Όλα κοντά στον Χριστό γλυκαίνουν και μετατρέπονται από πληγές και πειρασμούς σε άφατη χαρά, πηγή αγαλλιάσεως. Για να το εννοήσουμε κάπως αυτό θα αναφέρουμε την περίπτωση ενός άτεκνου ανδρογύνου, οι οποίοι φτάνοντας κάποτε στο πετραχήλι του πνευματικού, δήλωσαν πασιχαρείς ότι ο Θεός τους κόσμησε με το χάρισμα της ατεκνίας για να μάθουν να αγαπούν τα παιδιά όλου του κόσμου σαν δικά τους παιδιά. Αυτό σημαίνει υπέρβαση του «πειρασμοῦ» και μεταμόρφωσή του από «κατάρα» σε ευλογία. Μόνο δια του Χριστού και εν Χριστώ είναι κατανοητά όλα αυτά, δηλαδή αποκτούν νόημα, και ο άνθρωπος, όχι μόνο δεν πιάνεται στο δόκανο της απελπισίας, αλλ᾽ απεναντίας ευλογείται, και ο τρόπος του γίνεται τόπος ανακούφισης των γύρω του, εγγύς και μακράν.
Η καρδιά του ανθρώπου τότε αποκτάει άμετρες διαστάσεις, χωράει τους πάντες, συν-χωρούνται όλοι εντός της και κάνουν Χριστούγεννα καθημερινώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου