«Είδα το χέρι του Θεού...»

Άκουγα κάποιες φορές ανθρώπους χτυπημένους από την ζωή...

Ανθρώπους που τα βάσανα και οι περιπέτειες σημάδεψαν τον βίο τους, να λένε:

« Στην περίπτωση μου είδα το χέρι του Θεού».

« Το χέρι του Θεού με γλύτωσε».

Αναρωτιόμουν πώς να ‘ναι το θεϊκό χέρι…

Σαν το στοργικό χέρι της μάνας; Σαν το οδηγητικό χέρι του πατέρα; 

Σαν το βασιλικό χέρι που λύνει γόρδιους δεσμούς;

Σαν το ευλογητικό χέρι του ιερέα; 

Σαν το χέρι του Μωυσή που άνοιξε στα δύο την Ερυθρά θάλασσα;

Κι’ ήρθε η ώρα να το δώ... 

Είδα το χέρι του Θεού…. Δύσκολα περιγράφεται.

Εμείς τα βάζουμε κάτω, μετράμε, υπολογίζουμε, ψάχνουμε οριζόντια την λύση. 

Γι’ αυτό και λύση δεν βρίσκουμε. Δεν βλέπουμε φως στο τούνελ. 

Και ξαφνικά, μπρος στο αδιέξοδο, επεμβαίνει ο Θεός.

Προσφέρει την λύση, χαρίζει το θαύμα. 

Έκθαμβοι πια αναλογιζόμαστε: Όσο δύσκολα είναι κάποια πράγματα για τον νου μας, τόσο εύκολα είναι για το χέρι του Θεού.

Κι’ ακόμη, πόσο αστείοι γινόμαστε, όταν αγχωνόμαστε και νομίζουμε ότι τα πάντα εξαρτώνται από μας!

Το χέρι του Θεού!

Που άλλοτε θάλπει, άλλοτε σκεπάζει, άλλοτε οδηγεί, μα πάντα προσφέρει την λύση. 

Ας προσπαθήσουμε να ζούμε κάτω από το χέρι του Θεού, μέσα στη χάρη του Θεού και τότε θα νοιώθουμε ότι « Πάντα γαρ δυνατά εστί παρά τω Θεώ. [Μαρκ. ι'27] ». Αμήν!

http://theomitoros.blogspot.