Πώς αγαπούμε;

Δεν χρειάζεσαι την άδεια κάποιου για να τον αγαπάς, για να προσεύχεσαι γι’αυτόν, για να ξοδεύεις τα βράδια σου με την ενθύμησή του, για να τον έχεις μπροστά σου κάθε στιγμή και κάθε λεπτό.

Μπορεί να μην καταλάβει ποτέ την αγάπη σου. Ίσως δεν μάθει ποτέ τα δάκρυά σου γι’αυτόν. Αν αγαπάς όμως πραγματικά, ποτέ σου δεν θα τον βγάλεις από την καρδιά σου. Ακόμα και τότε που ίσως απομακρυνθεί από κοντά σου.

Πολλές φορές αναρωτιέμαι: πώς να αναρριχηθεί κάποιος στα πνευματικά ύψη της αγάπης μ’αυτά τα πήλινα χέρια, μ’αυτήν την χοϊκή καρδιά, μ’αυτόν τον σκοτισμένο νου;

Πονά, πονά πολύ το ν’αγαπάς γιατί η αγάπη μας δεν είναι πάντα κατανοητή και αποδεχτή από τον άλλον. Προκαλεί πόνο η απόρριψη, γεννά σταυρό στην καρδιά μας η ρίξη. Όμως τότε αρχίζουμε και προοδεύουμε στην αγάπη. Αν παρά τον πόνο σου δεν παύεις να νοιάζεσαι, δεν παύεις να αγωνιάς, δεν παύεις να προσεύχεσαι για τον άλλον η αγάπη σου βαθαίνει. Αγαπάς γι’αυτό και πονάς. Πονάς επειδή αγαπάς. Και μένεις στην αγάπη.

Όμως θέλει προσοχή μήπως κάποιες φορές εμείς είμαστε η αιτία ώστε ο άλλος να απομακρυνθεί. Πρέπει να αναρωτηθούμε μήπως η αγάπη μας εκδηλώνεται με λάθος τρόπο προς τον άλλον και τον τρομάζει, τον προσβάλει, τον πληγώνει με τις απαιτήσεις μας, με την ζήλια μας, με την κτητικότητά μας.

Εάν αγαπάς τον άλλον, τον βάζεις στο κέντρο της ζωής σου, δεν έχεις απαίτηση όμως κι αυτός να σε βάλει στο κέντρο της ζωής του. Αυτό δεν είναι αγάπη, από είναι διαστροφή της αγάπης. Πολλές φορές κάνουμε εμείς οι ίδιοι την αγάπη μας προς τον άλλον έναν σταυρό, έναν πειρασμό λόγο της εγωιστικής μας προσέγγισης της σχέσης μας με τον άλλον άνθρωπο. Θέλουμε ο άλλος να κατακτηθεί από εμάς και όχι να κατακτηθούμε εμείς από αυτόν.

Έλεγξε την αγάπη σου για τον άλλον τις στιγμές όταν ο άλλος «πέρα βρέχει», όταν ο άλλος απομακρύνεται, όταν ο άλλος φτάνει να σε αντιπαθεί. Έλεγξε την αγάπη σου και δες εάν εκπίπτει, εάν αλλοιώνεται, εάν αρχίζει να ενοχοποιεί τον άλλον. Έλεγξε την αγάπη σου τον καιρό του πειρασμού και δες εάν ρίχνεις την ευθύνη στον άλλον άνθρωπο ή αναλαμβάνεις την ευθύνη των λαθών σου. Έλεγξε την αγάπη σου, ελέγχοντας τον εαυτό σου και όχι τον άλλον υποδεικνύοντάς του τρόπους για να αποδεικνύει ότι σε αγαπά.

Θέλει αγώνα και ταπείνωση η αγάπη διότι αλλιώς ενώ θα είμαστε μέσα στην αγάπη θα βιώνουμε έναν συνεχόμενο σταυρό που δεν θα φέρει ποτέ την ανάσταση και αναψυχή.

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

πηγή: imverias.blogspot.gr