Όσιος Πορφύριος: «Ὀρθοδοξεῖν ἐστὶ τὸ ἀεὶ σχοινοβατεῖν»

Ο π.Πορφύριος ἤθελε τὸ «ἴνα ὦσιν ἐν» μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ἁγνὸ καὶ ἀνιδιοτελές, ὄχι μὲ τὸ μπερδεμένο πνεῦμα τοῦ κόσμου –καὶ βέβαια ἀφοῦ ἔχουμε πρῶτα καθαρισθεῖ ἀπὸ τὰ βασικὰ πάθη.

 Κάποτε γιὰ παράδειγμα τοῦ εἶπαν: «Γέροντα δυὸ μοναχοὶ ζοῦν στὸ τάδε μέρος πολὺ καλά, ἁρμονικά». Χαμογέλασε λέγοντας: «Ταίριαξαν τὰ πάθη τους». Στὴν ἱστορία τοῦ μοναχισμοῦ ὅποτε ὑπῆρχε ἕνα ἄτομο μὲ ἰδιαιτερότητες καὶ δὲν προσαρμοζόταν στὸ πρόγραμμα τῆς μονῆς ἢ τὸ ἀπομόνωναν ἢ τὸ ἔδιωχναν σὰν ξένο σῶμα. Ἀντιθέτως ὁ π.Πορφύριος ἐπιδίωκε νὰ ἔχει τέτοια ἄτομα στὸ περιβάλλον του, διότι προσωπικὰ ὁ ἴδιος εἶχε μεγάλο ὄφελος ἀλλὰ καὶ ἡ συνοδεία του. Τὰ ἄτομα μὲ τὶς ἀντιθέσεις τοὺς καλλιεργοῦν σὲ μεγάλο βαθμὸ τὴν ἁγία ταπείνωση. Τὰ ἀντίθετα πράγματα εἶναι τὸ μεγάλο μυστικὸ γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε τὴν ἁγία ταπείνωση.

Τὸ πνεῦμα τοῦ π. Πορφυρίου ἦταν ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο ἀπὸ αὐτὸ τῆς ἐποχῆς μᾶς τὸ ὀργανωσιακὸ καὶ τῆς παγκοσμιοποίησης. Ἡ ἐποχὴ μᾶς συνθλίβει τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν προσωπικότητα τοῦ ἀτόμου, ποὺ εἶναι ἡ βασικὴ ἀρχὴ τῆς δημιουργίας τῶν ὄντων, δηλαδὴ τοῦ ἀγγελικοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἀνθρώπου.

Ὅταν ὁ Γέροντας ἔβλεπε ὅτι πᾶμε νὰ ἑνωθοῦμε μέσα ἀπὸ τὰ πάθη μας, τὸ ἀντιλαμβανόταν μὲ τὸ βυθοσκόπιό του καὶ ἀμέσως ξεκινοῦσε τὴ δουλειά, μὲ ἕναν πρωτάκουστο τρόπο γιὰ μᾶς, ἀλλὰ πολὺ γνωστὸ τρόπο γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἁγίους Του, ποὺ ἦταν πραγματικοὶ ἰατροὶ τῶν ψυχῶν. Προκαλοῦσε ὁ ἴδιος τὴ σύγχυση, ὥστε νὰ διαλύσει ἀμέσως τὴ φιλία ποὺ δὲν ἦταν κατὰ Θεὸν ἀλλὰ κατὰ κόσμον. «Ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστὶ» (Ἰακ.δ’4).

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο του αρχιμ. Ἀρσενίου Κωτσόπουλου

ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΟΣ ΣΤΟ ΦΩΣ. Στὰ ἴχνη ἑνὸς σπουδαίου ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ

http://salpismata.blogspot.com.eg/