόνον ἐδέχθηκε τὴν παράκλησίν σας, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἔχει μεγάλον ζῆλον ἔρχεται ἐξ ἰδίας προθέσεως σ’ ἐσᾶς. Μαζὶ δὲ μ’ αὐτὸν στέλλομεν τὸν ἀδελφόν, ὁ ὁποῖος ἐπαινεῖται ἀπὸ ὅλας τὰς ἐκκλησίας διὰ τὸ ἔργον του ὑπὲρ τοῦ εὐαγγελίου. Καὶ ὄχι μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ διωρίσθηκε ἀπὸ τὰς ἐκκλησίας νὰ εἶναι συνοδοιπόρος μας εἰς τὴν ὑπηρεσίαν μας αὐτὴν ποὺ προσφέρομεν πρὸς δόξαν αὐτοῦ τοῦ Κυρίου καὶ διὰ νὰ δείξωμεν τὴν προθυμίαν μας. Καὶ ἔτσι ἀποφεύγομεν τὸ νὰ μᾶς προσάψῃ κανεὶς μομφὴν διὰ τὸν τρόπον τῆς διαχειρήσεως τοῦ πλουσίου αὐτοῦ δώρου, διότι ἀποβλέπομεν εἰς ὅ,τι εἶναι καλὸν ὄχι μόνον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων. Στέλλομεν δὲ μαζὶ μ’ αὐτοὺς τὸν ἀδελφόν μας, τὸν ὁποῖον εἰς πολλὰς περιστάσεις ἐδοκιμάσαμεν καὶ εὑρήκαμεν πρόθυμον, τώρα δὲ πολὺ προθυμότερον ἕνεκα τῆς μεγάλης ἐμπιστοσύνης ποὺ ἔχει σ’ ἐσᾶς. Εἴτε διὰ τὸν Τίτον πρόκειται, αὐτὸς εἶναι συμβοηθός μου, καὶ συνεργάτης εἰς τὸ ἔργον γιὰ σᾶς· εἴτε πρόκειται διὰ τοὺς ἀδελφούς μας, αὐτοὶ εἶναι ἀπεσταλμένοι τῶν ἐκκλησιῶν, δόξα τοῦ Χριστοῦ. Ἀποδείξατε λοιπὸν εἰς αὐτοὺς τὴν ἀγάπην σας καὶ ὅτι ἔχω λόγους νὰ ὑπερηφανεύωμαι γιὰ σᾶς ἐνώπιον τῶν ἐκκλησιῶν.Ὅσον ἀφορᾷ τὴν ὑπηρεσίαν πρὸς τοὺς ἁγίους, εἶναι περιττὸν νὰ σᾶς γράψω, διότι ξέρω τὴν προθυμίαν σας, διὰ τὴν ὁποίαν μιλῶ μὲ ὑπερηφάνειαν εἰς τοὺς Μακεδόνας, ὅτι ἡ Ἀχαΐα ἀπὸ πέρισυ ἔχει ἑτοιμασθῆ καὶ ὁ ζῆλός σας ἐκέντρισε τοὺς περισσοτέρους. Στέλλω δὲ τοὺς ἀδελφούς, ὥστε ἡ καύχησίς μας γιὰ σᾶς εἰς τὸ σημεῖον τοῦτο νὰ μὴν ἀποδειχθῇ ἀβάσιμη, ἀλλὰ νὰ εἶσθε, ὅπως τοὺς ἔλεγα, προετοιμασμένοι, μήπως, ἐὰν ἔλθουν μαζί μου Μακεδόνες καὶ σᾶς βροῦν ἀπροετοίμαστους, καταντροπιασθοῦμε ἐμεῖς, γιὰ νὰ μὴ ποῦμε σεῖς, ἀναφορικῶς πρὸς τὸ ζήτημα τοῦτο τὴς καυχήσεώς μας. Γι’ αυτὸ, ἐθεώρησα ἀναγκαῖον νὰ παρακαλέσω τοὺς ἀδελφοὺς νὰ ἔλθουν προτήτερα σ’ ἐσᾶς καὶ νὰ φροντίσουν διὰ τὴν προσφορὰν ποὺ ὑποσχεθήκατε, ὥστε νὰ εἶναι ἕτοιμη, σὰν προσφορὰ αὐτοπροαίρετη καὶ ὄχι ἀναγκαστική.