Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα μάς δίνει την ευκαιρία να δούμε μια από τις μεγάλες ασθένειες της ψυχής, την ασθένεια του φθόνου. Ο φθόνος είναι κυρίως η λύπη για την ευτυχία του πλησίον μας και η χαρά για τη δυστυχία του. Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Μέγας Βασίλειος, ο φθόνος «λύπη γάρ ἐστι τῆς τοῦ πλησίον εὐπραγίας». Ο φθόνος είναι μεγάλη πληγή αφού κανένα άλλο πάθος δεν είναι τόσο ολέθριο για τις ψυχές των ανθρώπων, μια και γεννιέται από τη ρίζα όλων των παθών, που είναι η υπερηφάνεια. Ο όσιος Θαλάσσιος τονίζει ότι χαρακτηριστικό γνώρισμα της κενοδοξίας είναι η υποκρισία και το ψεύδοςμ ενώ γνώρισμα της υπερηφάνειας είναι η οίηση και ο φθόνος. Έτσι, όταν διακατεχόμαστε από φθόνο είναι βέβαιο ότι διακατεχόμαστε από τη μητέρα του, που είναι η υπερηφάνεια.
(Από τη Φωνή Κυρίου 2004)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου