Η παρουσία της πίστεως στις σχέσεις ανθρώπου και Θεού οφείλεται στη φαινομενική απουσία του Θεού από τον κόσμο. Με την πίστη ξεπερνά ο άνθρωπος την πρόσκαιρη αμεσότητα και προχωρεί στην αιώνια πραγματικότητα. Ζει τη φαινομενική απουσία του Θεού από τον κόσμο ως ιδιαίτερο τρόπο παρουσίας του.
Η πίστη στον Θεό αποτελεί υπαρξιακή ανάγκη για τον άνθρωπο. Αυτή τον φρονιματίζει και τον συγκρατεί μέσα στα όριά του. Η απιστία είναι παραφροσύνη, είναι αυτοαναίρεση του ανθρώπου. Ο Θεός δεν επιβάλλει την αναγνώριση της παρουσίας του. Η αποδοχή ή η απόρριψή της επαφίεται στην ανθρώπινη προαίρεση και εκδηλώνεται ως πράξη ελευθερίας.
Ο άνθρωπος ως πρόσωπο «κατ᾽ εἰκόνα Θεοῦ» βρίσκει τον αληθινό εαυτό του στον προσωπικό Θεό, που φανερώθηκε εν Χριστώ. Η χριστιανική πίστη αρχίζει με την πίστη στον Χριστό και ολοκληρώνεται με την κοινωνία και ένωση μαζί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου