Του Αρχιμ. Παϊσίου Λαρεντζάκη
Μερικοί από τους Μαθητές του Κυρίου είχαν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα, με το οποίο είναι γνωστοί μέχρι σήμερα. Ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος ήταν οι «υἱοί τῆς βροντῆς».
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο Ναθαναήλ παρουσιάζεται με τον τίτλο του άδολου. Τίτλο που του τον έδωσε ο ίδιος ο Κύριος, όταν πήγε κοντά του. Είπε τότε ο Κύριος: «Ἲδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἒστι». Να αληθινά ένας άδολος Ισραηλίτης.
Άδολος. Ο τίτλος με τον οποίο ο Ναθαναήλ μπήκε στον ιερό όμιλο των Μαθητών και αναγνωρίσθηκε κατάλληλος και άξιος για να γίνει εργάτης στο έργο της διαδόσεως της βασιλείας του Θεού. Άδολος, με άλλα λόγια απονήρευτος, απλός και καθαρός στην ψυχή, χωρίς στριφογυρίσματα στη σκέψη, χωρίς προκαταλήψεις στην καρδιά.
Αυτή η αρετή τον έκανε να ακολουθήσει τον Φίλιππο και να έρθει μαζί του στον Ιησού.
«Ἒρχου καί ἲδε», του είπε ο Φίλιππος. Ένα να δεις.
Και ο Ναθαναήλ πήγε, είδε και ακολούθησε τον Κύριο. Δεν πλησίασε τον Ιησού σαν έναν Προφήτη, σαν έναν Διδάσκαλο, αλλά τον αναγνώρισε Θεό. Γι᾽ αυτό αναφώνησε: «Ραββί, σύ εἶ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ».
Μέσα στους αιώνες που πέρασαν από τότε, αλλά και σήμερα, πόσους ανθρώπους ο Θεός δεν προκαλεί με διαφόρους τρόπους. Σε πόσους δεν παρουσιάζεται ένας Φίλιππος να πει «ἒρχου καί ἲδε». Και όμως αυτοί αρνούνται να πλησιάσουν τον Κύριο προβάλοντας διάφορες δικαιολογίες. Η βαθύτερη όμως αιτία της αρνήσεώς τους είναι η έλλειψη άδολης καρδιάς.
Είναι οι άνθρωποι των προκαταλήψεων. Οι άνθρωποι που για όλα αμφιβάλλουν. Οι ψυχές τους είναι γεμάτες ερωτηματικά. Αυτούς που τους καλούν τους βλέπουν με υποψία. Αρνούνται να παραδεχθούν ότι κοντά στον Θεό θα βρουν την αληθινή ευτυχία, την ειρήνη, την χαρά. Με αποτέλεσμα να μένουν μακριά από τον Θεό.
Αλλά και άλλοι που κάπως πλησιάζουν τον Κύριο, που εκκλησιάζονται κάπου κάπου, που μελετούν λίγο το νόμο του, όλοι αυτοί όταν δεν διαθέτουν μια άδολη, απονήρευτη καρδιά, δεν συνδέονται στενά μαζί Του. Ο δόλος δεν τους αφήνει να δουν με καθαρό μάτι την πραγματική αλήθεια. Νομίζουν ότι μπορεί να χρησιμοποιήσουν και τη θρησκεία για ιδιοτελείς σκοπούς, για ταπεινές επιδιώξεις. Ζουν μια ζωή γεμάτη δόλο και υποκρισία.
Σήμερα όμως μάς δίδεται μια ευκαιρία να θυμηθούμε ότι ο ίδιος ο Κύριος έθεσε την άδολη καρδιά σαν κύρια προϋπόθεση για να Τον γνωρίσει και να Τον ακολουθήσει κάποιος. Τόνισε το αλάθητο στόμα του: «Ἐάν μή στραγῆτε καί γένησθε ὡς τά παιδία, οὐ μή εἰσέλθητε εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ιη´ 3).
Μάς είπε ακόμα: «Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ». Η καθαρότητα της ψυχής, η απλότητα της καρδιάς, είναι βασικές προϋποθέσεις για να πλησιάσουμε τον Θεό και να συνδεθούμε στενά μαζί Του.
Ο Θεός κτυπάει την πόρτα της ψυχής μας. Το φως θέλει να εισδύσει μέσα μας. Η δίοδος είναι το άδολο της καρδιάς. Ας καθαρίσουμε την δίοδο αυτή από κάθε προκατάληψη και με την απλότητα που έχουν τα παιδιά ας κάνουμε το αποφασιστικό βήμα. Ας πάμε να δούμε από κοντά τον Κύριο, να δοκιμάσουμε την ειρήνη, που Αυτός χαρίζει, την χαρά, που Αυτός δίδει.
Αλλά και όταν γνωρίσουμε τον Θεό, για να προχωρήσουμε στην πνευματική μας πορεία, πρέπει να πολεμήσουμε την δολιότητα και να καλλιεργήσουμε την ειλικρίνεια. Ειλικρινείς απέναντι στο Θεό. Ειλικρινείς απέναντι στις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει σαν πιστοί, ειλικρινείς και χωρίς δόλο, χωρίς υστεροβουλία και ιδιοτέλεια.
Ο Κύριος δεν είπε στο Ναθαναήλ ότι ήταν άνθρωπος χωρίς αμαρτία και ενοχή, αλλά μόνο χωρίς δόλο. Από αδυναμία ή από συναρπαγή μπορεί ο καθένας μας να παρασυρθεί. Αλλά αμέσως ο άδολος άνθρωπος μετανοεί και με ευθύτητα επιστρέφει στον Θεό. Ο άδολος άνθρωπος καλλιεργεί στην ψυχή του την ταπεινοφροσύνη, την αγάπη, την πραότητα, την ανεξικακία, την ανιδιοτέλεια, την αυτοθυσία. Ο πιστός ζει μια άδολη ζωή.
Κυριακή της Ορθοδοξίας σήμερα και γιορτάζουμε τον θρίαμβο της πίστεώς μας. Θρίαμβο που στηρίχθηκε στους αγώνες για την επικράτηση της αλήθειας, αλλά και τους αγώνες για την επικράτηση της αληθινής χριστιανικής ζωής. Και οι αγώνες της χριστιανικής ζωής στηρίζονται πάνω στην καθαρή καρδιά και στην αγνότητα των προθέσεων. Αληθινά πιστός δεν είναι ο αναμάρτητος, αλλά ο αγωνιστής, που ανήκει σε εκείνους, για τους οποίους είπε ο Κύριος: «Ἲδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης, ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἒστι». Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου