Έβαλα όλα τα δυνατά μου για να ανατρέψω την αμφιβολία που φύτρωσε μέσα του. Του μίλησα με αδελφική αγάπη, με σκοπό να τον ενισχύσω στην πίστη του. Ξανάφερα στη μνήμη μου όλα όσα πατερικά μέχρι τώρα είχα ακούσει από τον Γέροντα μου.
Επιστράτευσα την μνήμη μου να θυμηθώ όλα όσα σχετικά είχα ακούσει γύρω απ' αυτό το θέμα και όσα είχα διαβάσει.
Του ανέφερα ακόμη ότι με όσα λέγουν οι άγιοι Πατέρες, όποιος κάνει καλές πράξεις, απλώς από φόβο μόνο και μόνο να μη κολαστεί, αυτός μοιάζει με τον δούλο εκείνο που δουλεύει ως αγγαρεία μόνο και μόνο να μη πέσει το μαστίγιο στην πλάτη του.
Εκείνος πάλι που παζαρεύει το μισθό του από το αφεντικό του και δουλεύει ίσα-ίσα για να πάρει αυτό το μισθό και ούτε ρούπι παραπάνω, αυτός ονομάζεται μισθοφόρος! Τόση δουλειά, τόσα λεφτά! Ο καλός Θεός, όμως, θέλει να δουλέψουμε ως κληρονόμοι Του, ως πραγματικά παιδιά Του!
Να εργασθούμε με προοπτική ότι αυτό το κτήμα, αυτός ο παράδεισος για μας πλάσθηκε και ανήκει σ' αυτούς που θα ακούσουν την μακάρια εκείνη φωνή:
"Είσελθε τώρα στην χαρά του Κυρίου σου". Και να ξέρεις τίποτε δεν πάει χαμένο, πρόσθεσα.
"Βιβλίο : «ΨΩΜΙ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ» Του διδασκάλου Ι. Στόγια. σελ.52-53"
http://leimwnas.blogspot.com.eg/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου