Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
"Μη συναναμίγνεσθαι... πλεονέκταις ή άρπαξιν ή ειδωλολάτραις, επεί οφείλετε άρα εκ του κόσμου εξελθείν" (1 Κορ.ε' 9-13)
"Εξέρχομαι εκ του κόσμου", σημαίνει δεν κάνω κάτι επειδή το κάνουν όλοι. Είμαι ελεύθερος και υπεύθυνος πολίτης, που σημαίνει ότι αυτοπεριορίζομαι. Δεν είμαι πρόβατο στο κοπάδι. Όταν ο πολίτης δεν αυτοπεριορίζεται δεν υπερασπίζεται τα δικαιώματά του. Το φρούριο που χτίζεται για να φυλάξει τα παιδιά από την επιδρομή των αλλοφύλων, γκρεμίζεται. Αυτό είναι το νόημα του γεωργιανού θρύλου του Πύργου του Σουράμ, που όλο χτιζόταν κι όλο γκρεμιζόταν, ώσπου να χτιστεί σ' αυτό ο αθώος υιός της παρθένου.
Ο κόσμος δεν βλέπει το πνεύμα της αληθείας. Κάνει ό,τι κάνουν όλοι.Παράδειγμα: Κάποιος ανεύθυνος αφήνει μια πέτρα στη μέση του δρόμου. Ο επόμενος που περνάει απ’ το δρόμο σκοντάφτει στην πέτρα, αλλά δεν την σηκώνει να την βάλει στην άκρη. Δεν την άφησα εγώ, λέει. Έτσι κάνουν όλοι κι η πέτρα μένει στη μέση του δρόμου, για να σκοντάφτουν όλοι αυτοί που περνούν από εκεί. Έτσι κάνει το κοπάδι και πέφτει στο γκρεμό.
Μόνο αν βγει κανείς έξω απ΄ το κοπάδι και πει, δεν είναι δικό μου το λάθος, αλλά θα το υποστώ σαν δικό μου . Δεν θα αφήσω τους επόμενους να σκοντάψουν. Έτσι σηκώνει την πέτρα και την βάζει στην άκρη του δρόμου, για να μην σκοντάφτουν όσοι περνούν από εκεί. Η θυσία αυτή είναι η θυσία του αθώου, η θυσία του Ιησού, που ανέλαβε τις αμαρτίες των ανθρώπων, σαν να είναι δικές Του. Στον Γεωργιανό μύθο του Σουράμ, η μητέρα του αθώου που ανέλαβε τις αμαρτίες των άλλων , σαν να είναι δικές του και χτίστηκε στο τείχος του Πύργου του Σουράμ, στο θρήνο της για τον γιο της , ρωτάει τους συμπολίτες της, "γιατί δεν μιμείστε την ειρήνη του γιου μου, για να μην χρειαστεί να πεθάνει ο γιος μου;" Ο Πύργος του Σουράμ χτιζόταν για τη φύλαξη των παιδιών από τους αλλοφύλους αλλά γκρεμιζόταν και δεν στέριωνε, ώσπου θυσιάστηκε θεληματικά ο αθώος γιος της.
http://moschoblog.blogspot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου