Πῶς μποροῦμε νά ἐκλαμβάνουμε τήν κτιστή ὕλη ὡς καλύτερη ἀπό ἐμᾶς (περί ταπεινώσεως)

Ερώτηση:

-Πῶς μποροῦμε νά ἐκλαμβάνουμε τήν κτιστή ὕλη ὡς καλύτερη ἀπό μᾶς, δεδομένου ὅτι ὁ Θεός μᾶς προίκισε μέ ἕνα λογικό νοῦ καί μᾶς ὀνόμασε υἱούς του;

Ἀπάντηση:

-Ἄν θέλεις νά εἶσαι εἰλικρινής μέ τόν ἑαυτό σου, μέ τό χέρι στήν καρδιά, θά συνειδητοποιήσεις ὅτι πράγματι ὑπολειπόμαστε ἀπό πολλά κτιστά ὄντα. Δές τή μέλισσα μέ πόση φιλοπονία κοπιάζει! Δίνεται ἀφειδῶς καί ἀνεπιφύλακτα. Ὁ συνήθης χρόνος ζωῆς μιᾶς μέλισσας εἶναι ἑνάμισης μῆνας το πολύ. Πεθαίνει συχνά ἐργαζόμενη, χωρίς νά γυρίσει στό σπίτι της, νά μαζευτεῖ στήν κυψέλη της. Κι ἐμεῖς; Πόσο λυπόμαστε καί φειδόμαστε τοῦ ἑαυτοῦ μας! 

Ἤ, δές τό μυρμήγκι, πού δέν κουράζεται ποτέ νά σέρνει ἕνα βαρύ φορτίο. Ἀκόμα κι ὅταν τό φορτίο του πέφτει κάτω, τό μυρμήγκι τό σηκώνει πάλι ὑπομονετικά καί συνεχίζει τή δουλειά του. Ἐνῶ ἐμεῖς παρατᾶμε ἀμέσως τά πράγματα, ὅταν δέν πηγαίνουν ὅπως θά θέλαμε νά πηγαίνουν! 

Γέρων Θαδδαῖος τς Βιτόβνιτσα

OI ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

http://agiosioannisprodromos.blogspot.com/