Έτσι το Ευαγγέλιο της Εκκλησίας, το καινούργιο για την ανθρώπινη Ιστορία άγγελμα που κομίζει, συνοψίζεται σε αυτή τη θεμελιώδη πρόταση – κλήση: Να υπάρξει και ο άνθρωπος με τον τρόπο του Θεού, τον τρόπο της ελευθερίας από κάθε αναγκαιότητα φθοράς και θανάτου, τον τρόπο της αγάπης, της αυθυπέρβασης. Να συχηματιστεί με τον τρόπο υπάρξεως των θείων προσωπικών ϒποστάσεων, να πάψει να αντλεί την ύπαρξη από τη φύση, τη βιολογική και ψυχολογική του ατομικότητα που είναι φθαρτή και θνητή, να μεταθέσει τη δυνατότητα της υπάρξεως στην ελυεθρία της προσωπικής σχέσεως, στη ζωή ως αγαπητική κοινωνία.
Αυτή η πρόταση – κλήση δεν είναι μια ηθική απλώς προτροπή. Οι ηθικές προτροπές και οι αντίστοιχες ηθικές προσπάθειες δεν αρκούν για να μεταβάλουν τον τρόπο της υπάρξεως του θνητού ατόμου. Όσο κι αν αναπτύξει ο ατομικός άνθρωπος ένα τέλειο ήθος φιλαλληλίας και ανιδιοτέλειας, όσες αρετές κι αν αναπτύξει, δεν θα πάψει να είναι θνητός - «τήν γάρ φύσιν ἑαυτοῦ νικῆσαί τινα τῶν οὐκ ἐνδεχομένων ἐστι».
Η Σαμαρείτιδα γυναίκα ομολογεί, κατά το διάλογό της με το Χριστό, την περιπλάνησή της κατά τον αιώνα του κόσμου τούτου, την θνητότητα και την αστοχία της, γι᾽ αυτό και αναθέτει την ελπίδα της υπάρξεως στην άπειρη αγάπη και το έλεος του Αγίου Τριαδικού Θεού οδηγώντας έτσι τη ζωή της στη θεογνωσία που την καθιστά ουσιαστικά ελεύθερη. Έτσι αναδεικνύεται, ως Αγία Φωτεινή, κήρυκας της Βασιλείας του Θεού, του Ζώντος ύδατος, μάρτυς και ισαπόστολος.
(Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 2004)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου