Για μια γυναίκα σκυμμένη παθολογικά δεκαοκτώ χρόνια, την οποία συνάντησε ο Χριστός στη Συναγωγή και τη θεράπευσε, μάς μιλάει η ευαγγελική περικοπή. Βλέποντάς την ο Χριστός ακροώμενη τον λόγο του Θεού, την «ἒλυσε» από αυτό το παθολογικό δέσιμο, τη θεράπευσε πάραυτα. Με προκάλυμμα του φθόνου για το θαύμα που έγινε το Σάββατο, ο αρχισυνάγωγος επέμενε στην αργία του Σαββάτου, σε τρόπο που να μην επιτρέπεται ούτε η ευεργεσία την ημέρα του Σαββάτου. Ο Χριστός όμως πολύ όμορφα, όσο και αποστομωτικά, του απάντησε ότι μέρα Σάββατο κάποιος παίρνει από τη φάτνη το βόδι του ή τον όνο του και πηγαίνει να τα ποτίσει, χωρίς αυτό να θεωρείται παρανομία. Με ποιά λογική η θεραπεία ενός ανθρώπου και μάλιστα τέκνου του Αβραάμ θα θεωρηθεί παράνομη; «Όχι μόνο παράνομη δεν είναι, αλλά θα έπρεπε να χαρείς κιόλας», ήταν σαν να έλεγε στον αρχισυνάγωγο ο Χριστός, φέρνοντας στην επιφάνεια την υποκρισία του.
(Από τη Φωνή Κυρίου 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου