«Ἐξεδέχετο...»

Γιατί αισθάνεται και συμπεριφέρεται έτσι ο Αβραάμ; Γιατί είχε επίγνωση ότι «ἡ γῆς τῆς ἐπαγγελίας» δεν ορίζεται χωροχρονικά. Ως «γῆ τῆς ἐπαγγελίας» ο Αβραάμ κατανοούσε τον τόπο από όπου η αμυαλιά του Αδάμ μάς εξόρισε. Γι᾽ αυτό και ο Παύλος τονίζει ότι ο Αβραάμ «ἐξεδέχετο τήν τούς θεμελίους ἔχουσα πόλιν, ἧς τεχνίτης καί δημιουργός ὁ Θεός». Ο Αβραάμ ζούσε στην προοπτική της ουράνιας πατρίδας, της όντως πόλεως του Θεού, εκείνης που είχε ασάλευτα θεμέλια, όχι με όρους στατικούς μηχανικής και αρχιτεκτονικής, αλλά με όρους θεϊκούς, ως γνήσιο κατασκεύασμα του Παντοδύναμου Θεού. Με άλλα λόγια της πόλης εκείνης που δεν εξαρτά την ύπαρξή της από φθαρτά και μεταβαλλόμενα, όπως ο πλούτος ή η δύναμη, αλλά στηρίζεται ακλόνητα στον αιώνιο Θεό.

Δεν συμβιβαζόταν ο Αβραάμ με τα επίγεια και τα πρόσκαιρα, όταν μπορούσε να διεκδικήσει τα επουράνια και τα αιώνια. Γι᾽ αυτό και ο συγκεκριμένος τρόπος πίστεως προβάλλεται από την Αγία Εκκλησία μας σήμερα, για να κατανοήσουμε την όντως προοπτική της επερχόμενης εορτής. Δεν μπορούμε να γιορτάζουμε Χριστούγεννα συμβιβαζόμενοι στην κοσμική, εγκοσμιοκρατική προοπτική του εορτασμού. Αδικούμε τα Χριστούγεννα όταν τα γιορτάζουμε έτσι, στηρίζοντας την όποια χαρά στα λαμπιόνια της γιορτής, τα οποία καθώς θα ξηλώνονται μετά το τέλος, θα ξηλώσουν μαζί και την όποια χαρά, περιβάλλοντας τη γιορτή με λησμοσύνη, για να ξεχαστεί μαζί με τόσες άλλες γιορτές...

Η Εκκλησία επιμένει να δίνει στην εορτή των Χριστουγέννων την πνευματική διάσταση που της αρμόζει, καθώς με την εορτή αυτή εκούμε έντονη την πρόσκληση: «Χριστός ἐξ οὐρανοῦ, ἀπαντήσατε. Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε». Επιβεβαιώνεται η προοπτική του ουρανού. Παύει η κυριαρχία της γης. Δικαιώνονται όσοι, μέσα από πολυποίκιλες ιστορικές συγκυρίες, κράτησαν άσβεστη τη φλόγα της πίστεως στην ουράνια πατρίδα που έχει ετοιμάσει ο Δημιουργός Θεός, για να μάς αποκαταστήσει αιωνίως.

Πάντα αλλά ειδικά σήμερα η Εκκλησία μας προβάλλει την προσδοκία της αιώνιας πατρίδας, ως τρόπο ζωής και εγγύηση γνήσιας πίστεως. Ας μη μάς εγκλωβίζουν τα σχήματα του παρόντος κόσμου, αλλά ως πάροικοι και παρεπίδημοι να πορευόμαστε στη γη αυτή, με επίγνωση του ότι ο τρόπος που θα διαχειριστούμε τον χρόνο της εδώ ζωής μας, οι προτεραιότητες που θα τη χαρακτηρίσουν, αλλά και οι επιλογές που θα κάνουμε, είναι τα κριτήρια για την απονομή της υπηκοότητας της Βασιλείας των Ουρανών.

(Από τη Φωνή Κυρίου 2015)