Το Αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας

ΠΕΜΠΤΗ Ζ΄, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ 

Πράξεων τῶν Ἀποστόλων τὸ Ἀνάγνωσμα 25:13-19 

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ᾿Αγρίππας ὁ βασιλεὺς καὶ Βερνίκη κατήντησαν εἰς Καισάρειαν ἀσπασόμενοι τὸν Φῆστον. Ὡς δὲ πλείους ἡμέρας διέτριβον ἐκεῖ, ὁ Φῆστος τῷ βασιλεῖ ἀνέθετο τὰ κατὰ τὸν Παῦλον λέγων· Ἀνήρ τίς ἐστι καταλελειμμένος ὑπὸ Φήλικος δέσμιος, περὶ οὗ γενομένου μου εἰς ῾Ιεροσόλυμα ἐνεφάνισαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν ᾿Ιουδαίων αἰτούμενοι κατ᾿ αὐτοῦ δίκην· πρὸς οὓς ἀπεκρίθην ὅτι οὐκ ἔστιν ἔθος ῾Ρωμαίοις χαρίζεσθαί τινα ἄνθρωπον εἰς ἀπώλειαν πρὶν ἢ ὁ κατηγορούμενος κατὰ πρόσωπον ἔχοι τοὺς κατηγόρους τόπον τε ἀπολογίας λάβοι περὶ τοῦ ἐγκλήματος. Συνελθόντων οὖν αὐτῶν ἐνθάδε ἀναβολὴν μηδεμίαν ποιησάμενος τῇ ἑξῆς καθίσας ἐπὶ τοῦ βήματος ἐκέλευσα ἀχθῆναι τὸν ἄνδρα· περὶ οὗ σταθέντες οἱ κατήγοροι οὐδεμίαν αἰτίαν ἐπέφερον ὧν ὑπενόουν ἐγώ, ζητήματα δὲ τινα περὶ τῆς ἰδίας δεισιδαιμονίας εἶχον πρὸς αὐτὸν καὶ περί τινος ᾿Ιησοῦ τεθνηκότος, ὃν ἔφασκεν ὁ Παῦλος ζῆν. 

Νεοελληνική απόδοση:

Ἀφοῦ ἐπέρασαν μερικὲς ἡμέρες, ὁ Ἀγρίππας ὁ βασιλεὺς καὶ ἡ Βερνίκη ἔφθασαν εἰς τὴν Καισάρειαν, διὰ νὰ χαιρετήσουν τὸν Φῆστον. Ἐπειδὴ δὲ ἔμειναν ἐκεῖ πολλὲς ἡμέρες, ὁ Φῆστος ἀνέφερε εἰς τὸν βασιλέαν τὴν ὑπόθεσιν τοῦ Παύλου. «Ὑπάρχει κάποιος», εἶπε, «ποὺ ἔχει ἀφεθῆ φυλακισμένος ἀπὸ τὸν Φήλικα, καὶ ὅταν ἤμουν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων διετύπωσαν κατηγορίας ἐναντίον του καὶ ἐζητοῦσαν τὴν καταδίκην του. Τοὺς ἀπεκρίθην ὅτι δὲν εἶναι συνήθεια τῶν Ρωμαίων νὰ παραδίδουν ἕνα ἄνθρωπον εἰς θάνατον προτοῦ ὁ κατηγορούμενος ἔχῃ ἐνώπιόν του τοὺς κατηγόρους καὶ λάβῃ εὐκαιρίαν νὰ ἀπολογηθῇ διὰ τὴν κατηγορίαν. Ὅταν λοιπὸν αὐτοὶ ἦλθαν μαζί μου ἐδῶ, χωρὶς καμμίαν ἀναβολήν, τὴν ἑπομένην ἡμέραν, ἀφοῦ ἐκάθησα εἰς τὴν δικαστικὴν ἕδραν, διέταξα νὰ φέρουν τὸν ἄνθρωπον. Ὅταν παρουσιάσθηκαν οἱ κατήγοροι, δὲν ἔφεραν καμμίαν κατηγορίαν ἀπὸ ἐκείνας ποὺ ἐγὼ ἐπερίμενα, ἀλλ’ εἶχαν διαφορὰς μαζί του διὰ ζητήματα σχετικὰ μὲ τὴν δικήν τους θρησκείαν καὶ γιὰ κάποιον Ἰησοῦν, ποὺ εἶχε πεθάνει, ἀλλ’ ὁ Παῦλος ἔλεγε ὅτι ζῆ.