ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

«Τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τετάρτη τῆς ἀλειψάσης τόν Κύριο μύρῳ πόρνης γυναικός μνείαν ποιεῖσθαι οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν, ὃτι πρό τοῦ σωτηρίου Πάθους μικρόν τοῦτο γέγονε». 

Η Εκκλησία μας προβάλλει μια πρώην πόρνη, που όμως μετναόησε και από γυναίκα της αμαρτίας έγινε Αγία. Αυτήν την ανώνυμη Αγία γυναίκα εγκωμιάζει με το περίφημο τροπάριό της η Οσία Κασσιανή, που το ακούμε το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης.

Η σκηνή διαδραματίσθηκε λίγο πριν το πάθος του Κυρίου στο σπίτι του Σίμωνα του Φαρισαίου, όπου είχε έλθει να συμφάγει μαζί του ο Ιησούς. Ο επίσημος οικοδεσπότης περίμενε τον Κύριο με τους Φαρισαίους φίλους του. Μόλις εισήλθε ο Ιησούς στο σπίτι του, κάθισε στο τραπέζει και όλοι πρόσεχαν την διδαχή του.

Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα, μια νέα γυναίκα μπήκε κρατώντας στα χέρια της ένα αλαβάστρινο βάζο και με ανείπωτη συγκίνηση προχωρεί προς τον Διδάσκαλο. Μόλις φτάνει κοντά του χωρίς να πει τίποτα, γονατίζει, σπάζει το στενό στόμιο του βάζου, αδειάζει το πολύτιμο μύρο στα πόδια του Ιησού και αμέσως τα σκουπίζει με τα μαλλιά της. Όμως εκείνη ήταν τόσο αμαρτωλή, που η παρουσία της και μόνο προκαλούσε απέχθεια ακι δυσοσμία στους άλλους. Ασφαλώς θα είχε πολλά να πει η μετανοούσα αυτή γυναίκα μπροστά στον Χριστό, τον Θεό που συγχωρεί την αμαρτία όσο μεγάλη κι αν είναι, όμως σταματά εδώ και σιωπά. Μόνο τα μάτια της τρέχουν σαν βρύσες. Από το στόμα του Ιησού άκουσε ότι «ἀφέωνται αἱ ἁαμρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, ὃτι ἠγάπησε πολύ».

Η αξία της αμαρτωλής, λοιπόν, γυναίκας κρύβεται στα άφθονα δάκρυα της μετανοίας της. Όσο κι αν δυσανασχετούν οι παρευρισκόμενοι ο Ιησούς τονίζει «πορεύου εἰς εἰρήνην».